Μονάδα:
Τμήμα Παιδαγωγικό Δευτεροβάθμιας ΕκπαίδευσηςΒιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2023-09-12
Συγγραφέας:
Στράτου Χριστίνα
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Γεώργιος Πασιάς, Ομότιμος Καθηγητής, Παιδαγωγικό Τμήμα Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ΕΚΠΑ
Δημήτριος Φωτεινός, Αναπληρωτής Καθηγητής, Παιδαγωγικό Τμήμα Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ΕΚΠΑ
Ιωάννης Ρουσσάκης, Επίκουρος Καθηγητής, Παιδαγωγικό Τμήμα Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ΕΚΠΑ
Ευαγγελία Φρυδάκη, Καθηγήτρια, Παιδαγωγικό Τμήμα Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ΕΚΠΑ
Αθανάσιος Μιχάλης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Παιδαγωγικό Τμήμα Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ΕΚΠΑ
Χρήστος Παρθένης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Παιδαγωγικό Τμήμα Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ΕΚΠΑ
Αντιγόνη Άλμπα Παπακωνσταντίνου, Επίκουρη Καθηγήτρια Παιδαγωγικό Τμήμα Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
H αυτοαξιολόγηση του σχολείου ως μορφή εκπαιδευτικής διακυβέρνησης. Μια κριτική ανάλυση λόγων και πολιτικών 2010-2023.
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
H αυτοαξιολόγηση του σχολείου ως μορφή εκπαιδευτικής διακυβέρνησης. Μια κριτική ανάλυση λόγων και πολιτικών 2010-2023.
Περίληψη:
Η μελέτη αξιοποιεί μεθοδολογικά την ανάλυση λόγου για να εξετάσει και να αναλύσει κριτικά τους λόγους και τις πολιτικές για την αυτοαξιολόγηση του σχολείου, όπως εκφράστηκαν θεσμικά κατά την περίοδο 2010-2023 στο ελληνικό εκπαιδευτικό συγκείμενο.
Κάθε προσπάθεια θέσμισης της αυτοαξιολόγησης του σχολείου στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφοροποιήσεις στην εκφορά του θεσμικού λόγου και στον τρόπο εφαρμογής που προτείνεται, βασίζεται στην επιδίωξη/προώθηση συντονισμένης ομαδικής εργασίας για την επίτευξη κοινών στόχων, στην ενεργή δέσμευση των μελών του σχολείου για συνεχή προσωπική βελτίωση που οδηγεί στη συλλογική βελτίωση και στη μάθηση όλων και στη συστηματοποιημένη διάδοση πληροφοριών/ γνώσης ως βέλτιστων πρακτικών προς αξιοποίηση σε όλο το εύρος της εκπαίδευσης.
Η αυτοαξιολόγηση αποτελεί μορφή σχολικής διακυβέρνησης εφόσον ενισχύει την αυτονομία του σχολείου και των εκπαιδευτικών και συντονίζει τη σχολική δράση με τέτοιο τρόπο, ώστε κάθε σχολική μονάδα να σχεδιάζει και να υλοποιεί τους στρατηγικούς της στόχους και να επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα μέσα σε ένα ευρύτερο κεντρικά καθορισμένο πλαίσιο. Επιπλέον, έχει χαρακτηριστικά δυναμικής και αέναης μαθησιακής διαδικασίας τόσο για το σχολείο σε οργανωσιακό επίπεδο όσο και για τους εκπαιδευτικούς σε ατομικό επίπεδο. Οι πρακτικές που προβλέπει (συνεργατικές πρακτικές, εργασία σε ομάδες, αξιολόγηση ομοτέχνων, δικτύωση, διάχυσης καλών πρακτικών) συντελούν στην οργανωσιακή μάθηση του σχολείου και δημιουργούν συνθήκες ενεργού μάθησης και ενίσχυσης της επαγγελματικής ανάπτυξης των εκπαιδευτικών. Διαδραματίζει, επίσης, κυρίαρχο ρόλο στην κατασκευή του εκπαιδευτικού υποκειμένου (ατομικού και συλλογικού) καθώς έχει τη δυνατότητα να επενεργεί στις προδιαθέσεις, τις πεποιθήσεις και τις αντιλήψεις των εκπαιδευτικών για τη φύση της εργασίας τους στο σχολείο και να κατασκευάζει/διαμορφώνει το διευρυμένο πλαίσιο ικανοτήτων που είναι απαραίτητο στις συνεχώς μεταβαλλόμενες συνθήκες του εκπαιδευτικού επαγγέλματος που απαιτούν από τους εκπαιδευτικούς να προσαρμόζονται να είναι ευέλικτοι, να πρωτοπορούν και να είναι διαθέσιμοι συνεχώς να μετασχηματίζονται και να αλλάζουν.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Εκπαίδευση – Αθλητισμός
Λέξεις-κλειδιά:
αυτοαξιολόγηση του σχολείου, εκπαιδευτική πολιτική, διακυβέρνηση, ικανότητες εκπαιδευτικών, κριτική ανάλυση λόγου
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
3
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
406
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο έως 2024-09-12.
Στράτου, Χ. (2023). ΔΙΔ. ΔΙΑΤΡΙΒΗ.pdf
6 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο έως 2024-09-12.
