Μονάδα:
Τμήμα Θεατρικών ΣπουδώνΒιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2017-10-12
Συγγραφέας:
Μιχαλόπουλος Παναγιώτης
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Άννα Ταμπάκη, καθηγήτρια, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
Κυριακή Πετράκου, καθηγήτρια, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
Κωνστάντζα Γεωργακάκη, αναπληρώτρια καθηγήτρια, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
Χρυσόθεμις Σταματοπούλου-Βασιλάκου, καθηγήτρια, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
Πλάτων Μαυρομούστακος, καθηγητής, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
Γιώργος Πεφάνης, αναπληρωτής καθηγητής, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
Γρηγόρης Ιωαννίδης, επίκουρος καθηγητής, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Το Εθνικό Θέατρο 1940-1950. Οι όροι της θεατρικής παραγωγής και το σκηνοθετικό ζήτημα
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Το Εθνικό Θέατρο 1940-1950. Οι όροι της θεατρικής παραγωγής και το σκηνοθετικό ζήτημα
Περίληψη:
Η διδακτορική διατριβή εξετάζει την πορεία του Εθνικού Θεάτρου της Ελλάδας κατά την ταραγμένη δεκαετία του 1940, από την εμπλοκή της χώρας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έως τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου. Παρουσιάζονται οι αλλαγές στη διοίκηση του ιδρύματος και ο αντίκτυπος των ιστορικών γεγονότων στη φυσιογνωμία του και εξετάζονται οι επιλογές του ρεπερτορίου, η σύνθεση του θιάσου, οι εξελίξεις γύρω από το ζήτημα της θέσης του σκηνοθέτη, καθώς και οι παραστάσεις κάθε περιόδου. Η δομή της εργασίας παρακολουθεί χρονικά τα ιστορικά γεγονότα· το πρώτο κεφάλαιο εξετάζει τη δράση του Εθνικού Θεάτρου κατά την εμπόλεμη περίοδο (1940-1941), το δεύτερο κεφάλαιο τη λειτουργία του κατά τη διάρκεια της ιταλογερμανικής κατοχής (1941-1944), το τρίτο κεφάλαιο τις διεργασίες μετά την Απελευθέρωση και τη βραχύβια περίοδο της διεύθυνσης του Γιώργου Θεοτοκά (1944-1946), ενώ το τέταρτο κεφάλαιο τη λειτουργία του ιδρύματος υπό τη γενική διεύθυνση του Δημήτρη Ροντήρη (1946-1950), περίοδος που συμπίπτει με τη γενίκευση της εμφύλιας σύρραξης (1946-1949).
Η εργασία επιχειρεί να συμπληρώσει κενά και να διαλευκάνει θολά σημεία της ιστορίας του ιδρύματος εκείνης της περιόδου, όπως η απόπειρα ίδρυσης πειραματικής σκηνής και η εμφάνιση φαινομένων βεντετισμού κατά την Κατοχή, ο παρεμβατικός ρόλος των Άγγλων και οι καινοτομίες που εισήγαγε ο Θεοτοκάς για τον εκσυγχρονισμό του ιδρύματος μετά την Απελευθέρωση, καθώς και το ασφυκτικό πλαίσιο λειτουργίας, με τις απαγορεύσεις και τους αποκλεισμούς στελεχών, κατά τον Εμφύλιο Πόλεμο. Γύρω από το σκηνοθετικό ζήτημα, εξετάζονται οι συνθήκες παραίτησης του Ροντήρη, απομάκρυνσης του Τάκη Μουζενίδη, επιστροφής του Πέλου Κατσέλη και πρόσληψης του Σωκράτη Καραντινού (1942-1943), οι προσπάθειες του Θεοτοκά να εξασφαλίσει τη συνεργασία περισσότερων σκηνοθετών, η άρνηση του Ροντήρη να επανέλθει στο ίδρυμα και οι διαπραγματεύσεις της διοίκησης με τον Λίνο Καρζή (1945-1946) και η πρόθεση του Ροντήρη να αναλάβει σχεδόν αποκλειστικά τη σκηνοθεσία όλων των παραστάσεων του Εθνικού Θεάτρου, όταν αναλαμβάνει τη διεύθυνση (1946-1950). H εργασία βασίζεται σε πρωτογενή έρευνα στον Τύπο της εποχής και στο Αρχείο του Εθνικού Θεάτρου, από τη μελέτη των Πρακτικών των συνεδριάσεων του Διοικητικού Συμβουλίου.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Ιστορία
Λέξεις-κλειδιά:
Θέατρο, Θεατρικές Σπουδές, Ιστορία θεάτρου, Ελληνικό Θέατρο, Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας, σκηνοθεσία, σκηνοθετικό ζήτημα, σκηνοθέτες, Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Κατοχή, Απελευθέρωση, Εμφύλιος Πόλεμος, Δημήτρης Ροντήρης, Τάκης Μουζενίδης, Πέλος Κατσέλης, Σωκράτης Καραντινός, Λίνος Καρζής, Γιώργος Θεοτοκάς.
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
1109
