Κατεύθυνση Ακοολογία–Νευροωτολογία
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2024-12-04

2024

Μπούκα Αικατερίνη

Κικίδης Δημήτριος, Επιμελητής Β', Α' Πανεπιστημιακή ΩΡΛ Κλινική, ΓΝΑ Ιπποκράτειο
Ξενέλης Ιωάννης, Ομότιμος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Χαραλαμποπούλου Μαργαρίτα, Διευθύντρια ΩΡΛ Κλινικής, Υπεύθυνη Τμήματος Ακοολογίας-Νευροωτολογίας, ΓΝΑ Κοργιαλένειο-Μπενάκειο ΕΕΣ

Σύγκριση μεθόδων καθορισμού συχνότητας και ελάχιστης απαιτούμενης ηχοκάλυψης εμβοών

Ελληνικά

Σύγκριση μεθόδων καθορισμού συχνότητας και ελάχιστης απαιτούμενης ηχοκάλυψης εμβοών

Εισαγωγή: Οι εμβοές είναι ένα συχνό σύμπτωμα και η επίδρασή τους στον άνθρωπο κυμαίνεται από ήπια έως πολύ σοβαρή, που διαταράσσει την καθημερινή ζωή. Η διάγνωση των εμβοών είναι σημαντική για την σωστή εφαρμογή της όποιας θεραπευτικής παρέμβασης και βασίζεται στον προσδιορισμό της συχνότητας (Tinnitus Pitch Matching-TPM) και της έντασης των εμβοών (Tinnitus Loudness Matching-TLM), της ελάχιστης απαιτούμενης ηχοκάλυψης εμβοών (Minimum Masking Level-MML) και του φαινομένου της υπολειπόμενης αναστολής (Residual Inhibition-RI). Στο Ιατρείο Εμβοών της Α’ Πανεπιστημιακής ΩΡΛ Κλινικής Αθηνών χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση των εμβοών δύο διαφορετικές μέθοδοι, η κλασική με την χρήση του ακουογράφου με τον οποίο διεξάγεται η τονική ακοομετρία και μια νέα μέθοδος το Tinnometer. Το αντικείμενο της εργασίας αυτής είναι η σύγκριση των δύο αυτών μεθόδων καθορισμού των εμβοών.
Μεθοδολογία: Έγινε συλλογή και ανάλυση των δεδομένων εξετάσεων 33 ασθενών (46 ώτα) με εμβοές που παρακολουθούνται στο Ιατρείο Εμβοών της Α’ Πανεπιστημιακής ΩΡΛ Κλινικής και είχαν εξεταστεί στην ίδια συνεδρία, με τις δύο μεθόδους καθορισμού εμβοών, το Tinnometer και την κλασική. Έγινε ανάλυση των αποτελεσμάτων των TPM, TLM, MML και RI για ανάδειξη της συμφωνίας ή μη των τιμών με τις δύο μεθόδους. Η ανάλυση επαναλήφθηκε με συμμετοχή ενός από τα δύο ώτα στους ασθενείς με αμφοτερόπλευρες εμβοές. Καταγράφηκε ποιοι ασθενείς είχαν συμμετρικές αμφοτερόπλευρες εμβοές με βάση τις μετρήσεις της κάθε μεθόδου και έγινε σύγκριση των μετρήσεων των δύο μεθόδων χωρίζοντας τα ώτα σε δύο υποομάδες με εμβοές χαμηλότερες των 8 KHz ή εμβοές υπερυψηλών συχνοτήτων.
Αποτελέσματα: Στο TPM οι δύο μέθοδοι συμφώνησαν σε ποσοστό 30,43% και οι διαφορές στις τιμές συχνότητας εμβοών των δύο μεθόδων έδειξαν την τάση να είναι μεγαλύτερες στις εμβοές υπερυψηλών συχνοτήτων. Κατά την διαδικασία του TLM οι δύο μέθοδοι έδωσαν διαφορετικά αποτελέσματα στο 97,78% των μετρήσεων. Οι τιμές έντασης διέφεραν λιγότερο από 20 dB μεταξύ των δύο μεθόδων στο 71,11% και φάνηκε μια τάση να υπολογίζονται υψηλότερες εντάσεις εμβοών με το Tinnometer. Παρόμοια ήταν τα αποτελέσματα για το MML όπου σε ποσοστό 97,67% των μετρήσεων οι τιμές των δύο μεθόδων διέφεραν μεταξύ τους και στο 74,42% η τιμή MML με το Tinnometer ήταν μεγαλύτερη της αντίστοιχης με την κλασική μέθοδο. Οι διαφορές των τιμών TLM και MML ήταν σημαντικότερες στις εμβοές υπερυψηλών συχνοτήτων. Κατά την εξέταση της RI οι δύο μέθοδοι συμφώνησαν στο 54,17% των ώτων. Οι ασθενείς βρέθηκαν να έχουν συμμετρικές αμφοτερόπλευρες εμβοές σχεδόν στο σύνολό τους και με τις δύο μεθόδους. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων με συμμετοχή ενός ωτός ανά ασθενή δεν παρουσίασε διαφοροποίηση των αποτελεσμάτων από την αρχική ανάλυση του συνόλου των περιστατικών.
Συμπεράσματα: Οι δύο μέθοδοι συμφώνησαν στο 30% των περιστατικών στο TPM, στο 54% στην RI και στο 92% στην συμμετρικότητα των αμφοτερόπλευρων εμβοών. Διαφώνησαν σε μεγάλο ποσοστό περιστατικών (98%) στο TLM και στο MML. Οι μεγαλύτερες διαφορές μεταξύ των τιμών των δύο μεθόδων σε TPM, TLM και MML παρατηρήθηκαν στις εμβοές υπερυψηλών συχνοτήτων. Η μελέτη εντόπισε πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της κάθε μεθόδου και συζήτησε πιθανές ερμηνείες για τις διαφορές των τιμών που παρατηρήθηκαν.

Επιστήμες Υγείας

Εμβοές, Σύγκριση μεθόδων καθορισμού εμβοών, Προσδιορισμός συχνότητας και έντασης εμβοών, Ελάχιστη απαιτούμενη ηχοκάλυψη εμβοών, Υπολειπόμενη αναστολή, Tinnometer

Όχι

0

Ναι

23

76

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο έως 2025-06-03.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3441136