Μονάδα:
Κατεύθυνση Επείγουσα ΝοσηλευτικήΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2024-04-23
Συγγραφέας:
Μπαλάσκας Γεώργιος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Χριστίνα Μαρβάκη, Ομότιμη Καθηγήτρια, Τμήμα Νοσηλευτικής, ΠΑΔΑ
Αναστασία Κοτανίδου, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γεωργία Τουλιά, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα Νοσηλευτικής, ΠΑΔΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Διασωληνώσεις ασθενών-Ποιότητα και προοπτική στην παράταση της ζωής-Αξιοπρεπής θάνατος
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Διασωληνώσεις ασθενών-Ποιότητα και προοπτική στην παράταση της ζωής-Αξιοπρεπής θάνατος
Περίληψη:
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Το τέλος κάθε ανθρώπου είναι ο επίλογος που θα ολοκληρώσει το «βιβλίο» της ζωής του. Η τελευταία εικόνα που θα αφήσει στον κόσμο που αποχαιρετά.
Αυτές οι στιγμές αξίζουν τον σεβασμό φίλων, συγγενών και κυρίως των επαγγελματιών υγείας που οφείλουν να ανακουφίσουν, να απαλύνουν τον πόνο και να αποδεχτούν τον κύκλο της ζωής. Τις περισσότερες φορές, αυτά συμβαίνουν σε κάποια μονάδα υγείας, νοσοκομείο και οι ηθικοί κανόνες που διέπουν τη φροντίδα των ασθενών περνούν μέσα από την Ευρωπαϊκή και την Ελληνική νομοθεσία. Το ανθρώπινο σώμα έχει δικαιώματα και αξίζει μια ευπρεπή συμπεριφορά. Παρ’ όλα αυτά, το πλαίσιο που κινούνται οι άνθρωποι της υγείας δεν είναι τόσο ξεκάθαρο και δημιουργούνται διλλήματα σχετικά με τη Διασωλήνωση ή όχι, του ανθρώπου που πεθαίνει.
ΣΚΟΠΟΣ
Σκοπός της μελέτης ήταν, κατά πόσο η διασωλήνωση, εκτός ΜΕΘ, συμβάλλει στην παράταση της ζωής, ή το αντίθετο, στην περίπτωση των ηλικιωμένων ασθενών.
ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ
Πραγματοποιήθηκε μια συγκριτική αναδρομική μελέτη μητρώου,. Τα στοιχεία συλλέχθηκαν από τα βιβλία εισαγωγών και εξιτηρίων του τμήματος Covid-19 μεγάλου Νοσοκομείου της Αθήνας, πληροφορίες από τις ΜΕΘ και τους ηλεκτρονικούς φακέλους των ασθενών, το έτος 2022. Το δείγμα αποτέλεσαν 183 ασθενείς, 99 άνδρες και 84 γυναίκες ηλικίας 70 ως 101 ετών οι οποίοι διασωληνώθηκαν ή κετέληξαν. Το ερευνητικό ερώτημα ήταν, αν η διασωλήνωση παρατείνει τον χρόνο ζωής των ηλικιωμένων ασθενών, ιδιαίτερα όταν δεν πρόκειται να μεταφερθούν σε ΜΕΘ. Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων έγινε με τη χρήση του στατιστικού πακέτου SPSS.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Οι 102 ασθενείς που δεν διασωληνώθηκαν κατέληξαν μετά από 10,10 ημέρες νοσηλείας. Οι 54 διασωληνωμένοι που παρέμειναν εκτός ΜΕΘ, κατέληξαν μετά από 7,19 ημέρες νοσηλείας. Από τους 27 διασωληνωμένους που μεταφέρθηκαν σε ΜΕΘ, οι 19 έζησαν 14,58 ημέρες.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Το επιχείρημα πως με τη διασωλήνωση παρατείνεται ο χρόνος επιβίωσης των ασθενών της κατηγορίας που πραγματεύεται αυτή η μελέτη, δεν ευσταθεί για τους ασθενείς που δεν εισήχθησαν σε ΜΕΘ. Όσοι δεν διασωληνώθηκαν, επέζησαν 2,91 ημέρες περισσότερο, παρ’ όλο που ήταν μεγαλύτεροι σε ηλικία από τους διασωληνωμένους κατά 5,74 έτη. Αλλά και για όσους διακομίστηκαν σε ΜΕΘ, δεν παρατάθηκε η ζωή αλλά η διαδικασία του θανάτου, σύμφωνα με την άποψη του Ατούλ Γκαουάντε2.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Δικαιώματα ασθενών, Ηθική στην υγεία, Φροντίδα στο τέλος της ζωής, Διασωλήνωση, Σεβασμός των επιθυμιών
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
24
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.
Balaskas_Georgios_MSc.pdf
1 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.
