Μονάδα:
Βιβλιοθήκη Επιστημών ΥγείαςΠΜΣ Νεοπλασματική Νόσος στον Άνθρωπο: Έρευνα και Κλινικοπαθολογοανατομική Προσέγγιση στα Πλαίσια της Εξατομικευμένης Ιατρικής (Διάγνωση και Στοχευμένη Θεραπεία)
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-12-09
Συγγραφέας:
Μπακάσης Αθανάσιος-Δημήτριος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Λακιωτάκη Ελευθερία, Επίκουρη Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κορκολοπούλου Πηνελόπη, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αγγελοπούλου Μαρία, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Μελέτη του σηματοδοτικού μονοπατιού PI3K/AKT στο μυελό των ασθενών με μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα υψηλού και χαμηλού κινδύνου
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Μελέτη του σηματοδοτικού μονοπατιού PI3K/AKT στο μυελό των ασθενών με μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα υψηλού και χαμηλού κινδύνου
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η οδός PI3K/ΑΚΤ/mTOR κατέχει ρόλο κλειδί στη ρύθμιση της κυτταρικής ανάπτυξης, της διαφοροποίησης και του πολλαπλασιασμού των κυττάρων σε πληθώρα νοσημάτων και νεοπλασιών, συμπεριλαμβανομένων και των αιματολογικών κακοηθειών. Ο M Nyakern και οι συνεργάτες έδειξαν ότι τα επίπεδα φωσφορυλίωσης (ενεργοποίησης) της Akt στη Ser473 (pAkts) είναι υψηλότερα σε PBMCs ή BMMCs ασθενών MDS υψηλού κινδύνου, ενώ BMMCs από μη νοσούντα MO ή από ασθενείς με MDS χαμηλού κινδύνου παρουσιάζουν απουσία ή περιορισμένη χρώση για pAkts. Τα ευρήματα αυτά μας ώθησαν στο ερευνητικό και κλινικό ερώτημα εάν η παρατηρούμενη διαφορά στην ενεργοποίηση (φωσφορυλίωση) της ΑΚΤ θα ήταν εξίσου εμφανής και παρούσα κατά την ημιποσοτική μικροσκοπική εκτίμηση οστεομυελικών βιοψιών (ΒΜΒ) από αντίστοιχους ασθενείς με MDS.
Υλικά και Μέθοδοι: Το μόριο ΑΚΤ καθώς και τα φωσφορυλιωμένα (p) Akt στη threonine-308 και στη serine-473 καθώς και PRAS40 μελετήθηκαν με τη μέθοδο της ανοσοϊστοχημείας σε δείγματα BMB από 10 περιστατικά MDS και 4 μάρτυρες. Επίσης, έγινε προσπάθεια συσχέτισης με τα κλινικο-παθολογοανατομικά χαρακτηριστικά των ασθενών.
Αποτελέσματα: Όλα τα περιστατικά, ασθενείς και μάρτυρες, ήταν θετικά για την ΑΚΤ, pAktT, pAktS και pPRAS40. Αναλυτικότερα, η έκφραση της ολικής ΑΚΤ αλλά και των pAktT, pAktS αφορούσε πρωτίστως την κοκκιώδη σειρά όχι μόνο στους ασθενείς αλλά και στους μάρτυρες, και ήταν κυρίως κυτταροπλασματική με εν μέρει λίγες περιπτώσεις πυρηνικής έκφρασης. Δεν παρατηρήθηκε διαφορά στην ένταση των επιμέρους χρώσεων αφενός μεταξύ ασθενών και μαρτύρων και αφετέρου μεταξύ διακριτών υποομάδων ασθενών, όπως ασθενείς με MDS-SLD και MDS-MLD με χαμηλό ποσοστό βλαστών (ν=5) έναντι ασθενών με περίσσεια βλαστών (ΕΒ 1 ή/και 2) (ν=5) αλλά και ασθενείς χαμηλού κινδύνου (ν=5) έναντι μέτριου ή υψηλού κινδύνου βάση το IPSS-R (ν=5) για κανένα από τα μελετώμενα μόρια. Τέλος, η ανοσοϊστοχημική έκφραση την ενεργοποιημένης (φωσφορυλιωμένης) μορφής του PRAS40, προσδέτη της AKT, ήταν εντόνως θετική σε όλα τα μελετώμενα δείγματα BM, ασθενών (ν=10) και μαρτύρων (ν=4), αφορούσε όλες τις κυτταρικές σειρές και ήταν κυρίως πυρηνική χρώση και εν μέρη κυτταροπλασματική.
Συμπεράσματα: H αδυναμία ανάδειξης διαφοράς στην ενεργοποίηση-φωσφορυλίωση των μελετώμενων μορίων σε BMB μεταξύ ασθενών με MDS υψηλού κινδύνου και ασθενών με MDS χαμηλού κινδύνου ή μάρτυρες δίχως MDS στην παρούσα εργασία επιτάσσει την περαιτέρω μελέτη της ανοσοϊστοχημικής έκφρασης των μελετώμενων μορίων σε μεγαλύτερο αριθμό ασθενών με ακριβείς μεθόδους ποσοτικοποίησης των αποτελεσμάτων καθώς και παράλληλες επιβεβαιωτικές τεχνικές.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο, Λευχαιμία, ΑΚΤ, MDS, PRAS40
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
54
