Φαρμακολογική διερεύνηση των κυτταρικών μηχανισμών ανάπτυξης και γήρανσης στον Saccharomyces cerevisiae

Διπλωματική Εργασία uoadl:1320628 246 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Διατμηματικό ΠΜΣ Εφαρμογές της Βιολογίας στην Ιατρική
Βιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2015-01-09
Έτος εκπόνησης:
2015
Συγγραφέας:
Κακολύρη Μαρία
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Αικατερίνη Τυλιγάδα Αναπλ. Καθηγήτρια
Πρωτότυπος Τίτλος:
Φαρμακολογική διερεύνηση των κυτταρικών μηχανισμών ανάπτυξης και γήρανσης στον Saccharomyces cerevisiae
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Pharmacological investigation of growth and ageing mechanisms in S. cerevisiae
Περίληψη:
Ο σακχαρομύκητας Saccharomyces cerevisiae αποτελεί έναν ευκαρυωτικό μονοκύτταρο
οργανισμό που χρησιμοποιείται ευρύτατα ως πειραματικό πρότυπο για τη μελέτη
πληθώρας βιολογικών διεργασιών, μεταξύ των οποίων και η γήρανση. Η ευρεία χρήση
του οφείλεται κυρίως στα εξελικτικώς διατηρημένα μοριακά μονοπάτια και στην
υψηλή ομολογία των γονιδίων μεταξύ του σακχαρομύκητα και των ανώτερων
θηλαστικών. Σκοπός της εργασίας ήταν η διερεύνηση συνδυασμού παραμέτρων που
χαρακτηρίζουν την ανάπτυξη και τη γήρανση των ευκαρυωτικών κυττάρων,
χρησιμοποιώντας ως πειραματικό πρότυπο ασύγχρονους πληθυσμούς του S.
cerevisiae, καθώς και η επίδραση του διμεθυλοσουλφοξειδίου (DMSO) και της
ισταμίνης στις παραμέτρους αυτές. Η πειραματική προσέγγιση περιελάμβανε
μακροχρόνια επώαση των πληθυσμών του σακχαρομύκητα απουσία ή παρουσία των
φαρμακολογικώς δραστικών ουσιών, οι οποίες χορηγούνταν στις καλλιέργειες σε
διάφορα χρονικά σημεία της ανάπτυξης. Σε καθορισμένα χρονικά διαστήματα γινόταν
προσδιορισμός των παραμέτρων που σχετίζονται με την ανάπτυξη και τη γήρανση,
όπως ο αριθμός των κυττάρων, η βιωσιμότητα, η ικανότητα πολλαπλασιασμού και
δημιουργίας αποικιών και η αξιολόγηση της μορφολογίας που παραπέμπει σε
γήρανση. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ισταμίνη δεν επιδρά σημαντικά στις
παραμέτρους αυτές. Αντίθετα, το DMSO ανέστειλε δοσοεξαρτώμενα την ανάπτυξη,
επιτάχυνε την εμφάνιση του ‘γηρασμένου’ φαινότυπου και επέφερε επιγενετικού
τύπου μεταβολές στις καλλιέργειες του μύκητα, χωρίς την εμφάνιση εκλεκτικότητας
ως προς τη φάση της ανάπτυξης. Η συγχορήγηση ισταμίνης αντέστρεψε μερικώς την
ανασταλτική δράση του DMSO. Συνολικά, τα δεδομένα υποστηρίζουν τη χρησιμότητα
του σακχαρομύκητα ως πειραματικού προτύπου μελέτης της γήρανσης. Παράλληλα,
θέτουν ενδιαφέροντα ερωτήματα προς διερεύνηση, που αφορούν στην πιθανή δράση
του DMSO στη γήρανση και στις επιγενετικές βλάβες με απώτερο σκοπό τον
προσδιορισμό νέων πιθανών στόχων φαρμακολογικής τροποποίησης του φαινομένου της
γήρανσης.
Λέξεις-κλειδιά:
Γήρανση, Σακχαρομύκητας, Διμεθυλοσουλφοξείδιο, Ισταμίνη, Φαρμακολογία
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
137
Αριθμός σελίδων:
vi, 122