Κατεύθυνση Εμβρυομητρική Ιατρική
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2023-12-11

2023

Λιακοπούλου Μαρία-Κωνσταντίνα

Παναγιώτης Χριστόπουλος, Επικ. Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μακάριος Ελευθεριάδης, Αναπλ. Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Εμμανουήλ Καλαμπόκας, Ακαδημαϊκός Υπότροφος, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Συγγραφή ενός κεφαλαίου για το βιβλίο παιδικής και εφηβικής γυναικολογίας με τίτλο: "Αιδοιοκολπίτιδα και εκκρίσεις του κόλπου, ιογενείς και μικροβιακές λοιμώξεις στη νεαρή γυναίκα"

Ελληνικά

Συγγραφή ενός κεφαλαίου για το βιβλίο παιδικής και εφηβικής γυναικολογίας με τίτλο: "Αιδοιοκολπίτιδα και εκκρίσεις του κόλπου, ιογενείς και μικροβιακές λοιμώξεις στη νεαρή γυναίκα"

Η αιδοιοκολπίτιδα είναι η συνηθέστερη γυναικολογική πάθηση σε κορίτσια προεφηβικής και εφηβικής ηλικίας. Συνήθως εκδηλώνεται με συμπτώματα στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, όπως κολπικές εκκρίσεις, κνησμός, άλγος, ερυθρότητα, δυσάρεστη οσμή, οίδημα ή αιμορραγία. Η αυξημένη προδιάθεση των νεαρών κοριτσιών για εμφάνιση αιδοιοκολπίτιδας οφείλεται στην ανατομία, στην φυσιολογία του γεννητικού συστήματος πριν την εφηβεία και σε συμπεριφορικούς παράγοντες. Η αιδοιοκολπίτιδα μπορεί να είναι μη ειδική ή ειδική. Οι περισσότερες περιπτώσεις σε νεαρά κορίτσια προεφηβικής ηλικίας θεωρούνται μη ειδικές, η θεραπεία περιλαμβάνει συμβουλευτική σε ασθενείς και γονείς στα θέματα υγιεινής. Όταν πρόκειται για μικροβιακή αιδοιοκολπίτιδα τα συνηθέστερα παθογόνα είναι Streptococcus pyogenes, Haemophilus influenza, S.agalactiae, Staph. aureus, Escherichia coli, Enterococcus faecalis. Λόγω της έλλειψης οιστρογόνων, η κολπική καντιντίαση είναι σπάνια σε κορίτσια προεφηβικής ηλικίας. Με την έναρξη της εφηβείας και των σεξουαλικών επαφών η bacterial vaginosis είναι συχνότερη και οι σεξουαλικώς μεταδιδόμενοι μικροοργανισμοί, όπως Trichomonas vaginalis, Chlamydia trachomatis και Neisseria gonnorhea μπορούν να προκαλέσουν αιδοιοκολπίτιδα. Τα ξένα σώματα είναι η κυριότερη αιτία υποτροπιάζουσας αιδοιοκολπίτιδας, η κλινική υποψία θα πρέπει να είναι υψηλή. Η διαγνωστική προσέγγιση βασίζεται σε ένα ενδελεχές ιστορικό, φυσική εξέταση και όποτε κρίνεται απαραίτητο λήψη κολπικών εκκριμάτων για μικροσκόπηση, Gram χρώση, καλλιέργεια. Η θεραπεία θα πρέπει να είναι εξατομικευμένη και να προσαρμόζεται στα αποτελέσματα του αντιβιογράμματος. Ο κλινικός ιατρός θα πρέπει να έχει την πιθανότητα σεξουαλικής κακοποίησης μέσα στο διαφοροδιαγνωστικό του πλάνο μαζί με άλλες παθήσεις όπως ουρολοίμωξη, σκληρυντικό λειχήνα, ψωρίαση, ατοπική δερματίτιδα, συστηματικά νοσήματα και κακοήθειες.

Επιστήμες Υγείας

Αιδοιοκολπίτιδα, Προεφηβική ηλικία, Παιδική ηλικία, Έφηβες

Όχι

0

Ναι

97

68

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3370949