Περίληψη:
Αντικείμενο του άρθρου αποτελεί η ιστορία και η διαδρομή των Επτανήσιων Γεράσιμου Κουρούκλη και Παναγή Σβορώνου, άγνωστων ή λιγότερο γνωστών καλλιτεχνών του μουσικού θεάτρου αλλά και της νεοελληνικής σκηνής του πρώτου μισού του 20ου αι.
Γεννήθηκαν στην Κεφαλονιά στα τέλη του 19ου αι. και εν συνεχεία βρέθηκαν στην πρωτεύουσα όπου εντάχθηκαν σε αθηναϊκούς θιάσους παίζοντας μικρούς ρόλους, κυρίως σε επιθεωρήσεις και οπερέτες. Σύντομα ο Κουρούκλης εγκατέλειψε την Ελλάδα και περιπλανήθηκε σε όλο τον κόσμο (Αφρική, Αυστραλία, Αμερική κ.α.) αρχικά συμπράττοντας με περιοδεύονται θιάσους και αργότερα ως θιασάρχης, όπως και ο Σβορώνος, ο οποίος είχε μια αντίστοιχη περιπετειώδη καλλιτεχνική πορεία. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 οι δύο Κεφαλλονίτες κατάφεραν να γίνουν οι κυρίαρχοι των ελληνοαμερικανικών σκηνών της Αμερικής ως επικεφαλής οπερετικών θιάσων. Ο Κουρούκλης παρέμεινε στην Νέα Υόρκη, όπου έλαβε και την αμερικανική υπηκοότητα ενώ ο Σβορώνος επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου όχι μόνο συνέχισε την θεατρική του πορεία αλλά δραστηριοποιήθηκε και στον κινηματογράφο.
Οι δύο ηθοποιοί, έχουν πολλά κοινά σημεία επαφής, καθώς οι διαδρομές τους διασταυρώνονται στην Κεφαλονιά, σε αθηναϊκούς θιάσους, στην Αίγυπτο, στις αμερικανικές πολιτείες κ.α. δίνοντας μια ιδιότυπη συνοχή στην καλλιτεχνική τους πορεία.
Λέξεις-κλειδιά:
Θεατρολογία, Νεοελληνικό θέατρο, Θέατρο της Διασποράς, υποκριτική τέχνη, οπερέτα
