Μονάδα:
Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και ΦιλολογίαςΒιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2024-05-24
Συγγραφέας:
Τσέκερη Παναγιώτα
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Νικόλαος Παναγόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
Γρηγόριος Ανανιάδης, Τέως Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Paolo Caponi, Αναπληρωτής Καθηγητής, Dipartimento di Lingue, Letterature, Culture e Mediazioni, Università degli Studi di Milano
Άννα Δεσποτοπούλου, Καθηγήτρια, Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
Ασημίνα Καραβαντά, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
Έφη Γιαννοπούλου, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, Α.Π.Θ.
Αγγελική Σπυροπούλου, Καθηγήτρια, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
Πρωτότυπος Τίτλος:
The Figure of the Enemy in George Orwell’s Work
Γλώσσες διατριβής:
Αγγλικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η Φιγούρα του Εχθρού στο Έργο του George Orwell
Περίληψη:
Στην παρούσα διατριβή εξετάζονται κυρίως τα εξής έργα: “The Hanging” (1931), Burmese
Days (1934), “Shooting an Elephant” (1936), Homage to Catalonia (1938), Animal Farm
(1945), και Nineteen Eighty-Four (1948). Η παρούσα διατριβή ερευνά την πολύ-επίπεδη
εξέλιξη της φιγούρας του Εχθρού στο έργο του George Orwell, εντοπίζοντας την σταδιακή μετατόπιση του συγγραφέα από την αναπαραγωγή ουσιοκρατικών δυαδικών διαχωρισμών που συναντάται στα αποικιακά γραπτά του προς την ολοένα και περισσότερο εκλεπτυσμένη και σύνθετη αντιμετώπισή της φιγούρας του Εχθρού και της ίδιας της έννοιας της εχθρότητας στο μεταγενέστερο έργο του. Βασική υπόθεση της διατριβής είναι πως ο Orwell καταρρίπτει τον ηγεμονικό διαχωρισμό Φίλου/Εχθρού και Εαυτού/Άλλου καταδεικνύοντάς τον ως ιδεολογικό κατασκεύασμα καθοριστικό για την συγκρότηση και την πειθάρχηση των κοινωνικών Υποκειμένων. Υποστηρίζεται πως η διφορούμενη αναπαράσταση του από τον συγγραφέα υποδηλώνει ανησυχητικές υπόγειες συγγένειες μεταξύ Φίλου και Εχθρού, Εαυτού και ‘Άλλου κλιμακώνοντας με την ‘αποκάλυψη’ του Εχθρού που αναιρεί τα μανιχαιστικά σχήματα που εκπορεύονται και συγκροτούν τον Ηγεμονικό λόγο. Η φιγούρα του Εχθρού στο έργο του Orwell προκύπτει ως (η) προϋπόθεση της εδραίωσης απολυταρχικών καθεστώτων αλλά και της (προβληματικής) συγκρότησης του Υποκειμένου στην μοντέρνα πολιτική. Η ανάλυση της ρηξικέλευθης φιγούρας του Εχθρού στο έργο του συγγραφέα αποδεικνύει το Υποκείμενο ως σχεσιακό και ιστορικό παράγωγο. Για την ανάλυση της φιγούρας του Εχθρού ως ‘Άλλου’ στα αποικιακά κείμενα του Orwell χρησιμοποιήθηκαν οι αντιαποικιακές θεωρίες του Franz Fanon και του Albert Memmi, καθώς και επιμέρους στοιχεία της μετα-αποικιακής θεωρίας του Homi Bhabha. Για την υπόλοιπη διατριβή χρησιμοποιήθηκε κατά κύριο λόγο η πολιτική θεωρία του Carl Schmitt που ορίζει την διάκριση Φίλου/Εχθρού ως το πρωταρχικό πολιτικό φαινόμενο, έτσι ώστε να αναλυθεί η ηγεμονική συγκρότηση της πολιτικής κοινότητας και των επιμέρους υποκείμενων ως επακόλουθο της αντιπαράθεσης τους με τον (εσωτερικό/εξωτερικό) Εχθρό, με δεδηλωμένο στόχο την επίτευξη της εσωτερική ενότητας και της σύστασης μίας ομοιογενούς πολιτικής ταυτότητας. Χρησιμοποιούνται επίσης οι έννοιες του παραδείγματος του στρατοπέδου συγκέντρωσης, και της παραγωγής «γυμνής ζωής» που έχει εισαγάγει ο Georgio Agamben.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Γλώσσα – Λογοτεχνία
Λέξεις-κλειδιά:
George Orwell, Carl Schmitt, Εχθρός/Άλλος, κυριαρχία, κατάσταση εξαίρεσης, γυμνή ζωή
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
176
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο έως 2026-06-19.
ΔΙΑΤΡΙΒΗ.pdf
1 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο έως 2026-06-19.
