Μονάδα:
Κατεύθυνση Νεοελληνική ΦιλολογίαΒιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2024-05-14
Συγγραφέας:
Φαρδής Θεοδόσιος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Δημήτρης Αγγελάτος, Καθηγητής, Φιλοσοφική Σχολή ΕΚΠΑ
Πέγκυ Καρπούζου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Φιλοσοφική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μαρία Νικολοπούλου, Μέλος ΔΕΠ, Φιλοσοφική Σχολή, ΕΚΠΑ.
Πρωτότυπος Τίτλος:
Ημερολογιακό μυθιστόρημα: Ανιχνεύοντας το τραύμα, τη μνήμη και το σώμα στο Ημερολόγιο 1836-2011 του Θανάση Βαλτινού
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Ημερολογιακό μυθιστόρημα: Ανιχνεύοντας το τραύμα, τη μνήμη και το σώμα στο Ημερολόγιο 1836-2011 του Θανάση Βαλτινού
Περίληψη:
Στην παρούσα εργασία εξετάζεται η σχέση ανάμεσα στη μνήμη, το τραύμα και το σώμα(βιολογικό και «κειμενικό») στο Ημερολόγιο 1836-2011 του Θανάση Βαλτινού. Στο πρώτο τμήμα εξετάζονται τα μορφολογικά χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου έργου με τα οποία ο Βαλτινός υπερβαίνει τους περιορισμούς ενός παραδοσιακού ημερολογίου. Το Ημερολόγιο δεν έχει ομοιογένεια, είναι ένα μεταμοντέρνο έργο που επιλέγει την πολλαπλότητα ή την ανομοιότητα. Αποτελείται από καταγραφές περισσοτέρων του ενός ατόμων που καλύπτουν το ευρύ διάστημα από το 1836 έως το 2011 και παρουσιάζονται με μη χρονολογική σειρά. Με «πρόσχημα» την Ιστορία ο πλασματικός ημερολογιογράφος δηλαδή μετατρέπεται σε ένα δι-υποκειμενικό, συλλογικό Εγώ, με αποτέλεσμα μια αποσπασματική αλλά ταυτόχρονα πολύεδρη εικόνα της στο «κειμενικό σώμα». Τον Βαλτινό τον ενδιαφέρουν τα επιμέρους πεπρωμένα και όχι η μεγάλη και γραμμική αφήγηση των ιστορικών γεγονότων με αποτέλεσμα το έργο ως κειμενικότητα (textuality) να είναι ανοικτό και ευμετάβλητο.Η τακτική παράθεση αποσπασμάτων και καταγραφών με διαφορετικό γλωσσικό χαρακτήρα εξασφαλίζουν στο κείμενο τη «διαλογικότητα» και την «πολυφωνία», όπως τις έχει ορίσει ο Μιχαήλ Μπαχτίν. Στο δεύτερο τμήμα εξετάζεταιη αλληλεπίδραση της μνήμης και του τραύματος στο Ημερολόγιο και κατά πόσον οι καταγραφές -το συλλογικό Εγώ (Ιστορία) - λειτουργούν θεραπευτικά και βοηθούν την persona του ημερολογιογράφου να ξεπεράσει τα τραύματά του. Διερευνάται, επίσης, ο ρόλος του σώματος (βιολογικό σώμα και σεξουαλικότητα) και της χρήσης του σε συνάφεια με το σώμα του Ημερολογίου ως κειμενικότητα (textuality).Η μνήμη του τραύματος οργανώνεται αυτόνομα και εκφράζεται με σωματικούς τρόπους (αρρώστεια, γηρατειά). Μέσα από την ενθύμηση (εφιάλτες και αναδρομές, όνειρα και ματαιώσεις) και μέσα από την πράξη της γραφής, σώμα βιολογικό και σώμα "κειμενικό" αλληλεπιδρούν.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Γλώσσα – Λογοτεχνία
Λέξεις-κλειδιά:
Βαλτινός, τραύμα, μνήμη, σώμα, ημερολογιακό μυθιστόρημα, Ιστορία, κειμενικότητα, μαρτυρία, διαλογικότητα, πολυφωνία, μεταμοντέρνο
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
48
