Περίληψη:
Στο πρώτο μέρος της παρούσας εργασίας, εξετάζονται οι δομικές αναλογίες μεταξύ
αφήγησης και απόδειξης μαθηματικών θεωρημάτων και η επίδραση της ελληνικής
ποιητικής αφήγησης, στις αποδείξεις των αρχαίων ελληνικών μαθηματικών, μέσω της
δικανικής ρητορικής. Περιγράφεται, ένα ακόμη σημείο σύνδεσης μεταξύ μαθηματικών
και αφηγηματικών κειμένων, καθώς και τα δύο, πρέπει να έχουν νόημα με μια
ισχυρή αλλά όχι προφανή έννοια. Επίσης, γίνεται αναφορά σε περιπτώσεις, όπου η
αφήγηση δανείζεται στοιχεία από τη μαθηματική επιστήμη, τόσο σε επίπεδο μορφής,
όσο και σε επίπεδο περιεχομένου. Στο δεύτερο μέρος, το ενδιαφέρον,
επικεντρώνεται στη μαθηματική λογοτεχνία. Καταγράφεται η σημαντική αύξηση, που
παρατηρείται στην παραγωγή έργων «μαθηματικής λογοτεχνίας» τις τελευταίες
δεκαετίες και παρατίθενται τρεις ορισμοί. Επιχειρείται μια ιστορική αναδρομή σε
λογοτεχνικά κείμενα, με εκτεταμένες αναφορές στα μαθηματικά. Διακρίνονται τρεις
βασικές κατηγορίες «μαθηματικής λογοτεχνίας», η προσχηματική, η βιωματική και η
δομική και παρουσιάζονται εν συντομία, χαρακτηριστικά παραδείγματα από κάθε
κατηγορία. Στο τρίτο μέρος, διερευνάται ο ρόλος της αφήγησης, ιστορικής και
μυθοπλαστικής (λογοτεχνία) στη διδασκαλία των μαθηματικών. Γίνεται μια
ανασκόπηση των προσπαθειών, που συνέτειναν στην ενσωμάτωση ιστορικών
μαθηματικών αφηγήσεων στη διδασκαλία των μαθηματικών και αναφέρονται τα οφέλη,
που απορρέουν από την ενσωμάτωση αυτή. Παρουσιάζονται ορισμένες έρευνες, που
αναλύουν διδακτικές προσεγγίσεις μαθηματικών με τη βοήθεια της λογοτεχνίας.
Καταγράφονται ο τρόπος λειτουργίας και οι στόχοι των μαθηματικών λεσχών
ανάγνωσης. Τέλος προτείνονται δύο παραδείγματα δραστηριοτήτων όπου η μαθηματική
λογοτεχνία ενσωματώνεται στη διδασκαλία των μαθηματικών.
Λέξεις-κλειδιά:
Μαθηματικά, Αφήγηση, Δομικές αναλογίες, Μαθηματική Λογοτεχνία, Διδακτικό σενάριο
