Κατεύθυνση Αναζωογόνηση
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2024-10-21

2024

Αρχοντίκης Αλέξανδρος

Θεόδωρος Ξάνθος, Καθηγητής, Τμήμα Μαιευτικής, ΠΑΔΑ
Eκμεκτζόγλου Κωνσταντίνος, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Ιατρικής, Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου
Ιακωβίδου Νικολέττα, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Η σχέση μεταξύ της πανδημίας COVID-19 και οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου STEMI και NSTEMI στους COVID-19 αρνητικούς ασθενείς

Ελληνικά

Η σχέση μεταξύ της πανδημίας COVID-19 και οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου STEMI και NSTEMI στους COVID-19 αρνητικούς ασθενείς

Εισαγωγή: Η πανδημία COVID-19 στην αρχή του 21ου αιώνα επιβάρυνε σημαντικά τα συστήματα υγείας παγκοσμίως, καθώς αυτά χρειάστηκε να προβούν σε σημαντικές αλλαγές για την αντιμετώπισή της. Μεταξύ άλλων παράπλευρων απωλειών, οι επιπτώσεις της πανδημίας έγιναν εμφανείς και στην περίθαλψη των καρδιολογικών ασθενών.
Σκοπός: Μελετήσαμε την επιδημιολογία του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου (με ή χωρίς ανάσπαση του ST διαστήματος) σε ένα τριτοβάθμιο κέντρο της ευρύτερης περιφέρειας της Αθήνας κατά την περίοδο της πανδημίας Covid-19 αλλά και μετά από αυτή, με έμφαση στα δημογραφικά χαρακτηριστικά, και σε στοιχεία εκ του υπερηχογραφικού και στεφανιογραφικού ελέγχου, σε σύγκριση με την αντίστοιχη προ-πανδημίας περίοδο.

Μεθοδολογία/ Αποτελέσματα: Η παρούσα είναι μια αναδρομική μελέτη των ασθενών που νοσηλεύτηκαν με διάγνωση οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου (με ή χωρίς ανάσπαση του ST διαστήματος) στην Καρδιολογική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Πειραιά «Τζάνειο» κατά το διάστημα Φεβρουάριος 2019 - Ιανουάριος 2022 (n=965 ασθενείς), και μελετήθηκαν σε 3 ισόχρονα διαστήματα 12 μηνών. Σε σχέση με το 1ο διάστημα (περίοδος ελέγχου, προ πανδημίας Covid-19), κατά το 2Ο διάστημα (επί πανδημίας Covid-19) παρατηρήθηκε μείωση αριθμητική αλλά όχι στατιστικά σημαντική των ασθενών που εισήχθησαν (n2=311 έναντι n1=357, p=0,095). Αντίθετα, κατά την τρίτη μελετηθείσα περίοδο (μετά πανδημίας) κατεγράφη στατιστικά σημαντική μείωση των εισαγωγών (n3=297 έναντι n1=357, p=0,025), ενώ παράλληλα περισσότεροι ασθενείς κατά το διάστημα αυτό είχαν ιστορικό εμφράγματος μυοκαρδίου σε σχέση με την περίοδο ελέγχου (22.2% ασθενείς έναντι 14,9% ασθενών, p=0,016). Όσον αφορά τη συστολική λειτουργία την αριστερής κοιλίας ως εκτιμήθηκε υπερηχογραφικά, δεν παρατηρήθηκε σημαντική διαφοροποίηση στο κλάσμα εξώθησης της αριστερής κοιλίας των ασθενών, ωστόσο κατεγράφησαν μεγαλύτερης έκτασης τοιχωματικές διαταραχές κινητικότητας κατά το 3ο διάστημα σε σχέση με την περίοδο ελέγχου. Εκ του στεφανιογραφικού ελέγχου, κατά τη μεταπανδημική περίοδο επίσης ανευρέθησαν συχνότερα αιμοδυναμικά σημαντικές βλάβες στον πρόσθιο κατιόντα κλάδο (64,3% έναντι 51,5% των ασθενών της περιόδου ελέγχου, p-value= 0,002).

Συμπεράσματα: Στον πληθυσμό μας, παρατηρήθηκε μείωση των εισαγωγών λόγω οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου κυρίως κατά την περίοδο που ακολούθησε την πανδημία. Κατά την εν λόγω περίοδο, παρατηρήθηκαν επίσης σημαντικότερα υπερηχογραφικά ευρήματα και περισσότερο εκτεταμένη στεφανιαία νόσος σε σχέση με την προ πανδημίας περίοδο. Τα ευρήματά μας προσφέρουν σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την επιδημιολογία της στεφανιαίας νόσου, ιδίως κατά την ελάχιστα μελετημένη μετά πανδημίας περίοδο.

Επιστήμες Υγείας

Οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, Στεφανιαία νόσος, Covid-19, Κορονοϊός, Πανδημία

Όχι

0

Ναι

323

141

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο έως 2025-04-22.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3420147