Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2023-03-05

2023

Κοσσυβάκη Βασιλική

Γρηγόριος Στρατάκος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Νικόλαος Κουλούρης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πέτρος Μπακάκος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αντωνία Κουτσούκου, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ιωάννης Καλομενίδης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Παρασκευή Κατσαούνου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Νικολέττα Ροβίνα, Επίκουρη Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Μελέτη της μηχανικής της αναπνοής σε καλοήθεις στενώσεις των μεγάλων αεραγωγών

Ελληνικά

Μελέτη της μηχανικής της αναπνοής σε καλοήθεις στενώσεις των μεγάλων αεραγωγών

Πλαίσιο: Οι καλοήθεις στενώσεις των μεγάλων αεραγωγών μπορεί να υποτροπιάσουν μετά την αρχική αντιμετώπιση. Στόχοι: Αυτή η μελέτη είχε σαν στόχο να εκτιμήσει την αξία της δύσπνοιας και της σπιρομέτρησης στην αναγνώριση υποτροπής της στένωσης σε ασθενείς με καλοήθη στένωση στους μεγάλους αεραγωγούς, στην πλειοψηφία τους ασθενείς με μετά διασωλήνωση/τραχειοστομία στένωση της τραχείας. Μέθοδοι: Ασθενείς με καλοήθη στένωση τραχείας εκτιμήθηκαν μετά την αρχική αντιμετώπισή τους, σε προγραμματισμένες και σε επείγουσες επισκέψεις, με την Medical Research Council (MRC) κλίμακα δύσπνοιας, με σπιρομέτρηση και με εύκαμπτη βρογχοσκόπηση. Οι επισκέψεις των ασθενών κατατάχθηκαν και συγκρίθηκαν, ως προς τη μεταβολή των κλινικών και λειτουργικών παραμέτρων, σε 2 ομάδες: επισκέψεις με υποτροπή (case group) και επισκέψεις χωρίς υποτροπή (control group). Εκτιμήθηκαν η ικανότητα της MRC κλίμακας δύσπνοιας και της σπιρομέτρησης για την πρόβλεψη της υποτροπής. Αποτελέσματα: Συμπεριελήφθησαν τριάντα πέντε ασθενείς με καλοήθη στένωση τραχείας. Η μέση διάρκεια παρακολούθησης ήταν 3,2 χρόνια (τυπική απόκλιση = 3,3). Αναλύθηκαν τα δεδομένα από 43 επισκέψεις με υποτροπή (23 ασθενείς) έναντι 90 επισκέψεων χωρίς υποτροπή. Ο βαθμός δύσπνοιας στην MRC κλίμακα και οι περισσότεροι σπιρομετρικοί δείκτες σχετίζονταν με την υποτροπή. Στην ανάλυση με καμπύλες λειτουργικού χαρακτηριστικού δέκτη (ROC), ο βίαια εκπνεόμενος όγκος στο 1ο δευτερόλεπτο (FEV1), η βίαια εκπνεόμενη ροή μετά την εκπνοή του 25% της βίαιης ζωτικής χωρητικότητας (FEF25%), η μέγιστη εκπνευστική ροή (PEF) και το άθροισμα των μέγιστων ροών (TPF, TPF = PEF + |PIF|) ήταν ανώτεροι του βαθμού δύσπνοιας στην MRC κλίμακα για την πρόβλεψη της υποτροπής. Μεταξύ των σπιρομετρικών δεικτών, η μείωση της PEF κατά >10,8% ήταν πολύ ευαίσθητος και ειδικός δείκτης. Συμπεράσματα: Αυτή η μελέτη υποστηρίζει το ρόλο της δύσπνοιας και της σπιρομέτρησης στην παρακολούθηση της καλοήθους στένωσης των μεγάλων αεραγωγών, με τη σπιρομέτρηση να έχει τη δυνατότητα να προβλέπει την υποτροπή ακόμα και σε κλινικά σταθερούς ασθενείς. Η PEF ούσα ένας πολύ ευαίσθητος δείκτης έχει το επιπρόσθετο πλεονέκτημα ότι μπορεί να εκτιμηθεί με ένα φορητό ροόμετρο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εξ αποστάσεως παρακολούθηση (τηλεϊατρική).

Επιστήμες Υγείας

Μηχανική της αναπνοής, Καλοήθεις στενώσεις των μεγάλων αεραγωγών, Στένωση της τραχείας μετά διασωλήνωση, Σπιρομέτρηση, Μέγιστη εκπνευστική ροή

Όχι

0

Ναι

94

99

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3279609