Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Κυρίτση Ελένη, Καθηγήτρια, Τμήμα Νοσηλευτικής, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής
Τούσουλης Δημήτριος, Καθηγητής, Τμήμα Ιατρικής, ΕΚΠΑ
Τούτουζας Κωνσταντίνος, Καθηγητής, Τμήμα Ιατρικής, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η κολπική μαρμαρυγή είναι η πιο συχνή αρρυθμία στην κλινική πράξη, αποτελώντας συχνή αιτία θρομβοεμβολικού επεισοδίου, όπως ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου, άλλης συστηματικής εμβολής, καρδιακής ανεπάρκειας, οδηγώντας αυξημένη καρδιαγγειακή θνητότητα και υψηλά ποσοστά υποτροπών. Η ανεύρεση παραγόντων που προβλέπουν τις υποτροπές της κολπικής μαρμαρυγής, θα μπορούσε να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ασθενών και να μειώσει τις οικονομικές δαπάνες για την νοσηλεία τους.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν ο καθορισμός των παραγόντων που ευθύνονται για την υποτροπή των επεισοδίων της κολπικής μαρμαρυγής, σε ασθενείς με ιστορικό παροξυσμικής ή εμμένουσας ΚΜ
Υλικό και Μέθοδος: Σε αυτή την post-hoc ανάλυση της MISOAC-AF μελετήθηκαν αναδρομικά 414 διαδοχικοί ασθενείς με συνυπάρχουσα κολπική μαρμαρυγή, οι οποίοι είχαν εισαχθεί στην Καρδιολογική Κλινική για οποιοδήποτε λόγο. Αποκλείστηκαν οι ασθενείς με μόνιμη κολπική μαρμαρυγή και μελετήθηκαν μόνο οι ασθενείς με παροξυσμική ή εμμένουσα κολπική μαρμαρυγή
Αποτελέσματα: Από 414 ασθενείς οι περισσότεροι ήταν άνδρες, μέσης ηλικίας 72,1 ετών, με μέσο δείκτη μάζας σώματος 28,2 kg/m2 και μέσο χρόνο νοσηλείας τις 7 ημέρες. Από αυτούς, οι 40 εμφάνισαν υποτροπή της αρρυθμίας εντός ενός έτους. Μετά την μονοπαραγοντική ανάλυση, η αυξημένη ηλικία (HR 1.174, 95% CI: 0.996¬-1.086, p-value: 0,044), ο αυξημένος δείκτης μάζας σώματος (HR 1.07, 95% CI: 1.007¬-1.138, p-value: 0,029), ο αυξημένος όγκος του αριστερού κόλπου (HR 1.061, 95% CI: 0.951-1.171, p-value: <0,001), το ελαττωμένο κλἀσμα εξώθησης (HR 0.951, 95% CI: 0.9¬-1.086, p-value: 0,042), το αυξημένο CHADS2VASc score (HR 1.190, 95% CI: 0.7676¬-1.086, p-value: 0,047) και η προσθήκη αντιαρρυθμικών στην αγωγή εξόδου (HR 1.951, 95% CI: 0.995¬-3.860, p-value: 0,052), αποτέλεσαν παράγοντες υποτροπής της κολπικής μαρμαρυγής. Ωστόσο, μετά την πολυπαραγοντική ανάλυση, στατιστική σημαντικότητα διατήρησαν μόνο ο αυξημένος όγκος του αριστερού κόλπου (HR 1.036, 95% CI: 0.997-1.076, p-value: 0,022) και το υψηλό CHADS2VASc score (HR 1.054, 95% CI: 0.794¬-1.359, p-value: 0,039) .
Συμπεράσματα: Μεταξύ των νοσηλευόμενων ασθενών με παροξυσμική ή εμμένουσα κολπική μαρμαρυγή, οι παράγοντες που προβλέπουν την υποτροπή αυτής είναι ο αυξημένος όγκος του αριστερού κόλπου και το υψηλό CHADS2VASc score.
Λέξεις-κλειδιά:
Κολπική μαρμαρυγή, Παροξυσμική, Εμμένουσα, Υποτροπή, Πρόληψη
