Η σύνθεση Πέτρου μελῳδοῦ τοῦ Μπερεκέτη σὲ ἦχο πλάγιο
τοῦ δευτέρου (νενανώ) [περὶ αὐτῆς βλ. ΧΑΛΔΑΙΑΚΗ, Ὁ πολυέλεος, σσ. 290-292], εἶναι ἤδη δημοσιευμένη δύο φορές·
παλαιότερα μὲν στὸ Μουσικὸ παράρτημα τῆς
μουσικῆς ἐφημερίδος Φόρμιγξ [βλ. Μουσικὸν
παράρτημα Φόρμιγγος Β', σσ. 54-72], πρόσφατα δὲ στὴν ἔκδοση τῶν Ἁπάντων τοῦ Μπερεκέτη ἀπὸ τὸν Χαράλαμπο
Καρακατσάνη [βλ. ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ, Ἅπαντα
Μπερεκέτου Α', σσ. 147-163]. Ἀποτελεῖ, πάντως, ποίημα ποὺ στὸν ψαλτικὸ
κόσμο κατέστη κυρίως γνωστὸ κατόπιν τῆς ἀνθολογήσεως πέντε στίχων του (καθ'
ἑρμηνεία χοροῦ ψαλτῶν ὑπὸ τὸν μακαριστὸ ἄρχοντα πρωτοψάλτη Θρασύβουλο Στανίτσα)
σὲ φερώνυμο διπλὸ δίσκο βινυλίου τοῦ Ἱδρύματος
Βυζαντινῆς Μουσικολογίας [βλ. Πέτρος
Μπερεκέτης, δίσκος πρῶτος, ὄψη β', μέλος ὑπ' ἀριθμὸν 4].