Τμήμα Νοσηλευτικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2023-05-22

2023

Περδικούρη Καλλιόπη

Θεόδωρος Κατσούλας, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Νοσηλευτικής, ΕΚΠΑ
Γεώργιος Μπαλτόπουλος, Ομότιμος Καθηγητής, Τμήμα Νοσηλευτικής, ΕΚΠΑ
Ειρήνη Γραμματοπούλου, Καθηγήτρια, Τμήμα Φυσικοθεραπείας, ΠΑΔΑ
Ελισσάβετ Πατηράκη, Καθηγήτρια, Τμήμα Νοσηλευτικής, ΕΚΠΑ
Καϊτελίδου Δάφνη, Καθηγήτρια, Τμήμα Νοσηλευτικής, ΕΚΠΑ
Στυλιανός Κατσαραγάκης, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Νοσηλευτικής, ΕΚΠΑ
Πέτρος Γαλάνης, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Νοσηλευτικής, ΕΚΠΑ

Διερεύνηση των παραμέτρων του κόστους και της αποζημίωσης της νοσοκομειακής περίθαλψης των ασθενών τελικού σταδίου

Ελληνικά

Διερεύνηση των παραμέτρων του κόστους και της αποζημίωσης της νοσοκομειακής περίθαλψης των ασθενών τελικού σταδίου

Σκοπός της παρούσας Διδακτορικής Διατριβής είναι η διερεύνηση της
νοσοκομειακής περίθαλψης των καρκινοπαθών ασθενών «τελικού σταδίου» ως προς
τις παραμέτρους του κόστους και της αποζημίωσης. Η φροντίδα που παρέχεται λίγο
πριν το τέλος αποτελεί μέρος του πεδίου της «Ανακουφιστικής Φροντίδας» (ΑΦ), της
ολιστικής προσέγγισης που πέρα από τη διαχείριση των συμπτωμάτων των ασθενών
περιλαμβάνει τη διασφάλιση της ποιότητας ζωής για εκείνους και τους οικείους τους.
Το νοσοκομειακό περιβάλλον αρχικά θεωρήθηκε εκτός των σκοπών και του
ενδιαφέροντος της ΑΦ λόγω της φιλοσοφίας που τη διέπει αλλά και της εκτεταμένης
διεθνώς λειτουργίας ξενώνων για την παροχή της. Τα τελευταία χρόνια αυτό έχει
ανατραπεί λόγω της αναγκαιότητας κινητοποίησης και των νοσοκομειακών
υπηρεσιών για την ικανοποίηση των αναγκών των συγκεκριμένων ομάδων ασθενών.
Ταυτόχρονα, το ενδιαφέρον στρέφεται στην εύρεση καταλληλότερων συστημάτων
ταξινόμησης για τους ασθενείς με ανάγκες ΑΦ και αποζημίωσης των σχετικών
υπηρεσιών.
Στη χώρα μας οι ασθενείς με ανάγκες ΑΦ εκτιμάται ότι ανέρχονται σε 120.000
ετησίως με το 37% αυτών να είναι καρκινοπαθείς, η δε ανάγκη σε κλίνες νοσηλείας
στα 500 κρεβάτια. Επί απουσίας άλλων δομών, σημαντικός αριθμός ασθενών
αναμένεται να προσφύγει στο δημόσιο νοσοκομείο και όχι μόνο στα πλαίσια ενός
οξέος επεισοδίου περίθαλψης.
Η παρούσα μελέτη έλαβε χώρα σε Παθολογική Κλινική δημόσιου νοσοκομείου
της Αθήνας, για το οποίο η διερεύνηση του δείγματος των νοσηλευομένων παρείχε
ενδείξεις νοσηλείας σημαντικού αριθμού καρκινοπαθών -και αντίστοιχων θανάτων με σχετικά μακρά διάρκεια παραμονής. Η συλλογή των δεδομένων κόστους και
αποζημίωσης για το έτος 2015, οπότε και πραγματοποιήθηκε η μελέτη, επιβεβαίωσε
τις αρχικές ενδείξεις καθώς 271 από τα συνολικά 375 περιστατικά αφορούσαν σε
διάγνωση με κακοήθη νόσο. Η ανάλυση συμπεριέλαβε τελικά 135 περιστατικά με
έκβαση το θάνατο και διάρκεια νοσηλείας ≥2 και ≤180 ημερών.
Για τον προσδιορισμό του συνολικού κόστους (πλην μισθοδοσίας) ακολουθήθηκε
μέθοδος μικροκοστολόγησης για το ατομικό και επιμερισμός μέσω βοηθητικών και
κύριων κέντρων κόστους για το γενικό. Το συνολικό κόστος ανά ασθενή και ανά
ημέρα υπολογίστηκε στα 97±28,88 (min 59,52, max 235,23) ευρώ με ισόποση σχεδόν
κατανομή του μεταξύ των δύο κατηγοριών. Για το ατομικό κόστος δεν διαπιστώθηκε
συσχέτιση με τη διάγνωση, την ηλικία ή το φύλο. Μόνο η διάρκεια νοσηλείας
βρέθηκε ότι μπορεί να προβλέψει στατιστικά σημαντικά τις τιμές του συνολικού
κόστους, με την παράταση της νοσηλείας κατά μία ημέρα να προκαλεί αύξηση της
μέσης τιμής του κόστους κατά 85 ευρώ, τιμή σημαντικά μεγαλύτερη των 60 ευρώ του
ημερήσιου νοσηλίου.
Η αποζημίωση πραγματοποιήθηκε ή μέσω των Κλειστών Ενοποιημένων
Νοσηλίων (ΚΕΝ) ή του ημερήσιου νοσηλίου ή συνδυασμού των δύο. Η επιλογή του
ΚΕΝ ακολουθούσε κυρίως την διάγνωση εντόπισης του καρκίνου. Στην περίπτωση
που η διάρκεια νοσηλείας υπερέβαινε την αντίστοιχη προβλεπόμενη των ΚΕΝ, το
υπόλοιπο των ημερών αναγκαστικά αποζημιώθηκε μέσω ημερήσιου νοσηλίου. Η
χρήση των ΚΕΝ συνδέθηκε με τάση υπεραποζημίωσης, εδικά για τις νοσηλείες <20
ημερών ενώ το αντίθετο αποτέλεσμα είχε η μέσω ημερήσιου νοσηλίου τιμολόγηση,
ειδικά για τις νοσηλείες >40 ημερών. Το αποτέλεσμα του συνδυασμού των δύο
εναλλακτικών τρόπων αποζημίωσης ήταν η εμφάνιση διπλού φαινομένου
διασταυρούμενης «επιδότησης», τόσο μεταξύ διαφορετικών περιστατικών
περίθαλψης όσο και εντός του ίδιου. Επί του παρόντος, καμιά από τις δύο διαθέσιμες
μεθόδους αποζημίωσης δεν κρίνεται ικανοποιητική για την απόδοση του κόστους
νοσηλείας.
Οποιαδήποτε προσπάθεια αναμόρφωσης της ΑΦ στη χώρα, θα πρέπει να
συμπεριλάβει οικονομικά δεδομένα για να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα του
εγχειρήματος και να διερευνήσει το ζήτημα της κατάλληλης αποζημίωσης
προκειμένου να αποφευχθούν φαινόμενα «απροθυμίας» των παρόχων να αναλάβουν
την περίθαλψη των συγκεκριμένων ομάδων ευάλωτων ασθενών.

Επιστήμες Υγείας

Tελικού σταδίου φροντίδα, Oμοειδείς διαγνωστικές κατηγορίες, Mέθοδοι αποζημίωσης, Aνακουφιστική φροντίδα

Όχι

0

Ναι

276

317

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο έως 2026-05-23.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3328794