Διαφωτισμός: Έμπνευση, μελέτη, φιλοσοφική αναζήτηση και απομαγικοποίηση με τη γραφίδα του Ugo Foscolo

Διδακτορική Διατριβή uoadl:3414455 102 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας
Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2024-09-02
Έτος εκπόνησης:
2024
Συγγραφέας:
Μέξης Δημήτριος
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Μαρία Σγουρίδου, Καθηγήτρια του τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΕΚΠΑ. (επιβλέπουσα)
Θεοδόσης Πελεγρίνης, Ομότιμος Καθηγητής Φιλοσοφίας του τμήματος Φιλοσοφίας, ΕΚΠΑ. (μέλος της τριμελούς συμβουλευτικής επιτροπής)
Γεράσιμος Ζώρας, Καθηγητής του τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΕΚΠΑ. (μέλος της τριμελούς συμβουλευτικής επιτροπής)
Γεράσιμος Παγκράτης, Καθηγητής του τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
Ιωάννης Καλογεράκος, Καθηγητής του τμήματος Φιλοσοφίας, ΕΚΠΑ
Άννα Λάζου, Επίκουρη Καθηγήτρια του τμήματος Φιλοσοφίας, ΕΚΠΑ
Μιχαήλ Μαντζανάς, Καθηγητής Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών
Πρωτότυπος Τίτλος:
Διαφωτισμός: Έμπνευση, μελέτη, φιλοσοφική αναζήτηση και απομαγικοποίηση με τη γραφίδα του Ugo Foscolo
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Διαφωτισμός: Έμπνευση, μελέτη, φιλοσοφική αναζήτηση και απομαγικοποίηση με τη γραφίδα του Ugo Foscolo
Περίληψη:
Είναι άραγε η γλώσσα μας μια ασθένεια που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ή μήπως πρόκειται για την μόνη νοούμενη θεραπεία; Πότε θα πρέπει να εκλάβουμε τον Λόγο ως φάρμακο και πότε ως φαρμάκι; Πώς απαντάνε σε αυτά τα ερωτήματα ο Πλάτων, ο Γοργίας, ο Foscolo και ο Derrida; Τι μας δείχνει εν προκειμένω η λογοτεχνία και γιατί την ορίζουμε ως τον κατεξοχήν θεραπευτικό τόπο μέσα από την ιεροποίηση της συνάντησης;
Τι εννοούμε όταν κάνουμε λόγο για λογοτεχνία και για συνάντηση; Μεταξύ ποιων πραγματοποιείται η συνάντηση και γιατί σπεύδουμε να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια και τη σημασία της, καταφεύγοντας σε κάθε δυνατή επιστήμη, ούτως ώστε να διασώσουμε, όπως νομίζουμε, την επιστήμη και την αξιοπρέπειά μας;
Συνδέεται η επιστήμη με την αξιοπρέπεια και αν ναι πώς; Τι απάντηση δίνουμε κατ' επέκταση στο πώς βιωτέον; Τί μας προτείνει ο Ηράκλειτος, ο Επίκουρος, ο Σενέκας, ο Foscolo, o Wittgenstein και ο Camus;
Μπορούμε όμως να μιλήσουμε για τη ζωή δίχως να μιλήσουμε για την ιδέα που έχουμε περί θανάτου; Και αν επιχειρήσουμε να κάνουμε λόγο περί θανάτου, δεν θα βρεθούμε αντιμέτωποι με το αίνιγμα του χρόνου; Και τι είναι λοιπόν ο χρόνος και πώς θα ερμηνεύσουμε εκείνη την αρχαία διάκριση μεταξύ Χρόνου και Καιρού;
Τι μας λένε για όλα αυτά τα ερωτήματα οι σύγχρονες φιλοσοφικές και λογοτεχνικές σκηνές, από τον Celine και τον Ηοuellebecq ως τον Bergson και τον Jankélévitch, πώς ερμηνεύουμε εμείς τούτες τις σκηνές και τι δημιουργούμε στο κατώφλι του μετασύμπαντος και του μετανθρώπου;
Αυτά είναι ορισμένα μονάχα από τα βασικά ερωτήματα του παρόντος κειμενικού εγχειρήματος, το οποίο επανεγγράφει στη νεωτερικότητα το έργο του Ugo Foscolo, μέσα από έναν διάλογο με την ιστορία της φιλοσοφίας και του δυτικού πολιτισμού, προσκαλώντας τον αναγνώστη - δημιουργό σε μια συνάντηση με φιλολογικές και φιλοσοφικές προσεγγίσεις που ως τελικό στόχο φαίνεται να έχουν τη διάσωση της επιστήμης, της ποίησης και της αξιοπρέπειας.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Φιλοσοφία- Ψυχολογία
Λέξεις-κλειδιά:
Διαφωτισμός, Ρομαντισμός, Λογοτεχνία, Φιλοσοφία, Γλώσσα, Θάνατος, Χρόνος, Έρωτας, Συνάντηση, Αυτοκτονία, Foscolo, Camus, Γοργίας, Σοφιστές, Wittgenstein, Bergson, Νευροεπιστήμες, Ιταλική λογοτεχνία, Λόγος, Ηδονή, Πόνος, Ζώα
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Όχι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
593
Αριθμός σελίδων:
247