Κατεύθυνση Κλινική Χημεία
Βιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών

2011-12-01

2011

Φάρκωνα Σοφία

Ευρύκλεια Λιανίδου, Καθηγήτρια Τμήματος Χημείας ΕΚΠΑ Επιβλέπουσα, Κωνσταντίνα Γαλανοπούλου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Τμήματος Χημείας ΕΚΠΑ, Χρήστος Κρούπης, Επίκουρος Καθηγητής ΕΚΠΑ

Ανάλυση μεταλλάξεων στο γονίδιο PIK3CA στον καρκίνο του μαστού

Ελληνικά

Οι μεταλλάξεις στο γονίδιο που κωδικοποιεί την καταλυτική υπομονάδα της PI3K,
PIK3CA, έχουν πρόσφατα περιγραφεί σε πολλούς τύπους καρκίνου.
Στην παρούσα εργασία εφαρμόστηκε σε πρώτη φάση η μεθοδολογία Υψηλής
διακριτικότητας Aνάλυση καμπυλών Tήξης, (High Resolution Melting Analysis,
HRMA), η οποία αναπτύχθηκε πρόσφατα στο εργαστήριο μας στα πλαίσια της
Διατριβής Ειδίκευσης του Π. Βορκά, για την ανίχνευση των δύο πιο συχνά
εμφανιζόμενων μεταλλάξεων στο εξόνιο 9 του γονιδίου PIK3CA σε ομάδες ασθενών με
καρκίνο του μαστού. Εφαρμόζοντας HRMA αναλύθηκαν: α) 106 δείγματα γενωμικού DNA
από ιστούς ασθενών με καρκίνο του μαστού οι οποίοι είχαν λάβει θεραπεία με το
φάρμακο Trastuzumab εκ των οποίων το 12% (13/106) βρέθηκαν θετικά είτε στη
μετάλλαξη 1624 G>A είτε στην μετάλλαξη 1633 A>G β) δείγματα γενωμικού DNA από
CTCs ασθενών με χειρουργήσιμο καρκίνο του μαστού μετά το χειρουργείο και πριν
την έναρξη συμπληρωματικής θεραπείας, ασθενών με διάγνωση μετάστασης και υγιών
αιμοδοτών (57, 34, 26 αντίστοιχα) γ) δείγματα cDNA από CTCs ασθενών με
χειρουργήσιμο καρκίνο του μαστού μετά το χειρουργείο και πριν την έναρξη
συμπληρωματικής θεραπείας, ασθενών με διαγνωσμένη μετάσταση και υγιών αιμοδοτών
(57, 9, 21 αντίστοιχα) και δ) δείγματα cell free DNA από περιφερικό αίμα
ασθενών με καρκίνο του μαστού μετά το χειρουργείο και πριν την έναρξη
επικουρικής θεραπείας, ασθενών με επιβεβαιωμένη μετάσταση και υγιών αιμοδοτών
(25, 45, 12 αντίστοιχα). Ανιχνεύθηκαν μεταλλάξεις στο 4.4% (2/45) των δειγμάτων
cfDNA ασθενών με μεταστατικό καρκίνο του μαστού όπως επίσης και στο 4% (1/25)
των δειγμάτων cfDNA ασθενών μετά το χειρουργείο και πριν την έναρξη επικουρικής
θεραπείας. Αντίθετα δεν ανιχνεύσαμε μεταλλάξεις στα δείγματα DNA που
προέρχονταν από τα CTCs.
Στη συνέχεια έγινε προσπάθεια ανάπτυξης μεθόδου βασιζόμενης στο συνδυασμό της
HRMA και της ARMS PCR (ARMS-HRMA). Μετά τις απαραίτητες βελτιστοποιήσεις
καταλήξαμε σε πρωτόκολλο με ευαισθησία 0.25%. Η εφαρμογή του πρωτοκόλλου αυτού
σε πρότυπα δείγματα DNA από ιστούς έδειξε ότι η ειδικότητα της μεθόδου δεν ήταν
αρκετά καλή έτσι ώστε να χρησιμοποιηθεί για την ανίχνευση της μετάλλαξης σε
κλινικά δείγματα.

PIK3CA, HRMA, Κυκλοφορούντα καρκινικά κύτταρα, ARMS-PCR, Εξόνιο 9

Ναι

VII-XIV

Ναι

257

XV, 186

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/1315766/file.pdf

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/1315766