Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Κωνσταντίνος Φίλης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Φραγκίσκα Σιγάλα, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Δημήτριος Τούσουλης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Δημήτριος Σχίζας, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ευάγγελος Οικονόμου, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αλέξανδρος Παπαλάμπρος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Νικόλαος Αλεξάκης, Καθηγητής, Τμήμα Ιατρικής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Εισαγωγή: Tα ποντίκια που στερούνται απολιποπρωτεΐνης Ε (ApoE-/-) αναπτύσσουν αθηροσκληρωτικές πλάκες που μοιάζουν στενά με το μεταβολικό σύνδρομο στους ανθρώπους. Διερευνήσαμε πως η ροσουβαστατίνη αμβλύνει το αθηροσκληρωτικό προφίλ των ApoE-/- ποντικών κατά τη διάρκεια του χρόνου και τις επιδράσεις της σε σχέση με συγκεκριμένες φλεγμονώδεις χημειοκίνες.
Μέθοδοι: Δεκαοκτώ ApoE-/- μύες μοιράστηκαν σε τρεις ομάδες των έξι ποντικών η κάθε μία από τις οποίες λάμβαναν: κανονική δίαιτα (SCD; ομάδα ελέγχου), υψηλής περιεκτικότητας σε λίπος δίαιτα (HFD) και HFD με ροσουβαστατίνη σε δοσολογία 5 mg/kg/ημέρα από στόματος για 20 εβδομάδες. Η ανάλυση των αορτικών πλακών και της εναπόθεσης λιπιδίων πραγματοποιήθηκε με χρώσεις Sudan IV και Oil Red O. Οι συγκεντρώσεις χοληστερόλης, χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνης (LDL), υψηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνης (HDL), γλυκόζης και τριγλυκεριδίων στο πλάσμα καθορίστηκαν στην αρχή και μετά από 20 εβδομάδες αγωγής. Οι συγκεντρώσεις της ιντερλευκίνης 6 (IL6), C-C motif chemokine ligand 2 (CCL2) και του παράγοντα νέκρωσης όγκων-α (TNFα) στο πλάσμα μετρήθηκαν με τη μέθοδο ELISA κατά τη διάρκεια της ευθανασίας.
Αποτελέσματα: Το λιπιδαιμικό προφίλ των ApoE-/- ποντικών που τρέφονταν με HFD χειροτέρευσε με την πάροδο του χρόνου. Οι ApoE-/- ποντικοί που κατανάλωναν HFD ανέπτυξαν αθηροσκληρωτικές πλάκες με την πάροδο του χρόνου. Με τις χρώσεις Sudan IV και Oil Red O στην αορτή παρατηρήθηκε αυξημένη ανάπτυξη πλακών και εναπόθεση λιπιδίων στις πλάκες στους μύες που τρέφονταν με HFD σε σχέση με αυτούς που τρέφονταν με SCD και μειωμένη ανάπτυξη πλακών στους ποντικούς που τρέφονταν με HFD και υποβλήθηκαν σε αγωγή με ροσουβαστατίνη σε σχέση με τους ποντικούς που δεν λάμβαναν ροσουβαστατίνη. Η ανάλυση του ορού αποκάλυψε μειωμένες μεταβολικές παραμέτρους στους ποντικούς που κατανάλωναν HFD και λάμβαναν ροσουβαστατίνη σε σύγκριση με τους ποντικούς που δεν λάμβαναν στατίνη. Την ώρα της ευθανασίας, οι ποντικοί που τρέφονταν με HFD και υποβλήθηκαν σε αγωγή με ροσουβαστατίνη είχαν σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα IL6 και CCL2 σε σύγκριση με τους ποντικούς που τρέφονταν με HFD και δεν λάμβαναν ροσουβαστατίνη. Τα επίπεδα TNFα ήταν συγκρίσιμα μεταξύ όλων των ομάδων των ανεξαρτήτως αγωγής. Τα επίπεδα IL6 και CCL2 συσχετίστηκαν θετικά με την έκταση των αθηροσκληρωτικών πλακών και την εναπόθεση λιπιδίων στις αθηροσκληρωτικές πλάκες.
Συμπεράσματα: Η ροσουβαστατίνη μείωσε την πρόοδο των αθηροσκληρωτικών πλακών σε ApoE-/- μύες που κατανάλωναν HFD και μείωσε τα επίπεδα IL6 και CCL2 στον ορό μετά από 20 εβδομάδες αγωγής. Τα επίπεδα IL6 και CCL2 συσχετίστηκαν με την έκταση των αθηροσκληρωτικών πλακών. Τα επίπεδα IL6 και CCL2 στον ορό μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως κλινικοί δείκτες προόδου της αθηροσκλήρωσης κατά τη διάρκεια της αγωγής με στατίνες για την υπερχοληστερολαιμία.
Λέξεις-κλειδιά:
Αθηροσκλήρυνση, Μύες, Απολιποπρωτεϊνη Ε, Ροσουβαστατίνη, Στατίνη, Χειρουργική έρευνα
