Κατεύθυνση Ενδαγγειακές Τεχνικές
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2024-10-04

2024

Τεμπέλης Εμμανουήλ

Ιωάννης Κακίσης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ανδρέας Λάζαρης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αχιλλέας Χατζηιωάννου, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Υβριδική αντιμετώπιση διαχωρισμών και παθολογιών αορτικού τόξου , αναδρομική μελέτη περιστατικών

Ελληνικά

Υβριδική αντιμετώπιση διαχωρισμών και παθολογιών αορτικού τόξου , αναδρομική μελέτη περιστατικών

Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η αναδρομική μελέτη μιας σειράς περιστατικών από 23 ασθενείς του κέντρου ειδικότητάς μου, που περιλαμβάνουν μια σειρά ασθενών με υβριδική θεραπεία στις παθήσεις και διαχωρισμών του αορτικού τόξου ή της αορτής, που απαιτούν τη χρήση υβριδικού μοσχεύματος με θεραπεία (FET) και σειρά περιπτώσεων ενδομοσχεύματος με εγγύς καθήλωση στην κατιούσα αορτή ( Completion TEVAR). Η συσχέτιση της ανοιχτής υβριδικής χειρουργικής με την ενδαγγειακή θεραπεία αορτικών ασθενειών στις άλλες αορτικές ζώνες είναι αποτελεσματική, καθιερωμένη και καλά μελετημένη, η ασφαλής εφαρμογή της στη ζώνη 0 μόνο με ενδαγγειακή τεχνική δεν είναι προς το παρόν
τεκμηριωμένη από επαρκή βιβλιογραφικά δεδομένα. Το πρωταρχικό αποτέλεσμα ήταν η μακροχρόνια επιβίωση.
Τα δευτερεύοντα αποτελέσματα ήταν το ποσοστό θνησιμότητας 30 ημερών και η συχνότητα εμφάνισης νευρολογικών επιπλοκές, π.χ. εγκεφαλικό επεισόδιο και ισχαιμία του νωτιαίου μυελού. Η μέση ηλικία των ασθενών ήταν 57,1 (± 12,5)
ετών και η πλειοψηφία (20 ασθενείς – 87%) ήταν άνδρες. Η πιο κοινή ένδειξη ήταν
Οξεία αορτική ανατομή τύπου Α Stanford (aTAAD) σε 17 (74%) ασθενείς, ακολουθούμενη από ανατομή μη Α-Β σε 2 (8,7%) ασθενείς, διεισδυτικό αορτικό έλκος (PAU) του αορτικού τόξου σε 2 (8,7%) ασθενείς, ενδομυϊκό αιμάτωμα τύπου Α (IMH) σε 1 (4,3%) ασθενή και αμβλύ θωρακική αορτική κάκωση του αορτικού τόξου σε 1 (4,3%) ασθενή. Επιβίωση Kaplan-Meier Η ανάλυση αποκάλυψε επιβίωση 73% στους 12 μήνες, η οποία παρέμεινε έως και 11 χρόνια μετά . Η τεχνική FET και σε συνδυασμό με την ολοκλήρωση TEVAR παρέχει μόνιμη λύση για τη χειρουργική αντιμετώπιση ασθενών με οξέα αορτικά σύνδρομα. Η χρήση off-label ή προσαρμοσμένων μοσχευμάτων για τη ζώνη 0 δεν έχει ακόμη μελετηθεί επαρκώς ασφάλεια και αποτελεσματικότητα. Στόχος, λοιπόν, είναι να φανεί ότι ο συσχετισμός δύο τεχνικών (FET) και (Completion TEVAR) στις ασθένειες του αορτικού τόξου και της αορτής έχει καλύτερα αποτελέσματα, προκειμένου να καθοριστεί όσο το δυνατόν περισσότερο η καλύτερη επιβίωση (μακροπρόθεσμη έκβαση), σε
συνδυασμό με τις επιπλοκές, τη συννοσηρότητα και τη θνησιμότητα, μετά από τόσο πολύ υψηλού κινδύνου παθολογίες καθώς και επεμβάσεις. Επί του παρόντος, η τεχνική FET ενδείκνυται στην οξεία αορτικά σύνδρομα στις τελευταίες ευρωπαϊκές κατευθυντήριες οδηγίες. Αν και η διαδικασία FET συνδέεται με σημαντική νοσηρότητα και θνησιμότητα, προσφέρει συχνά μια θεραπευτική επιλογή για
ασθένειες του αορτικού τόξου και της κατιούσας θωρακικής αορτής, που είναι εμφανές από την υψηλή ποσοστά επιβίωσης σε έναν αριθμό ασθενών που με τον συνδυασμό ενδαγγειακών τεχνικών ( Completion TEVAR) φαίνεται να αποδίδει με καλύτερα αποτελέσματα και χωρίς την ανάγκη για εκ νέου παρέμβαση. Επιδιώξαμε να αναφέρουμε την εμπειρία μας σε ένα ίδρυμα χρησιμοποιώντας την προαναφερθείσα τεχνική σε ασθενείς με οξέα αορτικά σύνδρομα που χειρουργήθηκαν σε επείγουσα βάση

Επιστήμες Υγείας

Υβριδική αντιμετώπιση διαχωρισμών και παθολογιών αορτικού τόξου , Ενδαγγειακή αντιμετώπιση , Διαχωρισμός , Παθολογία αορτικού τόξου ς

Όχι

0

Ναι

8

58

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3419069