Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ευάγγελος Δούσης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Νοσηλευτικής, ΠΑΔΑ
Αικατερίνη Μελεμενή, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ιωάννης Κουτελέκος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Νοσηλευτικής, ΠΑΔΑ
Περίληψη:
Εισαγωγή: Οι ασθενείς που εισάγονται στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας παίδων
(ΜΕΘΠ) υποβάλλονται σε επώδυνες και αγχωτικές παρεμβάσεις. Οι γνώσεις, στάσεις και αντιλήψεις των νοσηλευτών σχετικά με τη διαχείριση του πόνου επηρεάζουν σημαντικά την αποτελεσματικότητα της διαχείρισης του.
Σκοπός: Σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση των γνώσεων, στάσεων και αντιλήψεων και απόψεων των νοσηλευτών για τη διαχείριση του πόνου στις ΜΕΘΠ. Μεθοδολογία: συγχρονική συγκριτική μελέτη σε δείγμα ευκολίας που πραγματοποιήθηκε από Φεβρουάριο 2020 έως Φεβρουάριο 2021. Διαμορφώθηκε (online) φόρμα ερωτήσεων που περιλαμβάνει: φόρμα δημογραφικών στοιχείων και το ερωτηματολόγιο Nurses' attitudes to pain in children scale. Η ανάλυση των δεδομένων έγινε με το στατιστικό πακέτο SPSS v.23.0 και σε επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας 0.05 και χρησιμοποιήθηκαν οι έλεγχοι x2 test και t-test.
Αποτελέσματα: Οι περισσότεροι νοσηλευτές (30-50%) θεωρούν ότι οι γνώσεις τους είναι σε υψηλό επίπεδο για την αντιμετώπιση του πόνου και μόλις το 9,7-18,6% χαρακτηρίζουν τις γνώσεις τους φτωχές ή αρκετά φτωχές. Οι νοσηλευτές σε υψηλό βαθμό (81,5-92%) αναγνωρίζουν τη σημασία της εξάλειψης του πόνου σε όλες τις επώδυνες διαδικασίες. Εξαίρεση τα βρέφη για τα οποία ένα σημαντικό ποσοστό νοσηλευτών αναφέρει ότι δε γνωρίζει (27,4-31%) αν πρέπει να χορηγηθεί αναλγησία ή καταστολή σε συγκεκριμένες επώδυνες παρεμβάσεις και το 54,9–60,2% που δεν θεωρεί απαραίτητη τη χορήγηση αναλγησίας και καταστολής σε συγκεκριμένες επώδυνες παρεμβάσεις σε βρέφη <1 μηνός. Ο χρόνος προϋπηρεσίας σχετίστηκε με το αναφερόμενο επίπεδο γνώσεων αναφορικά με τη σωματική ανάπτυξη (x2=9,766, df=4, p=0,045), τη ψυχολογική ανάπτυξη (x2=10,527, df=4, p=0,032) και τη νευρολογική ανάπτυξη των παιδιών (x2=10,274, df=4, p=0,036), με αυτούς με μικρότερη προϋπηρεσία (<10 ετών) να δηλώνουν χαμηλότερο επίπεδο γνώσεων. Οι άνδρες πιστεύουν ότι η προσωπικότητα επηρεάζει την αίσθηση του πόνου περισσότερο από τις γυναίκες (x2=9.919, df=4, p=0,042) και ότι οι αλλαγές στη συμπεριφορά είναι καλός τρόπος να αξιολογηθεί ο πόνος στα παιδιά (x2=10,584, df=4, p=0,032). Συμπεράσματα: Η πλειοψηφία των νοσηλευτών που απασχολούνται σε ΜΕΘΠ αυτοαξιολογούν ως επαρκείς τις γνώσεις τους αναφορικά με την αποτελεσματική διαχείριση του πόνου. Ωστόσο, οι στάσεις και αντιλήψεις τους διαφέρουν σημαντικά ενώ και οι γνώσεις τους τους είναι πρακτικά χαμηλότερες από αυτές που αυτοαξιολογούν, το οποίο συσχετίζεται και με την περιορισμένη εκπαίδευση τους στην εξειδικευμένη διαχείριση του παιδιατρικού πόνου.
Λέξεις-κλειδιά:
Γνώσεις, Στάσεις, Αντιλήψεις, Πρακτική, Διαχείριση πόνου, Παιδιατρικές μονάδες εντατικής θεραπείας
