Περίληψη:
Ο τίτλος αυτής της σύντομης ανακοίνωσης δανείστηκε από εκείνο μιάς πρόσφατης μονογραφίας αφιερωμένης στην «ανακάλυψη» της Ελλάδος, μέσω της γνώσης και της μελέτης της τότε πιο προσιτής Μεγάλης Ελλάδος, οι αρχαιότητες της οποίας έγιναν με το πέρασμα του χρόνου, απαραίτητο προορισμό για κάθε Ευρωπαίο ταξιδιώτη που ξεκινούσε το Grand Tour, και επέτρεψαν την θεμελίωση της σύγχρονης επιστήμης της Αρχαιολογίας .
Ο στόχος που έθεσα εδώ δεν είναι να αναδείξω περαιτέρω τη σημασία για την αρχαιολογία tout court καθώς και για την κλασσική ειδικότερα, της μελέτης των αρχαιοτήτων της Μεγάλης Ελλάδος (και της συμπεριλαμβανομένης Σικελίας), αλλά να τονίσω όσο δυνατό, πόσο από αυτό το αντικείμενο είναι προσβάσιμο όχι μόνον σε ένα ανειδίκευτο ευρύ κοινό, αλλά και (ιδίως) στα αμφιθέατρα των Τμημάτων Αρχαιολογίας στη χώρα. Δεν πρόκειται εδώ για άσκοπη άσκηση κριτικής στις ήδη δύσκολες σύγχρονες στιγμές, όπως αυτές που βιώνουμε καθημερινά στα Πανεπιστήμια στην Ελλάδα, αλλά μία προσπάθεια ευαισθητοποίησης προς το συμφέρον των νέων γενεών Αρχαιολόγων. Θεωρώ ότι η ένδειξις ενός νέου ακαδημαϊκού ορίζοντος για την επέκταση της επαγγελματικής κατάρτισής τους και η ταυτόχρονη επεξήγησις μερικών λανθασμένων επιστημονικών εννοιών στην υφιστάμενη ελληνική βιβλιογραφία, μπορεί να είναι μόνο επωφελή, με την ελπίδα ότι το πρόσφατο άνοιγμα προς νέα ακαδημαϊκά μέτωπα θα φτάσει εν τέλει και σε εκείνες τις ακτές όπου αποβιβάσθηκαν από τον 8ο αιώνα π.Χ., οι Έλληνες άποικοι.
Λέξεις-κλειδιά:
Σικελία, Μεγάλη Ελλάς, Αρχαιολογία, Ελλάς, Πανεπιστήμια
