Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ελισάβετ Πούλου-Οικονομίδου, Επίκουρη Καθηγήτρια, Νομική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Περίληψη:
Στην παρούσα εργασία αναλύεται στο μεγαλύτερο μέρος της η αυτούσια διανομή με σύσταση οριζόντιας και κάθετης ιδιοκτησίας του άρθρου 480 Α ΚΠολΔ, η οποία καθιερώθηκε με το άρθ. 11 ν. 1562/1985 και συμπληρώθηκε με το άρθ. 12 ν. 2207/1994 και επέτρεψε τη δυνατότητα αυτούσιας διανομής δυνάμει δικαστικής αποφάσεως κοινού πράγματος με σύσταση διαιρεμένων ιδιοκτησιών (οριζόντιας και κάθετης ιδιοκτησία). Κάτι τέτοιο δε ήταν ανεπίτρεπτο μέχρι να τεθεί σε ισχύ το άρθρ. 11 ν. 1562/1985, καθώς τόσο ο ν. 3741/1929 «περί ιδιοκτησίας κατ’ ορόφους», όπως αυτός διατηρήθηκε σε ισχύ δυνάμει των άρ. 1002 και 1117 ΑΚ και άρ. 54 ΕισΝΑΚ, όσο και το νδ 1024/1971 «περί διηρημένης ιδιοκτησίας επί οικοδομημάτων επί ενιαίου οικοπέδου» παρείχαν τη δυνατότητα σύστασης διαιρεμένων ιδιοκτησιών μόνο με δικαιοπραξία (μονομερή –εν ζωή ή αιτία θανάτου– σύμβαση). Για την κατανόηση της συγκεκριμένης θεματικής της εργασίας δίνεται ιδιαίτερο βάρος στην ανάλυση αφενός των γενικών προϋποθέσεων εφαρμογής της αυτούσιας διανομής του άρθρου 480 ΚΠολΔ περί εφικτού και δυνατού και αφετέρου των μορφών και των τρόπων της αυτούσιας διανομής, η οποία και προκρίνεται από το νομοθέτη ως η ορθότερη, δικαιότερη και πλέον συμφέρουσα λύση για τους κοινωνούς. Ειδικότερα δε αναπτύσσονται η έννοια, ο τρόπος σύστασης και το νομοθετικό καθεστώς τόσο της οριζόντιας ιδιοκτησίας όσο και της κάθετης ιδιοκτησίας, καθώς και οι ειδικές προϋποθέσεις, που πρέπει να συντρέχουν, προκειμένου να εφαρμοστεί η διάταξη του άρθρου 480 Α ΚΠολΔ, ενώ δίνεται έμφαση στην ανάλυση ορισμένων ειδικών ζητημάτων, που αποτέλεσαν έρεισμα για την διατύπωση διαφόρων απόψεων τόσο από την νομολογία όσο και από τη νομική θεωρία σχετικά με το εάν τυγχάνει εφαρμογής σε αυτά το άρθρο 480 Α ΚΠολΔ.
Περαιτέρω δε για την πληρέστερη κατανόηση του ως άνω θέματος κρίθηκε σκόπιμό να αναλυθούν συνοπτικά στην απαρχή της παρούσας εργασίας και κάποια επιμέρους θέματα, που αφορούν τα χαρακτηριστικά της κοινωνία του δικαιώματος καθώς και τη λύση αυτής, η οποία επέρχεται με τη διανομή. Αναφορικά με τη διανομή διατυπώθηκαν τα είδη της, ήτοι η εξώδική διανομή και η δικαστική διανομή. Στην δικαστική διανομή δε δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση λόγω του έντονου ενδιαφέροντος που παρουσιάζει η φύσης της δικής διανομής τόσο ως προς τον διαπλαστικό της χαρακτήρα όσο και ως προς τις ιδιάζουσες σχέσεις μεταξύ των διαδίκων. Στη συνέχεια, έγινε λόγος για τον τρόπο με τον οποίο εκκινείται η λύσης της κοινωνίας με δικαστική διανομή, ήτοι με την έγερση αγωγής. Εδώ αναλύθηκαν αφενός οι διαδικαστικές προϋποθέσεων της δίκης διανομής, όπως για παράδειγμα η καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμοδιότητα του δικαστηρίου στο οποίο φέρεται προς συζήτηση η αγωγή διανομής, και αφετέρου τα απαραίτητα εκείνα στοιχεία που πρέπει να περιλαμβάνονται στο αγωγικό δικόγραφο, όπως αυτά έχουν καθορισθεί από τη νομοθεσία και τη νομολογία, προκειμένου τούτο να είναι ορισμένο. Ιδιαίτερης επεξεργασίας κατά τη γνώμη μου αποτέλεσε εξίσου τόσο το ζήτημα της υποχρεωτικής συμμετοχής των τρίτων στη δίκη της δικαστικής διανομής κατ’ άρθρο 491 ΚΠολΔ όσο και η προστασία των τρίτων με δικαιώματα στο επίκοινο πράγμα μετά το πέρας της δικαστικής διανομής · πρόκειται για ενυπόθηκους, προσημειούχους και ενεχυρούχους δανειστές, επικαρπωτές, συντηρητικώς ή αναγκαστικώς κατασχόντες, αλλά και αναγγελθέντες με εκτελεστό τίτλο δανειστές. Η προστασία των εν λόγω τρίτων απασχόλησε το νομοθέτη, ο οποίος καθιέρωσε σχετικές με την τύχη των δικαιωμάτων τους διατάξεις μετά την αυτούσια διανομή.
Λέξεις-κλειδιά:
Δικαστική διανομή, Δικαστική διανομή με κάθετη/οριζόντια ιδιοκτησία, Αυτούσια Διανομή, Οριζόντια και Κάθετη Ιδιοκτησία, Αυτούσια Διανομή με Οριζόντια και Κάθετη Ιδιοκτησία
