Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2024-12-12

2024

Λουκοπούλου Ηλέκτρα

Τσαντές Ε. Αργύριος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Παπαγγελόπουλος Παναγιώτης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κουλουβάρης Παναγιώτης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Βαλσάμη Σερένα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γιαλεράκη Αργυρή, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κοκόρη Στυλιανή, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κριεμπάρδης Αναστάσιος, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής

Η χρήση της θρομβοελαστομετρίας στην εκτίμηση του πηκτικού προφίλ ασθενών με μυοσκελετικούς κακοήθεις όγκους

Ελληνικά

Η χρήση της θρομβοελαστομετρίας στην εκτίμηση του πηκτικού προφίλ ασθενών με μυοσκελετικούς κακοήθεις όγκους

Εισαγωγή: Η φλεβική θρομβοεμβολή (ΦΘΕ) σε ασθενείς με μυοσκελετική κακοήθεια και
μεταστατικό όγκο των οστών αποτελεί μια σοβαρή επιπλοκή με δυσμενείς επιπτώσεις λόγω
αυξημένης θνητότητας. Οι επεμβάσεις εκτομής μυοσκελετικών όγκων σχετίζονται με μεγάλο
κίνδυνο εμφάνισης της θρομβοεμβολικής νόσου, λόγω των πολλαπλών πτυχών της τριάδας
του Virchow και του υψηλού υπερπηκτικού προφίλ των ασθενών με νεοπλασματική νόσο.
Χωρίς θρομβοπροφύλαξη οι χειρουργικοί ασθενείς με κακοήθεια έχουν τετραπλάσια
πιθανότητα να εμφανίσουν μετεγχειρητικό επεισόδιο ΦΘΕ σε σχέση με τους μη καρκινικούς
ασθενείς. Οι συμβατικές εργαστηριακές δοκιμασίες πήξης εξετάζουν μεμονωμένα τμήματα
του καταρράκτη της πήξης ενώ οι ιξωδοελαστικές μέθοδοι όπως η περιστροφική
θρομβοελαστομετρία (ROTEM) έχουν το πλεονέκτημα μιας συνολικής αξιολόγησης του
σχηματισμού και της διάσπασης του θρόμβου μέσω μιας δυναμικής ανάλυσης όλων των
φάσεων της πήξης. Ως εκ τούτου, οι ιξωδοελαστικές μέθοδοι είναι πιο κατάλληλες για την
ανίχνευση αλλαγών που οδηγούν σε υπερπηκτικότητα σε ασθενείς με μυοσκελετικούς
όγκους, επιτρέποντας την εφαρμογή στοχευμένης θεραπευτικής προσέγγισης.
Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση των αλλαγών του μηχανισμού
της αιμόστασης λόγω μυοσκελετικών κακοηθειών, χρησιμοποιώντας τη δοκιμασία της
περιστροφικής θρομβοελαστομετρίας (rotational thromboelastometry- ROTEM). Επίσης,
ήταν η αξιολόγηση των αλλαγών στο αιμοστατικό προφίλ των ασθενών με μυοσκελετική
κακοήθεια μετά από χειρουργική θεραπεία, η διερεύνηση εάν τα ευρήματα της
θρομβοελαστομετρίας σχετίζονταν με συμπτωματικά θρομβοεμβολικά επεισόδια μετά από
χειρουργική
θεραπεία και τέλος η εκτίμηση της αποτελεσματικότητας της
θρομβοελαστομετρίας και των λοιπών παραμέτρων εκτίμησης του αιμοστατικού μηχανισμού
στην πρόβλεψη της θρομβοεμβολικής νόσου σε ασθενείς με μυοσκελετικούς όγκους που
υποβάλλονται σε χειρουργικές επεμβάσεις εκτομής των όγκων.
Υλικό και Μέθοδος: Για την διερεύνηση των μεταβολών στο αιμοστατικό προφίλ των
ασθενών με μυοσκελετική κακοήθεια και την αξιολόγηση των αλλαγών στο αιμοστατικό
προφίλ των ασθενών με μυοσκελετική κακοήθεια μετά από χειρουργική θεραπεία
συμπεριλήφθηκαν 50 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε θεραπευτική χειρουργική επέμβαση.
Μια σταθμισμένη ομάδα 30 ορθοπαιδικών ασθενών χωρίς κακοήθεια συμπεριλήφθηκε ως
ομάδα ελέγχου. Η προεγχειρητική ανάλυση ROTEM πραγματοποιήθηκε σε όλους τους
ασθενείς κατά την εισαγωγή τους στο νοσοκομείο για την αξιολόγηση της αρχικής “baseline”
κατάστασης του αιμοστατικού μηχανισμού των ασθενών χωρίς να λαμβάνουν προφυλακτική
αντιπηκτική αγωγή και κατά τη 2η μετεγχειρητική ημέρα για τους ασθενείς με κακοήθεια. Τα
δημογραφικά δεδομένα, οι συμβατικές εργαστηριακές δοκιμασίες και οι παράμετροι της
δοκιμασίας ROTEM συγκρίθηκαν μεταξύ των ασθενών με κακοήθεια και των μαρτύρων της
ομάδας ελέγχου. Για το αντίστοιχο μέρος της μελέτης που αφορούσε τη διερεύνηση της
συσχέτισης συγκεκριμένων τιμών των παραμέτρων ROTEM και της εμφάνισης
θρομβοεμβολικών επεισοδίων σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε εκτομή κακοήθων όγκων
των οστών και την αξιολόγηση της προγνωστικής ικανότητας των παραμέτρων ROTEM
στην πρόβλεψη θρομβοεμβολικών επιπλοκών συμπεριλήφθηκαν 113 ασθενείς.
Καταγράφηκαν τα δημογραφικά δεδομένα των ανωτέρω ασθενών και τα αποτελέσματα των
συμβατικών εργαστηριακών εξετάσεων της πήξης, ενώ οι ασθενείς παρακολουθήθηκαν για
την ανάπτυξη πνευμονικής εμβολής και εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης για χρονικό
διάστημα 3 μηνών. Τα δημογραφικά δεδομένα, οι συμβατικές εργαστηριακές εξετάσεις της
πήξης καθώς και οι παράμετροι της δοκιμασίας ROTEM συγκρίθηκαν μεταξύ των ασθενών
με ή χωρίς θρομβοεμβολικές επιπλοκές.
Αποτελέσματα: Στο αντίστοιχο μέρος της μελέτης που αφορούσε την αξιολόγηση των
μεταβολών στο αιμοστατικό προφίλ των ασθενών με μυοσκελετική κακοήθεια οι συμβατικές
δοκιμασίες της πήξης ήταν παρόμοιες για τις 2 ομάδες (ασθενείς ομάδας ελέγχου χωρίς
κακοήθεια και ασθενείς με κακοήθεια). Ωστόσο, οι προεγχειρητικές παράμετροι ROTEM
των ασθενών με κακοήθεις όγκους διέφεραν σημαντικά από τις αντίστοιχες των ασθενών
της ομάδας ελέγχου υποδηλώνοντας υψηλότερο δυναμικό της πήξης . Συγκεκριμένα οι
ασθενείς με κακοήθεια είχαν σημαντικά χαμηλότερες τιμές EXTEM and INTEM CT,
χαμηλότερο EXTEM and INTEM CFT,υψηλότερο EXTEM και INTEM A10,υψηλότερο
EXTEM and INTEM MCF, υψηλότερο EXTEM και INTEM γωνία άλφα και υψηλότερο
EXTEM and INTEM LI60. Η σύγκριση μεταξύ των προεγχειρητικών και μετεγχειρητικών
παραμέτρων ROΤΕΜ στους ασθενείς με μυοσκελετικούς όγκους ανέδειξε το στοιχείο ότι η
χειρουργική επέμβαση οδηγεί σε ακόμα υψηλότερο δυναμικό πήξης καθώς η μετεγχειρητική τιμή CT ήταν μικρότερη από την προεγχειρητική CT, η μετεγχειρητική τιμή CFT ήταν χαμηλότερη από την προεγχειρητική CFT ,η μετεγχειρητική A10 ήταν υψηλότερη από την προεγχειρητική A10 και η μετεγχειρητική MCF υψηλότερη από την προεγχειρητική MCF. Ένα άλλο ενδιαφέρον εύρημα της μελέτης είναι ότι στους ασθενείς με μεταστατικό όγκο οστών καταγράφεται υψηλότερο υπερπηκτικό προφίλ συγκριτικά με τους ασθενείς με πρωτοπαθή μυοσκελετική κακοήθεια βάσει των παραμέτρων ROTEM. Ειδικότερα οι ασθενείς με μεταστατική κακοήθεια των οστών είχαν υψηλότερο EXTEM και INTEM A10 και υψηλότερες τιμές EXTEM και INTEM MCF συγκριτικά με τις αντίστοιχες των ασθενών με πρωτοπαθή όγκο οστών. Τέλος, η μετεγχειρητική τιμή του δείκτη
LI60 κατέδειξε την καλύτερη προγνωστική ικανότητα για θρομβοεμβολικά επεισόδια.
Συμπεράσματα: Τα ευρήματα της μελέτης δείχνουν ότι αρκετές παράμετροι της δοκιμασίας
ROTEM παρουσιάζουν υψηλή προγνωστική ακρίβεια στην ανίχνευση του βαθμού της
υπερπηκτικότητας που σχετίζεται με την εκδήλωση της θρομβοεμβολικής νόσου. Η
περιστροφική θρομβοελαστομετρία μπορεί να συμβάλλει σε μια λεπτομερέστατη και
δυναμική αξιολόγηση της διαταραχής της πήξης που παρατηρείται στους ασθενείς με
μυοσκελετικές κακοήθειες. Τα επίπεδα D-dimer σε συνδυασμό με την παράμετρο ROTEM
LI60 μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στην ανίχνευση ασθενών που διατρέχουν υψηλό
κίνδυνο για την εμφάνιση θρομβοεμβολικών επεισοδίων και στη λήψη αποφάσεων σε
σύντομο χρόνο για στοχευμένη θεραπευτική προσέγγιση, όπως είναι η χορήγηση
αυξημένων δόσεων αντιπηκτικής αγωγή.

Επιστήμες Υγείας

Θρομβοεμβολή, Μυοσκελετική κακοήθεια ,Ιξωδοελαστικές μέθοδοι ,Θρομβοελαστομετρία,Αιμόσταση

Όχι

0

Ναι

178

147

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3446672