Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2020-12-08

2020

Μυλωνά Μαρία

Πέτρος Π. Σφηκάκης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γρηγόριος Καλτσάς, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Νικόλαος Τεντολούρης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γεράσιμος Σιάσος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μακρυλάκης Κωνσταντίνος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αλέξανδρος Κόκκινος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, Επιβλέπων
Αθανάσιος Πρωτογέρου, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Η συσχέτιση της υπογλυκαιμίας με ηλεκτροκαρδιογραφικές διαταραχές σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη

Αγγλικά

Η συσχέτιση της υπογλυκαιμίας με ηλεκτροκαρδιογραφικές διαταραχές σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη

Η σοβαρή ιατρογενής υπογλυκαιμία χρήζουσα ιατρικής βοήθειας σχετίζεται με ταυτόχρονη παράταση του διαστήματος QTc.

Εισαγωγή και σκοπός: Η υπογλυκαιμία προκαλεί προ-αρρυθμικές αλλαγές, κυρίως μέσω της παράτασης του QT, δύναται να οδηγήσει σε αιφνίδιο θάνατο. Στην παρούσα, διερευνούμε τη σχέση μεταξύ σοβαρών υπογλυκαιμικών συμβάντων που χρήζουν ιατρικής βοήθειας και του διαστήματος QTc σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη.

Υλικό και μέθοδοι: Εννέα ελληνικές κλινικές συμμετείχαν σε μια προοπτική μελέτη της ιατρογενούς υπογλυκαιμίας στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ). Σύμφωνα με το πρωτόκολλό μας, ένα ΗΚΓ 12 απαγωγών ελήφθη ταυτόχρονα ή αμέσως μετά τη διαχείριση της υπογλυκαιμίας. Τα ΗΚΓ των ασθενών συγκρίθηκαν με μια αντίστοιχη ομάδα ελέγχου κατά την ίδια χρονική περίοδο. Τα διαστήματα QT και RR μετρήθηκαν τυφλά από δύο καρδιολόγους. Το QTc υπολογίστηκε σύμφωνα με τον τύπο Bazett. Αποκλείστηκαν ασθενείς υπό φαρμακευτική αγωγή που δύναται να επηρεάζοει το QTc, όπως και εκείνοι με υποκαλιαιμία.

Αποτελέσματα: Αναλύθηκαν 154 ΗΚΓ από ασθενείς με υπογλυκαιμία και συγκρίθηκαν με 95 μάρτυρες ομογενοποιημένους ως προς το φύλο και την ηλικία. Το μέσο διάστημα QTc σε ασθενείς με υπογλυκαιμία ήταν 441,9 (48,2) msec έναντι 401,0 (29,6) msec στην ομάδα ελέγχου, μια διαφορά υψηλής στατιστικής σημασίας (p <0,001). Ένα σημαντικά υψηλότερο ποσοστό ασθενών με υπογλυκαιμία είχε ένα ασυνήθιστα παρατεταμένο QTc (≥440msec) σε σύγκριση με τους μάρτυρες (49,4% έναντι 11,6%, p <0,001). Μεταξύ των ασθενών με υπογλυκαιμία, υπήρχε στατιστικά σημαντική αρνητική συσχέτιση μεταξύ του μήκους του διαστήματος QTc και της γλυκόζης στο πλάσμα κατά την παρουσίαση (r: -0,183, p = 0,02). Η ποιοτική αξιολόγηση των ΗΚΓ δεν αποκάλυψε σημαντικές ταχυαρρυθμικές διαταραχές σε ασθενείς ή σε μάρτυρες. Υπήρχε ένας ασθενής με υπογλυκαιμία ,που παρουσίαζε κολποκοιλιακό αποκλεισμό τρίτου βαθμού, καθώς και 16 ΗΚΓ από ασθενείς με υπογλυκαιμία με τουλάχιστον μία έκτακτη κοιλιακή συστολή έναντι μόνο δύο στους μάρτυρες.
Συμπέρασμα: Σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη, η σοβαρή ιατρογενής υπογλυκαιμία που χρήζει ιατρικής βοήθειας σχετίζεται τόσο στατιστικά όσο και κλινικά με σημαντική παράταση του διαστήματος QTc.

Επιστήμες Υγείας

Υπογλυκαιμία, Σακχαρώδης διαβήτης, Παράταση QT διαστήματος

Όχι

0

Ναι

195

126

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2930101