Ανίχνευση υποδοχέων αυξητικής ορμόνης σε οστεοσαρκώματα και συσχέτιση με τα βιολογικά χαρακτηριστικά αυτών

Διδακτορική Διατριβή uoadl:2974845 93 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-03-02
Έτος εκπόνησης:
2022
Συγγραφέας:
Ιωάννου Μάρκος
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Παναγιώτης Παπαγγελόπουλος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γεώργιος Σάπκας, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γεώργιος Λυρίτης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Διαμάντω Ψυρρή, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Παύλος Πατάπης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πηνελόπη Κορκολοπούλου, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Όλγα Σαββίδου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Ανίχνευση υποδοχέων αυξητικής ορμόνης σε οστεοσαρκώματα και συσχέτιση με τα βιολογικά χαρακτηριστικά αυτών
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Ανίχνευση υποδοχέων αυξητικής ορμόνης σε οστεοσαρκώματα και συσχέτιση με τα βιολογικά χαρακτηριστικά αυτών
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η μέγιστη επίπτωση του οστεοσαρκώματος με την φάση ταχείας σκελετικής ανάπτυξης και η ανάπτυξη του στις περιοχές των οστών που αναπτύσσονται σε μήκος και πάχος, οδηγούν στην υποψία ότι παράγοντες που σχετίζονται με την φάση ταχείας οστικής ανάπτυξης μπορεί να εμπλέκονται στην παθογένεια του οστεοσαρκώματος. Επίσης είναι γνωστή πιθανή συσχέτιση της χορήγησης αυξητικής ορμόνης για θεραπευτικούς σκοπούς με υψηλή επίπτωση οστεοσαρκώματος. Έτσι, είναι εύλογος ο συλλογισμός, ότι στο ανθρώπινο οστεοσάρκωμα μπορεί να εκφράζονται υποδοχείς αυξητικής ορμόνης. Η ανεύρεση τέτοιων υποδοχέων μπορεί να έχει προγνωστική, ερευνητική και θεραπευτική χρησιμότητα.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η ανίχνευση υποδοχέων αυξητικής ορμόνης σε ανθρώπινο οστεοσάρκωμα και η συσχέτιση των πιθανών ευρημάτων με την βιολογική συμπεριφορά του όγκου.
Υλικό και Μέθοδος: Έγινε ανοσοϊστοχημική ανάλυση (Polyclonal Rabbit Anti-Human SST, Dako®, Denmark) για ανίχνευση τυχόν υποδοχέων αυξητικής ορμόνης επί των υπαρχόντων ιστολογικών παρασκευασμάτων 32 περιπτώσεων οστεοσαρκώματος που νοσηλεύτηκαν μεταξύ 1997 έως 2011. Ο ελάχιστος χρόνο παρακολούθησης ήταν τα 7 έτη. Καταγράφηκαν οι θάνατοι εκ νόσου, η συνολική επιβίωση, η επιβίωση χωρίς ένδειξη νόσου, η εμφάνιση τοπικής υποτροπής και πνευμονικών μεταστάσεων. Ο σχετικός κίνδυνο θανάτου στην 5ετία συγκρίθηκε μεταξύ των ομάδων με ή χωρίς έκφραση υποδοχέων και αναλύθηκε στατιστικά με STATA/SE15.1 (StataCorp, College Station, TX, USA).
Αποτελέσματα: Ανιχνεύτηκαν 5 περιπτώσεις οστεοσαρκωμάτων με έκφραση υποδοχέων αυξητικής ορμόνης. Η συνολική 5ετής επιβίωση των περιπτώσεων αυτών ήταν 0% σε σύγκριση με 74% των περιπτώσεων χωρίς έκφραση υποδοχέων αυξητικής ορμόνης. Ο σχετικός κίνδυνος θανάτου στην 5ετία υπολογίστηκε σημαντικά αυξημένος κατά 3,86 95% CI (2,04/7,30) στην ομάδα έκφρασης υποδοχέων αυξητικής ορμόνης.
Συμπεράσματα: Σε αυτή τη μελέτη εντοπίσαμε υποδοχείς αυξητικής ορμόνης σε ανθρώπινα οστεοσαρκώματα. Το εύρημα αυτό βοηθά στην κατανόηση της παθογένεσης του όγκου και στην αποκρυπτογράφηση της μοριακής του δομής. Η ανίχνευση υποδοχέων αυξητικής ορμόνης σε οστεοσαρκώματα φαίνεται να έχει προγνωστική αξία, πιθανολογώντας μια επιθετική βιολογική συμπεριφορά του όγκου. Ο σχετικός κίνδυνος θανάτου στην 5ετία σε περιστατικά με έκφραση τέτοιων υποδοχέων υπολογίστηκε 3,86 φορές υψηλότερος σε σύγκριση με περιστατικά χωρίς έκφραση υποδοχέων αυξητικής ορμόνης. Το εύρημα αυτό πιθανώς να έχει μελλοντική θεραπευτική αξία.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Οστεοσάρκωμα, Αυξητική ορμόνη, Υποδοχείς, Πρόγνωση, Σωματοστατίνη
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
260
Αριθμός σελίδων:
47
Ioannou Markos PhD.pdf (2 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο