Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Κωνσταντίνος Ν. Συρίγος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ηλίας Κοττέας, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γεώργιος Μπάμιας, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Ο μη μικροκυτταρικός καρκίνος πνεύμονα (ΜΜΚΠ) παραμένει η πρώτη αιτία θανάτου παγκοσμίως. Η αγγειογένεση είναι μία διαδικασία που προάγει την ανάπτυξη των καρκινικών όγκων, γι’αυτό αποτελεί και στόχο των θεραπευτικών παραγόντων. Το bevacizumab είναι ένα ανθρωποποιημένο μονοκλωνικό αντίσωμα που δεσμεύεται σε όλες τις κυκλοφορούσες, διαλυτές ισομορφές VEGF-A με αποτέλεσμα να αναστέλλει την νεοαγγείωση. Αντικείμενο μελέτης της παρούσας διπλωματικής εργασίας αποτελεί η διερεύνηση της χρήσης των αντιαγγειογενετικών παραγόντων, και πιο συγκεκριμένα του bevacizumab, στην πρωτη γραμμής θεραπεία ασθενών με ΜΜΚΠ της Γ’ Παθολογικής Πανεπιστημονικής Κλινικής του νοσοκομείου «ΣΩΤΗΡΙΑ». Μελετήθηκαν 628 ασθενείς της κλινικής, από τους οποίους οι 45 έλαβαν συνδυασμό χημειοθεραπείας με bevacizumab και 20 μόνο χημειοθεραπεία, ως προς την επιβίωση μέχρι πρόοδο νόσου (PFS), την συνολική επιβίωση (OS) και την τοξικότητα του bevacizumab. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα ο μέσος χρόνος επιβίωσης των ασθενών που έλαβαν στην 1η γραμμή θεραπείας συνδυαστική θεραπεία με bevacizumab μέχρι την πρόοδο της νόσου (PFS) είναι 5,3 μήνες (SD:0,718, 3,9 έως 6,7), συγκριτικά με τους ασθενείς που έλαβαν μόνο χημειοθεραπεία που ήταν 2,3 μήνες (SD:0,327, 1,7 έως 2,9). Αντίστοιχα η συνολική επιβίωση (OS) των ασθενών που έλαβαν συνδυαστική θεραπεία με bevacizumab είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τους ασθενείς που έλαβαν μόνο χημειοθεραπεία. Πιο συγκεκριμένα, η συνολική επιβίωση του γκρουπ που έλαβε bevacizumab είναι 12,4 μήνες (SD:1,579, 9,3 έως 15,6), ενώ του γκρουπ ελέγχου ήταν 8,9 μήνες (SD:1,938, 5,1 έως 12,7). Οι σημαντικότερες ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν τα αιμορραγικά επεισόδια (επίσταξη, αιμορραγία).
Σύμφωνα με την συγγραφέα της παρούσας μελέτης οι σημαντικότερες αιτίες που οδήγησαν στο να μην αποτελεί το bevacizumab 1ης γραμμής θεραπεία του ΜΜΚΠ πλέον είναι το προφίλ ασφαλείας, η υποξία που προκαλείται από την αντιαγγειογενετική δράση και προάγει την αγγειογενετική μίμηση η οποία διατηρεί την παροχή αίματος του όγκου και διευκολύνει τη μετάσταση αυτού και η έλλειψη ειδικών βιοδεικτών.
Λέξεις-κλειδιά:
Καρκίνος πνεύμονα, Μη μικροκυτταρικός καρκίνος πνεύμονα (ΜΜΚΠ), Αναστολείς αγγειογένεσης, Πρώτη γραμμή θεραπείας
