Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Χριστόδουλος Στεφανάδης, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Μιχαήλ Κουτσιλιέρης, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Δέσποινα Περρέα, Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Δημήτριος Τούσουλης, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Κωνσταντίνος Τεντολούρης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Γεράσιμος Σιάσος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Κωνσταντίνος Τούτουζας του Παύλου, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Οι ευεργετικές επιδράσεις της σιλδεναφίλης στην ιστική αιμάτωση και την έκφραση προφλεγμονωδών μορίων σε ένα μοντέλο ποντικού με ισχαιμία οπίσθιου άκρου και αθηροσκλήρωση. Εισαγωγή : Η Σιλδεναφίλη είναι ένας αναστολέας της φωσφοδιεστεράσης 5 που έχει προστατευτικές κι αγγειογενετικές δράσεις στο ενδοθήλιο. Ελέγξαμε κατά πόσο η Σιλδεναφίλη, μπορεί να βελτιώσει την ιστική αιμάτωση και την νεοαγγείωση και να ελαττώσει την έκφραση των προφλεγμονωδών μορίων μετά από την ισχαιμία των άκρων. Μεθοδολογία : 30 άρρενες ΑροΕ-/- μύες, ηλικίας 10 εβδομάδων, που έλαβαν δίαιτα πλούσια σε χοληστερόλη για 4 εβδομάδες, έλαβαν αναισθησία και υποβλήθηκαν σε ισχαιμία σκέλους μέσω διπλής απολίνωσης και εκτομής της αριστερής μηριαίας αρτηρίας. Οι μύες τυχαιοποιήθηκαν σε δύο ομάδες κι έλαβαν Σιλδεναφίλη (1 mg/kg για 7 ημέρες σε 0,4 ml διάλ/τος , ενδομυϊκά, im), ή φυσιολογικό αλατούχο διάλυμα [ομάδα μαρτύρων, 0,4 ml για 7 ημέρες, ενδομυϊκά, im]. Οι μύες ελέγχθηκαν διεξοδικά κατά την μετεγχειρητική περίοδο και την 1η, 7η και 28η ημέρα μετά το χειρουργείο εκτιμήθηκε η αιματική ροή και στα δύο άκρα με τη μέθοδο του Laser Doppler Imaging. Τα επίπεδα των μορίων sICAM-1, sVCAM-1, MMP-9, tPAI-1 και sE-σελεκτίνη αξιολογήθηκαν τις ημέρες 1 και 28 μετά το χειρουργείο με την τεχνική της ELISA. Αποτελέσματα : Οι μύες που έλαβαν θεραπεία με σιλδεναφίλη παρουσίασαν σημαντικά αυξημένη αιμάτωση στο ισχαιμικό άκρο σε σύγκριση με την ομάδα των μαρτύρων. Η αύξηση της ροής του αίματος διατηρήθηκε μέχρι την 28η ημέρα. Η ισχαιμία δεν επέφερε καμία σημαντική επίδραση στα επίπεδα του sICAΜ-1 (από 1.92± 0.44 ng/ml σε 1.41 ± 0.55 ng/ml, p = NS), του sVCAM-1 (από 23834 ± 236 MFI units σε 23575 ± 425 MFI units, p = NS), της MMP-9 (από 1419 ± 1200 MFI units σε 701 ± 653 MFI units, p = NS), της sE-σελεκτίνης (από 4.24 ± 2.48 ng/ml σε 2.69 ± 2.86 ng/ml, p = NS), και του tΡΑΙ-1 (από 0.24 ± 0.16 ng/ml σε 0.13 ± 0.16 ng/ml, p = NS). Η Σιλδεναφίλη μείωσε σημαντικά τα επίπεδα του sICAM-1 (από 2.14 ± 0.43 ng/ml σε 1,23 ± 0,07 ng/ml, p=0.012, p<0.05), του sVCAM-1 (από 23894 ± 347 MFI units σε 23073 ± 1105 MFI units, p=0.012, p<0.05), της sΕ-σελεκτίνης (από 5 ± 1,40 ng/ml σε 2,34 ± 1,29 ng/ml, p=0.012, p<0.05) και του tΡΑΙ-1 (από 0.14 ± 0,07 ng/ml σε 0,07 ± 0,03 ng/ml, p=0.017, p<0.05), ενώ δεν είχε ισχυρή επίδραση στα επίπεδα της MMP-9 (από 1061 ± 800 MFI units σε 544 ± 449 MFI units, p=NS). Συμπεράσματα : Η Σιλδεναφίλη ασκεί σημαντικές ευεργετικές επιδράσεις στην αιμάτωση
των ιστών και την νεοαγγείωση μετά την ισχαιμία των άκρων και μειώνει την έκφραση των μορίων προσκόλλησης στο αθηροσκληρωτικό περιβάλλον.
Λέξεις-κλειδιά:
Οξεία ισχαιμία σκέλους, Νεοαγγειογένεση, Ενδοθηλιακά Προγονικά Κύτταρα, Σιλδεναφίλη, Φλεγμονή
