Η επίδραση του ρυθμού και της αγωνιστικής τακτικής στα φυσιολογικά και κινητικά χαρακτηριστικά κατά την κωπηλατοεργομέτρηση 2Km

Δημακοπούλου Ελένη

Μονάδα:

Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού
Βιβλιοθήκη Σχολής Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού

Ημερομηνία κατάθεσης:

2017-06-02

Έτος εκπόνησης:

2017

Συγγραφέας:

Δημακοπούλου Ελένη

Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:

Πλατάνου Θεόδωρος, Ομότιμος Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ,ΕΚΠΑ
Βογιατζής Ιωάννης, Αναπληρωτής Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ,ΕΚΠΑ
Χαιροπούλου Χρυσούλα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, ΣΕΦΑΑ,ΕΚΠΑ
Σουλτανάκη Ελένη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Μπουντόλος Κωνσταντίνος, Καθηγητής,ΣΕΦΑΑ,ΕΚΠΑ
Γελαδάς Νίκος, Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ,ΕΚΠΑ
Τουμπέκης Αργύρης, Επίκουρος Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ,ΕΚΠΑ

Πρωτότυπος Τίτλος:

Η επίδραση του ρυθμού και της αγωνιστικής τακτικής στα φυσιολογικά και κινητικά χαρακτηριστικά κατά την κωπηλατοεργομέτρηση 2Km

Γλώσσες διατριβής:

Ελληνικά

Μεταφρασμένος τίτλος:

Περίληψη:

Η παρούσα έρευνα σχεδιάστηκε για να εξετάσει τη σχέση του κωπηλατικού ρυθμού με τα κινητικά χαρακτηριστικά νεαρών κωπηλατών και κωπηλατριών καθώς και την επίδραση της απόστασης κωπηλάτησης και των διαφορετικών αγωνιστικών τακτικών στην απόδοση.
Στην πρώτη εργασία, το δείγμα αποτέλεσαν 36 αγόρια (15.09±0.7 έτη) και 12 κορίτσια (14.9±0.5 έτη) αγωνιστικού επιπέδου. Τους ζητήθηκε να κωπηλατήσουν σε εργόμετρο Concept2 την αγωνιστική απόσταση των 2km με σκοπό να πραγματοποιήσουν τον καλύτερο δυνατό χρόνο τους. Η στατιστική ανάλυση έγινε με ανάλυση διασποράς (Anova) για επαναλαμβανόμενες μετρήσεις και Pearson’s product. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το μήκος της κουπιάς (SL) στα αγόρια μειώνεται με την αύξηση του ρυθμού (r= -0.6, p=0.001). Αντίθετα, στα κορίτσια το SL δε συσχετίζεται με το ρυθμό. Το SL συσχετίζεται με το ανάστημα και το μήκος των άνω και κάτω άκρων στα δύο φύλα. Αλλαγές παρουσιάστηκαν σε όλα τα κινητικά χαρακτηριστικά ανά 500m μεταξύ των δύο φύλων. Παρατηρήθηκε ότι τα δύο φύλα, κωπηλάτησαν τα 2km με τη μέθοδο τακτικής της παραβολής.
Στη δεύτερη εργασία που είχε σκοπό να εξετάσει τρεις διαφορετικές μεθόδους τακτικής και πώς επηρεάζουν τις κινητικές και φυσιολογικές παραμέτρους, συμμετείχαν 15 κωπηλάτες (15.37±1.34 έτη, ανάστημα 175.96±6.34 cm, σωματική μάζα 72.84±10.13 kg). Στην πρώτη επίσκεψη υπεβλήθησαν σε σωματομετρήσεις και στη δοκιμασία της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου (59.97±4.86 ml•kg-1•min-1). Στη συνέχεια, πραγματοποίησαν προσομοιωμένο αγώνα στο Concept2 κατά βούληση (αυτοεπιλογή τακτικής, BPS) και στη συνέχεια με τρόπο αργό (SPS) και σταθερό (EPS) τα πρώτα 1000m και τα υπόλοιπα 1000m ελεύθερα. Η στατιστική ανάλυση έγινε με ανάλυση διασποράς (Anova) για επαναλαμβανόμενες μετρήσεις.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η καλύτερη επίδοση στην απόσταση των 2km παρουσιάστηκε στην BPS (7:09:12min:sec:ms) συγκριτικά με την επίδοση της SPS (7:14:13 min:sec:ms) και της EPS (7:14:08 min:sec:ms). Στην τακτική BPS ο ρυθμός ήταν υψηλότερος σε σύγκριση με τις άλλες μεθόδους τακτικής (29.8±1.3 έναντι 28.5±1.4 και 28.8±1.4 strokes.min-1) ενώ το μήκος της κουπιάς (SL) στην ίδια τακτική ήταν μικρότερο (150.1±8.8 έναντι 155.1±6.7 και 152.5±6.7 cm). Στα υπόλοιπα κινητικά χαρακτηριστικά (Hv, Fstr, Fpeak, Pstr) δε βρέθηκαν διαφορές μεταξύ των τριών μεθόδων τακτικής. Oι σχετικές τιμές της VO2 (ml•Kg-1•min-1) δε διέφεραν μεταξύ των τριών μεθόδων τακτικής. Ο πνευμονικός αερισμός (VE) ήταν υψηλός και στις τρεις μεθόδους τακτικής στα 2 km, με τη μέθοδο BPS να εμφανίζει τις υψηλότερες τιμές χωρίς όμως να διαφέρει στατιστικά σημαντικά από τις άλλες τακτικές. Επιπλέον, η συγκέντρωση γαλακτικού κατά την αποκατάσταση δε διέφερε σημαντικά (p=0.308) μεταξύ των τακτικών. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η καμπύλη της κινητικής της πρόσληψης οξυγόνου (t/1/2) όπου δε βρέθηκε να διαφέρει σημαντικά μεταξύ των τριών μεθόδων τακτικής.
Από τα αποτελέσματα της παρούσας εργασίας συμπεραίνουμε ότι ο ρυθμός έχει σχέση με το μήκος κουπιάς και η απόσταση κωπηλάτησης έχει επίδραση στην απόδοση στους παίδες και στις κορασίδες. Επιπρόσθετα, με τη μέθοδο τακτικής BPS, που μοιάζει με αυτή της παραβολικής τακτικής ή του αντίστροφου J, επιτυγχάνεται καλύτερη επίδοση στα 2 km σε κωπηλατοεργόμετρο και φαίνεται ως προς τα φυσιολογικά χαρακτηριστικά να μην είναι λιγότερο οικονομική σε σύγκριση με την SPS και EPS. Η τακτική αυτή χρησιμοποιείται από τους περισσότερους κωπηλάτες υψηλού επιπέδου όπως έχει καταγραφεί από τους Garland (2005), Brown et al., (2010) and Muehlbauer & Melges (2011).

Κύρια θεματική κατηγορία:

Αθλήματα

Λέξεις-κλειδιά:

τακτικές κωπηλασίας, φυσιολογικές παραμέτρους, κωπηλατικός ρυθμός, κωπηλατική τεχνική

Ευρετήριο:

Ναι

Αρ. σελίδων ευρετηρίου:

Εικονογραφημένη:

Ναι

Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:

179

Αριθμός σελίδων: