Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Πανταζόπουλος Ιωάννης, Αναπληρωτής καθηγητής, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Επιβλέπων
Κονδύλη Ευμορφία, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Κρήτης
Χαντζιάρα Βασιλική, Επιστημονική Συνεργάτης, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Εισαγωγή: Ο αερισμός ενός πνεύμονα αποτελεί μία συχνή μέθοδο αερισμού κατά τη διάρκεια των θωρακοχειρουργικών επεμβάσεων. Ο αποκλεισμός του αερισμού ενός πνεύμονα επιτυγχάνεται με την χρήση ειδικών σωλήνων διπλού αυλού (double lumen tube, DLT) και με ενδοβρογχικούς αποκλειστές (bronchial blocker, BB).
Σκοπός: Η καταγραφή και η σύγκριση των μηχανικών ιδιοτήτων του αναπνευστικού συστήματος σε αερισμό ενός πνεύμονα, με ενδοβρογχικό αποκλειστή και με σωλήνα διπλού αυλού, σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε θωρακοχειρουργικές επεμβάσεις. Μέθοδος: Πρόκειται για μία προοπτική μελέτη παρατήρησης, η οποία πραγματοποιήθηκε στο κεντρικό χειρουργείο του Γενικού Νοσοκομείου Νοσημάτων Θώρακος Αθηνών «Η ΣΩΤΗΡΙΑ» από τον Μάιο έως τον Σεπτέμβριο του 2023. Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 40 ασθενείς, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε τακτικό χειρουργείο θώρακος. Από τους 40 ασθενείς, οι 20 έλαβαν αερισμό ενός πνεύμονα με ενδοβρογχικό αποκλειστή, και οι υπόλοιποι ασθενείς έλαβαν αερισμό ενός πνεύμονα με σωλήνα διπλού αυλού. Κύριες μελετώμενες εκβάσεις ήταν η Ppeak, η Pplateau, η Pmean, η driving pressure, η resistance και η compliance κατά τον αερισμό των δύο πνευμόνων πριν και μετά τον αποκλεισμό σε ύπτια και πλάγια θέση και κατά τον αερισμό ενός πνεύμονα στα 20 λεπτά και κάθε 1 ώρα μέχρι το τέλος του.
Αποτελέσματα: Οι ασθενείς της ομάδας με σωλήνα διπλού αυλού είχαν στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερη πίεση Peak (p=0,039) και DP (p=0,032) σε σχέση με τους ασθενείς της ομάδα με ενδοβρογχικό αποκλειστή 20min μετά την έναρξη του αποκλεισμού. Ακόμη, οι ασθενείς της ομάδας με σωλήνα διπλού αυλού είχαν στατιστικά σημαντικά χαμηλότερη PEEP (p=0,043) και ενδοτικότητα (p=0,043) σε σχέση με τους ασθενείς της ομάδα με ενδοβρογχικό αποκλειστή 20min μετά την έναρξη του αποκλεισμού. Επιπρόσθετα, βρέθηκε ότι η αλληλεπίδραση μεταξύ των μετρήσεων της Ppeak και των μεθόδων αερισμού [F(2,99, 113,648)=5,846, p<0,001], η αλληλεπίδραση των μετρήσεων της Pmean και των μεθόδων αερισμού [F(3,429, 130,296)=4,608, p=0,003], η αλληλεπίδραση των μετρήσεων της Pplat και των μεθόδων αερισμού [F(3,201, 121,653)=4,055, p=0,007], η αλληλεπίδραση των μετρήσεων του FiO2 και των μεθόδων αερισμού [F(3,74, 142,26)=3,233, p=0,016], η αλληλεπίδραση των μετρήσεων της ενδοτικότητας και των μεθόδων αερισμού [F(2,642, 100,401)=5,554, p=0,002] και η αλληλεπίδραση των μετρήσεων του DP και των μεθόδων αερισμού[F(2,986, 46,487)=4,411, p=0,006] ήταν στατιστικά σημαντικές.
Συμπεράσματα: Φαίνεται, λοιπόν, ότι οι μηχανικές ιδιότητες του αναπνευστικού συστήματος διαφέρουν κατά τον αερισμό των δύο πνευμόνων και κατά τον αερισμό ενός πνεύμονα. Ακόμη, υπάρχει διαφοροποίηση των επιπέδων της πίεσης Peak, της DP, της PEEP και της ενδοτικότητας μεταξύ των ασθενών με ενδοβρογχικό αποκλειστή και εκείνων με σωλήνα διπλού αυλού 20min μετά την έναρξη του αερισμού ενός πνεύμονα.
