Μονάδα:
Τμήμα ΙατρικήςΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2024-03-12
Συγγραφέας:
Δεληγιάννης Δημήτριος
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Ιωάννης Αναστασίου, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Διονύσιος Μητρόπουλος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Χρήστος Αλαμανής, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Σταμάτιος Θεοχάρης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μιχαήλ Χρυσοφός, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κωνσταντίνος Στραβοδήμος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ιωάννης Αδαμάκης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Κλινική σημασία της έκφρασης των υποδοχέων κανναβινοειδών CB-1 και CB-2 σε κακοήθη νεοπλάσματα νεφρού
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Κλινική σημασία της έκφρασης των υποδοχέων κανναβινοειδών CB-1 και CB-2 σε κακοήθη νεοπλάσματα νεφρού
Περίληψη:
Εισαγωγή: Τα τελευταία χρόνια γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη συζήτηση για
την επίδραση των κανναβινοειδών σε διάφορες μορφές κακοήθειας. Αν και
αποδεδειγμένα μέσω εργαστηριακών μελετών τα κανναβινοειδή παίζουν ρόλο
σε κακοήθειες όπως είναι ο καρκίνος του μαστού, ο καρκίνος του προστάτη και
αδενοκαρκίνωμα του παγκρέατος, δεν υπάρχουν επαρκή ερευνητικά δεδομένα
σχετικά με το νεφροκυτταρικό καρκίνωμα.
Σκοπός: Ήταν η αξιολόγηση της έκφρασης των υποδοχέων κανναβινοειδών
CB1 (CB1R) και CB2 (CB2R) (θετικότητα, ένταση, % έκφρασης, θέση
κατανομής, ανοσοϊστοχημική βαθμολογία) σε καρκινώματα νεφρού και η
συσχέτισή τους με διάφορα κλινικο-παθολογικά χαρακτηριστικά.
Υλικά-Μέθοδοι: Συγκεντρώθηκαν αναδρομικά δεδομένα και δείγματα από 87
ασθενείς που διαγνώστηκαν με νεφροκυτταρικό καρκίνωμα (RCC) μετά από
μερική ή ριζική νεφρεκτομή και η έκφραση CB1R και CB2R αξιολογήθηκε
ανοσοϊστοχημικά σε ιστούς ενσωματωμένους σε παραφίνη. Τα αποτελέσματα
αναλύθηκαν στατιστικά μονο- και πολυπαραγοντικά με κλινικο-παθολογικές
παραμέτρους.
Αποτελέσματα: Ο CB1R δεν εκφράστηκε καθόλου, ενώ ο CB2R εκφράστηκε
σε n=78 (89,7%) ασθενείς με RCC. Στη μονοπαραγοντική ανάλυση, δεν
βρέθηκε στατιστική σημαντικότητα σε καμία από τις παραμέτρους που
αναλύθηκαν. Ωστόσο, στην πολυπαραγοντική ανάλυση, διαπιστώσαμε ότι οι
ασθενείς με θηλώδη ιστολογικό τύπο (p<0,0005) συσχετίστηκαν με χαμηλότερη
πιθανότητα έκφρασης του CB2R στο μεμβράνη σε σύγκριση με εκείνους με
διαυγοκυτταρικό τύπο και συσχετίστηκαν επίσης με υψηλότερη πιθανότητα
μέτριας ή ισχυρής έκφρασης της ανοσοϊστοχημικής βαθμολογίας
(Immunohistochemical score) του CB2R σε σύγκριση με εκείνους με
διαυγοκυτταρικό (p=0,03). Οι ασθενείς με Στάδιο Τ2 (p=0,010) είχαν πιο
ενισχυμένη έκφραση (ένταση CB2R Βαθμού 3) σε σύγκριση με εκείνους με
Στάδιο Τ1. Άνδρες (συντελεστής βήτα ± SE:13,70±7,04, p=0,056) και ασθενείς
με χρωμόφοβο ιστολογικό τύπο (συντελεστής βήτα ± SE: 23,45±9,86; p=0,020)
συσχετίστηκαν με υψηλότερο ποσοστό CB2R.
Συμπεράσματα: Τα δεδομένα μας δείχνουν ότι μετά από καλά σχεδιασμένες
μελέτες, ειδικά το CB2R θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως προγνωστικός
δείκτης ή ακόμα και ως πιθανός θεραπευτικός στόχος στο RCC.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Πρόγνωση καρκίνου νεφρού, Νεφροκυτταρικό καρκίνωμα, Υποδοχείς κανναβινοειδών, CB-1 υποδοχέας, CB-2 υποδοχέας
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
105
