Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2024-04-05

2024

Λιακοπούλου Ευσταθία

Φραγκίσκος Γονιδάκης, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πεχλιβανίδης Αρτέμιος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Βασλαματζής Γρηγόρης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Στεφανής Νίκος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μιχόπουλος Ιωάννης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Παπαρηγόπουλος Θωμάς, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ρωσσέτος Γουρνέλης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Μελέτη παρέμβασης για τη διερεύνηση της αποτελεσματικότητας εφαρμογής βραχείας εκπαίδευσης δεξιοτήτων της Διαλεκτικής Συμπεριφορικής Θεραπείας σε γονείς νεαρών ασθενών με οριακή διαταραχή προσωπικότητας και διαταραχή πρόσληψης τροφής

Ελληνικά

Μελέτη παρέμβασης για τη διερεύνηση της αποτελεσματικότητας εφαρμογής βραχείας εκπαίδευσης δεξιοτήτων της Διαλεκτικής Συμπεριφορικής Θεραπείας σε γονείς νεαρών ασθενών με οριακή διαταραχή προσωπικότητας και διαταραχή πρόσληψης τροφής

Η Διαλεκτική Συμπεριφορική Θεραπεία (ΔΣΘ) έχει αποδειχθεί πως είναι μια αποτελεσματική θεραπεία για άτομα με Οριακή Διαταραχή Προσωπικότητας (ΟΔΠ). Η υποστήριξη των ατόμων αυτών από φροντιστές, όπως μέλη της οικογένειας, φίλους ή συντρόφους, κατά τη διάρκεια της θεραπευτικής διαδικασίας, μπορεί να είναι καθοριστική για την επίτευξη της ύφεσης της οριακής συμπτωματολογίας.
Η παρούσα μελέτη έχει ως στόχο να μελετήσει τη δημιουργία ενός πρωτοκόλλου παρέμβασης μέσω ομάδας εκπαίδευσης δεξιοτήτων για γονείς ατόμων που πάσχουν από ΟΔΠ με συννοσηρότητα τις διαταραχές πρόσληψης τροφής (ΔΠΤ). Η χρήση της ομάδας εκπαίδευσης δεξιοτήτων έχει καταδειχθεί επιστημονικά ως ένα πολύ σημαντικό και αναπόσπαστο τμήμα της ΔΣΘ. Αρκετοί ερευνητές υποστηρίζουν την ύπαρξη πλεονεκτημάτων από την εκμάθηση των δεξιοτήτων στο γονεϊκό περιβάλλον των πασχόντων από ΟΔΠ καθώς παρατηρείται ασάφεια ως προς την κλινική εικόνα των παιδιών τους, όσο και ελλιπής γνώση και κατανόηση της παρορμητικής αυτοκαταστροφικής τους συμπεριφοράς με αποτέλεσμα να παρερμηνεύονται συχνά οι συμπεριφορές και οι συναισθηματικές εκφράσεις του παιδιού. Οι παρεπόμενες δυσκολίες διαχείρισης των ποικίλων επώδυνων καταστάσεων από τους γονείς έχουν συχνά ως αποτέλεσμα να προκύπτουν δυσμενείς επιπτώσεις στην ψυχική υγεία τόσο των ίδιων όσο και των παιδιών.
Απώτερο σκοπό της έρευνας αποτελεί η μέτρηση της αποτελεσματικότητας της συγκεκριμένης παρέμβασης ως προς την πορεία θεραπείας των ασθενών και την συναισθηματική επιβάρυνση των οικογενειών.
Οι συμμετέχοντες της μελέτης αποτελούνται από : α) θεραπευόμενους που διαγνώστηκαν με τη συνοσηρότητα ΟΔΠ και ΔΠΤ όταν προσήλθαν στη Μονάδα Διαταραχών Πρόσληψης Τροφής στην Α΄ Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αιγινήτειο Νοσοκομείο, και β) από γονείς–φροντιστές των θεραπευόμενων οι οποίοι συμμετείχαν στην ομάδα παρέμβασης, η οποία δομήθηκε ως ομάδα εκπαίδευσης δεξιοτήτων με βάση τις αρχές εφαρμογής της ΔΣΘ. Συνολικά, 72 θεραπευόμενοι, νεαροί ενήλικες από 17 έως 30 ετών, ολοκλήρωσαν τον 1 χρόνο θεραπείας με βάση τη ΔΣΘ, ενώ την ομάδα των φροντιστών ολοκλήρωσαν 54 άτομα.
Η μελέτη εξέτασε αν η ομάδα εκπαίδευσης δεξιοτήτων γονέων-φροντιστών σχετίζεται ή όχι με τη βελτίωση της ψυχικής υγείας των φροντιστών, και βρέθηκε ότι δεν σχετίζεται με τη συνολική τους βελτίωση. Ωστόσο παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική βελτίωση στην συναισθηματική τους επιβάρυνση μετά την 6μηνη παρέμβαση.
Η ψυχική υγεία των θεραπευόμενων τόσο ως προς την συμπτωματολογία της ΟΔΠ όσο και ως προς τη συμπτωματολογία των διαταραχών πρόσληψης τροφής, παρουσίασε στατιστικώς σημαντική βελτίωση σε όλους τους δείκτες ψυχικής υγείας που μετρήθηκαν ένα χρόνο μετά την ένταξή τους στη ΔΣΘ.
Επιπλέον βρέθηκε συμμεταβολή των αποτελεσμάτων μεταξύ των δεικτών της ΟΔΠ και των ΔΠΤ, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι οι ΔΠΤ αντιμετωπίσθηκαν στα πλαίσια της απορρύθμισης του συναισθήματος αυτών των θεραπευόμενων.
Τέλος, βρέθηκε πως όσο εντονότερη ήταν η δυσλειτουργία που εμφάνιζαν οι ασθενείς στην αντιμετώπιση στρεσογόνων καταστάσεων τόσο χειρότερη βρέθηκε να είναι η ποιότητα της ζωής των φροντιστών και όσο μεγαλύτερη ήταν η αύξηση των δεξιοτήτων των θεραπευόμενων ως προς το να αντιμετωπίσουν με θετικότερο τρόπο τις στρεσογόνες καταστάσεις της ζωής τους τόσο μεγαλύτερη ήταν η αύξηση της ποιότητας ζωής των γονέων-φροντιστών, γεγονός που ενισχύει την υπόθεση της αποτελεσματικότητας της ΔΣΘ στη συγκεκριμένη ομάδα ασθενών.
Συνολικά, η ΔΣΘ φαίνεται να είναι αποτελεσματικός τρόπος παρέμβασης τόσο για αυτό το είδος της «δύσκολης» κλινικά ομάδας θεραπευόμενων, όπως επίσης και για τους φροντιστές τους. Ωστόσο, υπάρχει η ανάγκη για διεξαγωγή τυχαιοποιημένα ελεγχόμενων μελετών που να αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα αυτών των παρεμβάσεων ώστε η εφαρμογή ομαδικής εκπαίδευσης δεξιοτήτων για γονείς- φροντιστές ασθενών με ΟΔΠ να θεωρείται και επιστημονικά τεκμηριωμένη.

Επιστήμες Υγείας

Διαλεκτική συμπεριφορική θεραπεία, Οριακή διαταραχή προσωπικότητας, Διαταραχές διατροφής, Οικογενειακά μέλη, Εκπαίδευση δεξιοτήτων

Όχι

0

Ναι

240

233

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο έως 2026-04-08.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3395580