Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Αικατερίνη Μαλαγάρη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια , Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αθανάσιος Γουλιάμος, Ομότιμος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ευθυμία Αλεξόπουλου, Τακτική Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αλέξιος Χρυσόστομος Κελέκης, Τακτικός Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Δημήτριος Φιλιππιάδης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Σταύρος Σπηλιόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ολυμπία Παπακωνσταντίνου, Επίκουρη Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Ο σκοπός αυτής της μελέτης είναι η αξιολόγηση της επιπρόσθετης δράσης των χημικοθεραπευτικών στον διακαθετηριακό χημειοεμβολισμό του ενδιάμεσου σταδίου του ηπατοκυτταρικού καρκινώματος. Είναι ζήτημα μεγάλης σπουδαιότητας λόγω του ότι, όπως έχει αποδειχθεί πρόσφατα, η υποξία ή η ατελής απαγγείωση του όγκου είναι δυνητικά παράγοντας αγγειογένεσης και δεν υπάρχουν αρκετές εργασίες που αποδεικνύουν την αξία του χημικοθεραπευτικού. Η υπόθεση βασίσθηκε στο γεγονός ότι αφού ο χημειοεμβολισμός με χρήση χημικοθεραπευτικών( DEB-TACE) είναι αποδεκτός η σύγκριση αυτού με χημειοεμβολισμό με απλά σωματίδια μπορεί να αναδείξει την δυνητική αξία των χημικοθεραπευτικών. Δύο ομάδες ασθενών τυχαιοποιήθηκαν σε αυτήν την προοπτική μελέτη. Ομάδα Α, 41 ασθενείς ( n=41) αντιμετωπίστηκαν με χημειοεμβολισμό με χημειοθεραπευτικά (DEB-TACE) και Ομάδα Β 43 ασθενείς (n=43) αντιμετωπίστηκαν με χημειοεμβολισμό με απλα σωματιδια. Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν με βάση την διάμετρο του όγκου. Οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε χημειομβολισμό σε χρονικό διάστημα 2 μηνών από κάθε θεραπεία με μέγιστο αριθμό θεραπειών τριών εμβολισμών. Η ανταπόκριση του όγκου αξιολογήθηκε χρησιμοποιώντας τα κριτηρια EASL και τα επίπεδα α φετοπρωτείνης. Στους 6 μήνες παρατηρήθηκε πλήρης ανταπόκριση του όγκου σε έξι ασθενείς (14%) στην ομάδα των ασθενών που αντιμετωπίστηκαν με απλά σωματίδια. Μερική ανταπόκριση αναδείχθηκε σε 19 ασθενείς (46.3%) και 18 (41.9%) σε ασθενείς που υπεβλήθησαν σε χημειοεμβολισμό με προφορτωμένα σωματίδια αντίστοιχα. Υποτροπή του όγκου παρατηρήθηκε στους 9 και 12 μήνες και ήταν μεγαλύτερη στον χημειοεμβολισμό με απλά σωματίδια (78.3% vs 45.7%) στους 12 μήνες. Ο χρόνος υποτροπής (TTP) ήταν μεγαλύτερος στην ομάδα των ασθενών που υποβλήθηκαν σε χημειοεμβολισμό με την χρήση χημειοθεραπευτικών (42.4 9.5 και 36.2 9 εβδομάδες),σημαντικά στατιστικά (p=0.008). Συμπερασματικά, ο χημειοεμβολισμός με την χρήση χημικοθεραπευτικών προκαλεί καλύτερη τοπική ανταπόκριση, με λιγότερες υποτροπές και μεγαλύτερο χρόνο υποτροπής συγκριτικά με τον χημειοεμβολισμό με απλά σωματίδια.
Λέξεις-κλειδιά:
Ισχαιμικός εμβολισμός, Ηπατοκυτταρικός καρκίνος, Χημειοθεραπευτικά, Ενδααρτηριακή χημειοθεραπεία,
