Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Καθηγήτρια Φωτεινή Στυλιανοπούλου (επιβλέπουσα), Επικ. Καθηγητλης Αντώνης Σταματάκης, Αναπλ. Καθηγητής Σπύρος Ευθυμιόπουλος
Περίληψη:
Η γνωστική ανάπτυξη του νεογνού καθορίζεται από την αλληλεπίδρασή του με τη
μητέρα του. Χρησιμοποιώντας τη μητρική επαφή ως θετικό ή ως αρνητικό ενισχυτή,
νεογνά επίμυος, στα οποία είτε αποτράπηκε η επαφή με τη μητέρα (ομάδα
συνεχόμενης ματαίωσης), είτε δόθηκε ως ανταμοιβή (ομάδα συνεχόμενης ενίσχυσης),
βελτίωσαν σταδιακά τις επιδόσεις του, μετά από εκπαίδευση τεσσάρων ημερών
(μεταγεννητικές ημέρες 10-13, Ρ10-13) σε ένα λαβύρινθο σχήματος Τ. Μάλιστα, τα
«επιβραβευμένα» νεογνά εντόπιζαν τη μητέρα τους ταχύτερα από τα «ματαιωμένα».
Στην παρούσα εργασία διερευνήθηκε η υπόθεση της πλαγίωσης και η επίπτωση των
δύο παραπάνω πρώιμων εμπειριών σε σχέση με ζώα μάρτυρες, στο πρωτέωμα του
προμετωπιαίου φλοιού, μια περιοχή που έχει δειχθεί ότι επηρεάζεται από αυτές
τις συγκεκριμένες πρώιμες εμπειρίες και είναι πολύ σημαντική για την μνήμη
εργασίας και τη συμπεριφορά.
Συνολικά, ταυτοποιήθηκαν 117 πρωτεΐνες. Η πλειονότητα των πρωτεϊνών,
συγκεκριμένα 72 από τις 117 ταυτοποιημένες πρωτεΐνες, βρέθηκε να προέρχεται από
το κυτταρόπλασμα. Όσον αφορά τις κυτταροσκελετικές πρωτεΐνες βρέθηκαν
αξιοσημείωτες διαφορές, συγχρόνως ένας αριθμός πρωτεϊνών που εμπλέκονται στην
κυτταρική μορφογένεση, νευρογένεση και την απόπτωση βρέθηκε ότι εκφράζεται
διαφορετικά μεταξύ των τριών κατηγοριών επίμυων που μελετήθηκαν. Επίσης, ένα
μεγάλο μέρος των αλλαγών που παρατηρήθηκαν ως αποτέλεσμα των πρώιμων εμπειριών
στη μελέτη μας σημειώθηκε σε πρωτεΐνες διάμεσου μεταβολισμού.
Στο επίπεδο μελέτης δεξιάς και αριστερής πλαγίωσης που έγινε στην παρούσα
μελέτη βρέθηκε ότι στα ζώα μάρτυρες παρατηρήθηκε υπερέκφραση πρωτεϊνών στον
δεξιό σε σχέση με τον αριστερό προμετωπιαίο φλοιό, στα επιβραβευμένα δεν
παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά στον αριθμό υπερεκφραζόμενων πρωτεϊνών μεταξύ
των 2 ημισφαιρίων, ενώ στα ματαιωμένα διαπιστώθηκε υπερέκφραση πρωτεϊνών στον
αριστερό σε σχέση με τον δεξιό προμετωπιαίο φλοιό.
Τα ευρήματα της παρούσας μελέτης προτείνουν ότι οι αλλαγές στη νευρωνική
πλαστικότητα που προκαλούνται από τις πρώιμες εμπειρίες μπορεί να θεωρηθούν ως
το τελικό αποτέλεσμα ενεργοποίησης και/ή αναστολής μοριακών καταρρακτών όπως
αυτοί που ρυθμίζουν τη δυναμική του κυτταροσκελετού, την ενδοκυττάρια μεταγωγή
σήματος και το διάμεσο μεταβολισμό.
Λέξεις-κλειδιά:
Επίμυς, Προμετωπιαίος φλοιός, Πρωτεομική, Πρώιμες εμπειρίες, Πλαγίωση
