Κατεύθυνση Μεταβολικά Νοσήματα των Οστών
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2013-01-18

2012

Αναγνώστης Θεόδωρος

Καθ. Λυρίτης Γεώργιος

Τενεοντοελυτριτίδες στα αυτοάνοσα ρευματολογικά νοσήματα

Ελληνικά

Η τενοντοελυτρίτιδα είναι φλεγμονώδης αλλοίωση του τενόντιου ελύτρου που
περιβάλλει ορισμένους τένοντες και είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται ευρέως
σε οποιαδήποτε διαταραχή του τενόντιου ελύτρου. Η τενοντοελυτρίτιδα διακρίνεται
σε πρωτοπαθή (ιδιοπαθή) και δευτεροπαθή. Η πιο συχνή είναι η ιδιοπαθής, η οποία
προκαλείται από φλεγμονώδεις αλλαγές με ίνωση και πάχυνση του τενόντιου ελύτρου
με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η τενόντια ολίσθηση και ο ασθενής να βιώνει το
αίσθημα του κλειδώματος. Οι αυτοάνοσες ρευματικές παθήσεις, που είναι γνωστές
και ως νοσήματα του κολλαγόνου ή νοσήματα του συνδετικού ιστού αποτελούν
ορισμένα από τα δευτεροπαθή αίτια τενοντοελυτρίτιδας. Η φλεγμονή είναι κυρίως
δευτεροπαθής λόγω της αρθρίτιδας ή της ενθεσίτιδας όπως στις ΣΠΑ. Η
τενοντοελυτρίτιδα προκαλεί διόγκωση, δυσκαμψία και ευαισθησία κατά την κλινική
εξέταση. Η διάγνωση τίθεται με την κλινική εξέταση. Ο υπέρηχος και η MRI
αποτελούν πολύτιμα εργαλεία που βοηθούν στη διάγνωση της. Η φλεγμονώδης
τενοντοελυτρίτιδα θα πρέπει πάντα να διαφοροδιαγνώσκεται από τη λοιμώδη. Η
συστηματική θεραπεία του κάθε αυτοάνοσου νοσήματος οδηγεί και στην ύφεση της
τενοντοελυτρίτιδας. Ο πάγος τα ΜΣΑΦ και ο νάρθηκας χρησιμοποιούνται ευρέως για
την ανακούφιση των συμπτωμάτων. Η τοπική έγχυση κορτικοστεροειδών στις οξείες
τενοντοελυτρίτιδες αποτελεί εναλλακτική θεραπεία. Τέλος σε εμμένουσες
περιπτώσεις ενδείκνυται η τενοντο-υμενεκτομή

Τενοντοελυτρίτιδα , Μικροβιακή ρευματοειδή αρθρίτιδα, Κρυσταλλογενής αρθρίτιδα, Ψωριασική, Αυτοάνοσα ρευματικά νοσήματα

Όχι

0

Όχι

278

118

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/1314236