Κατεύθυνση Παιδιατρική Λοιμωξιολογία
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2024-07-02

2024

Κρέπη Αδαμαντία

Νικολέττα Μ. Ιακωβίδου, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Τσολιά Μαρία, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Σιαχανίδου Σουλτάνα, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Η χρήση του μοντέλου Kaiser-Permanente για την αξιολόγηση του κινδύνου πρώιμης νεογνικής σήψης (EOD) σε Νεογνική Μονάδα Ενδιάμεσης Νοσηλείας

Ελληνικά

Η χρήση του μοντέλου Kaiser-Permanente για την αξιολόγηση του κινδύνου πρώιμης νεογνικής σήψης (EOD) σε Νεογνική Μονάδα Ενδιάμεσης Νοσηλείας

Εισαγωγή: Ο β-αιμολυτικός στρεπτόκοκκος της ομάδας B (Group B streptococcus-GBS) αποτελεί μέρος της φυσιολογικής χλωρίδας του κόλπου, της περιουρηθρικής περιοχής και του ορθού των γυναικών σε ποσοστό 20-30% καθώς και το συχνότερο αίτιο νεογνικής σήψης. Οι περιπτώσεις νεογνικής σήψης για την 1η εβδομάδα της ζωής και κυρίως για τις πρώτες 72 ώρες ζωής αφορούν στην πρώιμη νεογνική νόσο (Early onset disease-EOD) η οποία σχετίζεται με υψηλή θνησιμότητα και χρήζει άμεσης χορήγησης αντιμικροβιακής αγωγής. Για το σκοπό αυτό, δημιουργήθηκε η κλίμακα Kaiser η οποία ενσωματώνοντας τους προβλεπόμενους για τη νόσο παράγοντες κινδύνου και την κλινική εικόνα του νεογνού, υπολογίζει την πιθανότητα εμφάνισης πρώιμης σήψης ανά
περιστατικό.
Σκοπός – Μεθοδολογία: Η μελέτη αυτή έχει σκοπό να καταγράψει αναδρομικά τα νεογνά που πληρούσαν έστω ένα κριτήριο αυξημένου κινδύνου για εμφάνιση GBS-EOD σύμφωνα με τις κατευθυντήριες συστάσεις της NICE (National Institute for Health and Care Excellence) και έλαβαν αντιμικροβιακή αγωγή από τους θεράποντες σε Μονάδα Ενδιάμεσης Νοσηλείας και να αξιολογήσει τον εκτιμώμενο κίνδυνο σήψης μετά από εφαρμογή του μοντέλου Kaiser. Κατόπιν, έγινε σύγκριση του εκτιμώμενου κινδύνου EOD κατά Kaiser με τις πρακτικές της NICE και της Αμερικάνικης Εταιρείας Παιδιατρικής (AAP). Πρόκειται για αναδρομική μελέτη η οποία πραγματοποιήθηκε με βάση το ηλεκτρονικό αρχείο και τους ιατρικούς φακέλους της Νεογνολογικής Κλινικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στο Αρεταίειο Νοσοκομείο για το διάστημα 01/2018-12/2021. Από τις συνολικά 3.321 γεννήσεις, 259 νεογνά είχαν έστω ένα παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση EOD με βάση τις κατευθυντήριες συστάσεις της NICE.
Αποτελέσματα: Από τα νεογνά που είχαν έστω ένα παράγοντα κινδύνου για εμφάνιση EOD κατά NICE (N=259), το 21.2% έλαβε αντιμικροβιακή αγωγή στο μαιευτήριο μελέτης (Ν=55/259). Απόλυτη ένδειξη έναρξης αγωγής κατά τη NICE είχε το 13.5% (Ν=35/259). Στο σύνολο των θεραπευμένων νεογνών (Ν=55), το 63.6% έλαβε ορθώς αντιμικροβιακή αγωγή σε ομοφωνία με τα κριτήρια της NICE ενώ στο 36.4% η χρήση των αντιβιοτικών στηρίχτηκε στην προσωπική κρίση των θεραπόντων ιατρών και αφορούσε σε υγιή νεογνά με παρατεταμένη ρήξη θυλακίου (ΠΡΘ) + άγνωστο GBS status μετά τις 36 εβδομάδες κύησης. Το μοναδικό περιστατικό μικροβιολογικά επιβεβαιωμένης GBS-EOD
διαγνώσθηκε στις 36 ώρες ζωής λόγω εμφάνισης ωχρότητας. Μετά την εφαρμογή του
υπολογιστικού μοντέλου Kaiser στον πληθυσμό των νεογνών που έλαβε αγωγή, μόλις το 10.9% είχε ένδειξη για χρήση αντιβιοτικών, χωρίς ωστόσο να συμπεριλαμβάνεται το νεογνό με την επιβεβαιωμένη σήψη. Το εκτιμώμενο ποσοστό χορήγησης αντιμικροβιακής αγωγής κατά Kaiser για τα νεογνά που έλαβαν αντιβιοτικά ήταν το χαμηλότερο συγκριτικά με τις υπόλοιπες πρακτικές (p=< 0.00001). Η χρήση αντιβιοτικών για τον ίδιο πληθυσμό (Ν=55) με γνώμονα τις συστάσεις της AAP, βρέθηκε μειωμένη συγκριτικά με τις συστάσεις της NICE (63.6%), και συγκεκριμένα 58.2% με την προσέγγιση των παραγόντων κινδύνου (risk-based strategy) και 60% με την προσέγγιση της τακτικής κλινικής εξέτασης (SPE: Serial Physical Examination). Η μοναδική μέθοδος που σχετίστηκε με την έγκαιρη διάγνωση του νεογνού με την επιβεβαιωμένη σήψη ήταν εκείνη της SPE. Στη μελέτη μας, για τα νεογνά που έλαβαν θεραπεία ως πιθανά περιστατικά GBS-EOD, η καλύτερη διαγνωστική πρακτική ήταν ο συνδυασμός του μοντέλου Kaiser με την SPE καθώς σχετίστηκε με χαμηλή χρήση αντιβιοτικών (13%, Ν=7/55) και έγκαιρη ανίχνευση του αληθούς περιστατικού GBS-EOD.
Συμπέρασμα: Δεν υπάρχει ομοφωνία των επιστημονικών απόψεων για τον αλγόριθμο
αντιμετώπισης της EOD, ωστόσο η απόφαση για τη χρήση των αντιβιοτικών στις Νεογνικές Μονάδες πρέπει να στηρίζεται σε επιστημονικά τεκμηριωμένες και επίσημες συστάσεις. Οι συστάσεις της NICE συνδέονται με το υψηλότερο ποσοστό αντιμικροβιακής αγωγής χωρίς να υπάρχει πάντα το αντίστοιχο διαγνωστικό όφελος. Η μεμονωμένη εφαρμογή του υπολογιστικού μοντέλου Kaiser δεν προτείνεται καθώς δύναται να συσχετιστεί με καθυστερημένη διάγνωση των περιστατικών EOD. Αντίθετα, σε συνδυασμό με την πρακτική της SPE, το μοντέλο Kaiser μπορεί να συντελέσει στην αποφυγή της κατάχρησης των αντιβιοτικών και την άμεση θεραπεία όλων των αληθών περιπτώσεων νεογνικής σηψαιμίας.

Επιστήμες Υγείας

Πρώιμη νεογνική σήψη, Mοντέλο Kaiser, Παράγοντες κινδύνου, Αντιμικροβιακή αγωγή, Κατάχρηση αντιβιοτικών

Όχι

0

Ναι

60

51

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3402370