Μονάδα:
Τομέας Υγείας - Μητέρας - ΠαιδιούΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2017-02-17
Συγγραφέας:
Χρέλιας Γεώργιος
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Εμμανουήλ Σαλαμαλέκης, Καθηγητής, Γ' Μ/Γ Κλινικής , ΑΤΤΙΚΟΝ
Κων/νος Λόγης, Αναπλ Καθηγητής, Γ' Μ/Γ Κλινικής , ΑΤΤΙΚΟΝ
Δημήτριος Ρίζος , Αναπλ καθηγητής, Β' Μ/Γ Κλινικής, Αρεταίειον
Νικόλαος Παπαντωνίου, Καθηγητής, Γ' Μ/Γ Κλινικής , ΑΤΤΙΚΟΝ
Πέτρος Καρακίτσος, Καθηγητής, Κυτταρολογικης Κλινικής , ΑΤΤΙΚΟΝ
Περικλής Παναγόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής, Γ' Μ/Γ Κλινικής , ΑΤΤΙΚΟΝ
Χαράλαμπος Συριστατίδης, Επίκουρος Καθηγητής, Γ' Μ/Γ Κλινικής , ΑΤΤΙΚΟΝ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Ο ρόλος της ανασταλτίνης (INHIBIN) και της λεπτίνης στην υπερτασική νόσο της εγκυμοσύνης.
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Περίληψη:
H προεκλαμψία και η εκλαμψία αποτελούν εκφάνσεις της υπερτασικής νόσου της κύησης. Η παρούσα διδακτορική διατριβή έχει ως σκοπό τη διερεύνηση της συσχέτισης της ινχιμπίνης και λεπτίνης ορού με την προεκλαμψία. Η μελέτη περιέλαβε 98 διαδοχικές περιπτώσεις εγκύων με προεκλαμψία, καθώς επίσης 98 εγκύους μάρτυρες, εξομοιωμένες για ηλικία, εβδομάδα κυήσεως και χρονική περίοδο τοκετού. Δείγματα φλεβικού αίματος από τις γυναίκες ελήφθησαν εντός του τελευταίου 24ωρου πριν τον τοκετό. Εκτός από την ινχιμπίνη και τη λεπτίνη ορού, η σειρά γέννησης, η πολύδυμη κύηση, η ηλικία της μητέρας κατά τον τοκετό, η υπέρβαρη κατάσταση/παχυσαρκία της μητέρας, η εκπαίδευσή της, οι καπνιστικές της συνήθεις και το οικογενειακό ιστορικό διαβήτη/υπέρτασης αξιολογήθηκαν ως παράγοντες κινδύνου. Τελέστηκε μονομεταβλητή και πολυμεταβλητή λογιστική παλινδρόμηση. Κατά τη μονομεταβλητή ανάλυση, τα επίπεδα ινχιμπίνης και λεπτίνης ορού ήταν σημαντικά υψηλότερα στις εγκύους με προεκλαμψία σε σχέση με τις εγκύους μάρτυρες. Η προεκλαμψία παρατηρήθηκε συχνότερα στις πρωτοτόκες, σε υπέρβαρες και παχύσαρκες εγκύους. Κατά την πολυμεταβλητή ανάλυση, τα υψηλότερα επίπεδα ινχιμπίνης ορού συσχετίζονταν με την προεκλαμψία (πολυμεταβλητός OR=1.09, 95%CI: 1.03-1.17, p=0.004, για αύξηση κατά 0.1 ng/mL). Απεναντίας, η λεπτίνη ορού δεν συσχετιζόταν ανεξάρτητα με την εμφάνιση προεκλαμψίας (πολυμεταβλητός OR=1.02, 95%CI: 0.95-1.09, p=0.631, για αύξηση ανά 10 ng/mL). Συμπερασματικά, τα αυξημένα επίπεδα ινχιμπίνης ορού φαίνεται να συσχετίζονται ανεξάρτητα με την προεκλαμψία, εκφράζοντας την πλακουντική δυσλειτουργία. Τα αυξημένα επίπεδα λεπτίνης ορού φαίνεται να αντικατοπτρίζουν κυρίως τον αυξημένο δείκτη μάζας σώματος της μητέρας, ο οποίος αποτελεί γνωστό παράγοντα κινδύνου για την προεκλαμψία.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Προεκλαμψία, Ινχιμπίνη, Λεπτίνη, Χρέλιας, Πλακούντας
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
237
