Τίτλος:
Ο Διονύσιος Δεβάρης: η θεατρική του δράση και η συμβολή του στην αναβίωση του αρχαίου δράματος στις αρχές του 20ού αι.
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Περίληψη:
Ο Διονύσιος και ο αδερφός του Ανδρέας Δεβάρης υπήρξαν σημαντικές προσωπικότητες των αρχών του 20ού αι. Ο Ανδρέας έδρασε ως ηθοποιός, ζωγράφος, μυθιστοριογράφος αλλά και αθλητής ενώ ο Διονύσιος, εκτός από ηθοποιός ήταν θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης και δημοσιογράφος.
Ο Διονύσιος Δεβάρης, δραστηριοποιήθηκε συστηματικότερα στη θεατρική τέχνη: στις αρχές του 20ού αι. πρωτοεμφανίστηκε ως «μύστης» της «Νέας Σκηνής» του Κ. Χρηστομάνου, το 1909 βρέθηκε στο Παρίσι ενταγμένος στο θίασο του Raymond Duncan ερμηνεύοντας τον Ορέστη στην «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή και την επόμενη χρονιά με τον ίδιο θίασο περίοδευσε στις Η.Π.Α., όπου και παρέμεινε για να σπουδάσει αγγλική φιλολογία. Πρωτοστάτησε στις διαδηλώσεις κατά της «Ηλέκτρας» του Hofmannsthal, η οποία παιζόταν το 1910 στη Νέα Υόρκη, θεωρώντας ότι βεβηλωνόταν το αρχαίο ελληνικό θέατρο. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα εργάστηκε ως αρχισυντάκτης αθηναϊκών εφημερίδων και παράλληλα άρχισε να συγγράφει θεατρικά έργα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 συνεργάστηκε με το Σωκράτη Καραντινό και το 1934 ίδρυσε με τον Κάρολο Κουν και το Γιάννη Τσαρούχη τη «Λαϊκή Σκηνή». Υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής των Duncan, των Σικελιανών και της Δελφικής Ιδέας, ενώ παράλληλα μέσα από την αρθρογραφία του συχνά διατύπωνε θέσεις και κρίσεις για την αναβίωση του αρχαίου δράματος.
Συγγραφείς:
Κατερίνα Διακουμοπούλου
Εκδότης:
Πανεπιστήμιο Πατρών, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών
Τίτλος συνεδρίου:
4ο Πανελλήνιο Θεατρολογικό Συνέδριο «Το αρχαίο ελληνικό θέατρο και η πρόσληψή του»
Λέξεις-κλειδιά:
Θεατρολογία, Νεοελληνικό θέατρο, Θέατρο της Διασποράς, υποκριτική τέχνη, σκηνοθεσία, αναβίωση αρχαίου δράματος
Κύρια θεματική κατηγορία:
Καλές Τέχνες - Ψυχαγωγία
