Επιδράσεις διαφορετικών προγραμμάτων άσκησης σε ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια

Διδακτορική Διατριβή uoadl:3256520 62 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-12-29
Έτος εκπόνησης:
2022
Συγγραφέας:
Αλσαμάρι Μανάλ
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Σεραφείμ Νανάς, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Στυλιανός Ορφανός, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Χριστίνα Ρούτση, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Δέσποινα Σανούδου, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Νικολέτα Ροβίνα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ιωάννης Βασιλειάδης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αναστάσιος Φιλίππου, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Επιδράσεις διαφορετικών προγραμμάτων άσκησης σε ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια
Γλώσσες διατριβής:
Αγγλικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Επιδράσεις διαφορετικών προγραμμάτων άσκησης σε ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η αερόβια άσκηση, είτε σε συνεχόμενη είτε σε διαλειμματική μορφή, επιφέρει σημαντικά οφέλη σε ασθενείς με Χρόνια Καρδιακή Ανεπάρκεια (ΧΚΑ). Η προπόνηση με αντιστάσεις έχει επίσης αποδειχθεί ευεργετική στην ΧΚΑ. Ωστόσο, τα δεδομένα που αφορούν στον συνδυασμό αερόβιας άσκησης και προπόνησης με αντιστάσεις είναι περιορισμένα. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνήσει εάν η προσθήκη προπόνησης με αντιστάσεις σε ένα πρόγραμμα υψηλής έντασης διαλειμματικής άσκησης (ΥΕΔ) στα πλαίσια ενός προγράμματος καρδιακής αποκατάστασης θα είχε επιπρόσθετα οφέλη στην λειτουργική ικανότητα και στην ποιότητα ζωής σε ασθενείς με ΧΚΑ. Μέθοδος: Σαράντα τέσσερις ασθενείς (35 άντρες, κλάσμα εξώθησης <50%) συμμετείχαν στο πρόγραμμα καρδιακής αποκατάστασης και τυχαιοποιήθηκαν σε δύο ομάδες άσκησης. Την ομάδα υψηλής έντασης διαλειμματική άσκηση (ΥΕΔ) ή την ομάδα ΥΕΔ σε συνδυασμό με προπόνηση με αντιστάσεις (ΣΥΝ). Στην αρχή και μετά το πέρας του προγράμματος αποκατάστασης όλοι οι ασθενείς πραγματοποίησαν μέγιστη καρδιοαναπνευστική δοκιμασία κόπωσης (ΚΑΔΚ), τη δοκιμασία της 1 μέγιστης επανάληψης (1ΜΑΕ), τεστ μυϊκής αντοχής, υπέρηχο καρδιάς και το ερωτηματολόγιο Minnesota of Living with Heart Failure (MLWHFQ). Αποτελέσματα: Η πλειοψηφία των δεικτών της ΚΑΔΚ, το κλάσμα εξώθησης, η δοκιμασία 1ΜΕ, η δοκιμασία μυϊκής αντοχής και η ποιότητα ζωής βελτιώθηκαν μετά το πρόγραμμα καρδιακής αποκατάστασης σε κάθε ομάδα άσκησης (p < 0.05). Ωστόσο, η ομάδα ΣΥΝ παρουσίασε επιπρόσθετη βελτίωση στο τεστ των θωρακικών μυών καθώς και στην ισχύ στο αναερόβιο κατώφλι σε σύγκριση με την ομάδα ΥΕΔ. Συμπεράσματα: Ένα πρόγραμμα καρδιακής αποκατάστασης, που αποτελείται είτε από ΥΕΔ είτε από ΥΕΔ σε συνδυασμό με προπόνηση με αντιστάσεις, βελτιώνει την λειτουργική ικανότητα και την ποιότητα ζωής των ασθενών με ΧΚΑ. Ωστόσο, η προσθήκη μυϊκής ενδυνάμωσης σε ένα πρόγραμμα ΥΕΔ φαίνεται να επιφέρει επιπρόσθετα οφέλη στη μυϊκή δύναμη και αντοχή των θωρακικών μυών καθώς και στην ισχύ στο αναερόβιο κατώφλι.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Υψηλής έντασης διαλειμματική άσκηση, Προπόνηση με αντιστάσεις, Καρδιακή αποκατάσταση, Λειτουργική ικανότητα, Χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια, Ποιότητα ζωής
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Όχι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
192
Αριθμός σελίδων:
99
Alshamari_Manal_PhD.pdf (1 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο