Συσχέτιση του βαθμού αναστολής των αιμοπεταλίων με τον αριθμό των παροδικών σημάτων υψηλής έντασης προς τον εγκέφαλο, κατά την διάρκεια της διακαθετηριακής εμφύτευσης αορτικής βαλβίδας, μελέτη με διακρανιακό Doppler

Βαβουρανάκης Μιχαήλ

Μονάδα:

Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

Ημερομηνία κατάθεσης:

2023-12-13

Έτος εκπόνησης:

2023

Συγγραφέας:

Βαβουρανάκης Μιχαήλ

Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:

Δημήτριος Τούσουλης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γεράσιμος Σιάσος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Θεόδωρος Παπαϊωάννου, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κωνσταντίνα Αγγέλη, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κωνσταντίνος Γκατζούλης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Δημήτριος Αλεξόπουλος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κίμων Σταματελόπουλος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Πρωτότυπος Τίτλος:

Συσχέτιση του βαθμού αναστολής των αιμοπεταλίων με τον αριθμό των παροδικών σημάτων υψηλής έντασης προς τον εγκέφαλο, κατά την διάρκεια της διακαθετηριακής εμφύτευσης αορτικής βαλβίδας, μελέτη με διακρανιακό Doppler

Γλώσσες διατριβής:

Ελληνικά

Μεταφρασμένος τίτλος:

Περίληψη:

Εισαγωγή: Η επίδραση της αντιαιμοπεταλιακής αγωγής και του βαθμού αναστολής των αιμοπεταλίων στον αριθμό των μικροεμβολικών εγκεφαλικών επεισοδίων, κατά την διάρκεια της διακαθετηριακής εμφύτευσης αορτικής βαλβίδας (ΔΕΑΒ) δεν έχει περιγραφεί. Στόχος: Η σύγκριση της τιγκακρελόρης με την κλοπιδογρέλη και του επιτυχόντος βαθμού αναστολής μεταξύ των δύο φαρμάκων όσον αφορά τον αριθμό των μικροεμβολικών επεισοδίων σε ασθενείς που υποβάλλονται σε ΔΕΑΒ.
Μέθοδος: Ασθενείς που ήταν προγραμματισμένοι να υποβληθούν σε ΔΕΑΒ τυχαιοποιήθηκαν να λάβουν είτε ασπιρίνη και τικαγκρελόρη ή ασπιρίνη και κλοπιδογρέλη. Η αιμοπεταλιακή αναστολή εκφράστηκε σε P2Y12 reaction units (PRU) και σε βαθμό αναστολής επι της εκατό (%). Ο αριθμός των μικροεμβολικών επεισοδίων αξιολογήθηκε με βάση των αριθμό των παροδικών σημάτων υψηλής έντασης (HITS), μέσω διακρανιακού Doppler. Τα αιμορραγικά επεισόδια καταγράφηκαν με βάση τα κριτήρια VARC-2.
Αποτελέσματα: Από της 90 ασθενείς που τυχαιοποιήθηκαν, έξι είχαν ανεπαρκές σήμα στο διακρανιακό Doppler και για αυτό το λόγο δεν συμπεριελήφθησαν στην ανάλυση. Ο συνολικός αριθμός των HITS κατά την διάρκεια της επέμβασης ήταν χαμηλότερος της ασθενείς που έλαβαν τικαγκρελόρη (416.5 [324.8, 484.2]) (42 patients) σε σχέση με της που έλαβαν κλοπιδογρέλη (723.5 [471.5, 875.0]) (42 patients), p< 0.001. Οι ασθενείς που έλαβαν τικαγκρελόρη είχαν κατά μέσο όρο 255.9 (95% CI: [ -335.4, -176.4]) λιγότερα επεμβατικά HITS σε σύγκριση με της ασθενείς που έλαβαν τικαγκρελόρη, ανεξάρτητα από την διάρκεια της επέμβασης, την παρουσία διαβήτη ή περιφερικής αρτηριοπάθειας, του δείκτη μάζας σώματος (BMI) και της ποσότητας ασβεστίου στην αορτική βαλβίδα. Επιπλέον, η αναστολή των αιμοπεταλίων ήταν μεγαλύτερη σε ασθενείς που έλαβαν τικαγκρελόρη 26 [10, 74.5] PRU σε σύγκριση με της που έλαβαν κλοπιδογρέλη [120-236.2] PRU, p<0.001 και συσχετιζόταν στατιστικά σημαντικά με τον αριθμό των επεμβατικών παροδικών σημάτων υψηλής έντασης (r=0.5, p<0.05).
Συμπέρασμα: Η τικαγκρελόρη οδηγεί σε μικρότερο αριθμό παροδικών σημάτων υψηλής έντασης, σε σύγκριση με την κλοπιδογρέλη, σε ασθενείς που υποβάλλονται σε ΔΕΑΒ, ενώ παράλληλα επιτυγχάνει και πιο ισχυρή αιμοπεταλιακή αναστολή.

Κύρια θεματική κατηγορία:

Επιστήμες Υγείας

Λέξεις-κλειδιά:

Καρδιολογία, Επεμβατική καρδιολογία, Αντιαιμοπεταλιακή θεραπεία

Ευρετήριο:

Όχι

Αρ. σελίδων ευρετηρίου:

Εικονογραφημένη:

Ναι

Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:

Αριθμός σελίδων:

Αρχείο: