Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ράλλης Μιχαήλ (Επίκουρος καθηγητής Φαρμακευτικής ΕΚΠΑ Επιβλεπων), Δάλλας Παρασκευάς (Επίκουρος καθηγητής Φαρμακευτικής ΕΚΠΑ), Δεληκωνσταντίνος Γεώργιος (Επίκουρος καθηγητής Ιατρικής ΕΚΠΑ)
Περίληψη:
Το διαβητικό δέρμα χαρακτηρίζεται από σημαντική ξηροδερμία ακολουθούμενη από
πιθανή πρόωρη γήρανση. Η κατεξοχήν βλάβη η οποία προκαλείται από υπερβολική
δόση υπεριώδους φωτός είναι η φωτογήρανση η οποία μπορεί να αποτελέσει πρόδρομη
κατάσταση για την εμφάνιση δερματικού καρκίνου. Ενώ τόσο ο διαβήτης όσο και η
επίδραση του υπεριώδους φωτός στο φυσιολογικό δέρμα έχουν αρκετά μελετηθεί εν
τούτοις η σχέση του διαβητικού δέρματος με την υπεριώδη ακτινοβολία είναι
ουσιαστικά ανεξερεύνητη.
Στην παρούσα μελέτη ερευνήθηκε η σχέση διαβητικού δέρματος, υπεριώδους
ακτινοβολίας και ικανότητας προστασίας από φυσικές αντιοξειδωτικές ουσίες.
Σε άτριχους μύες αρσενικούς και θηλυκούς, μετά από εφάπαξ δόση
στρεπτοζοτοκίνης, προκλήθηκε πειραματικά διαβήτης τύπου Ι και το δέρμα
ακτινοβολήθηκε με υπεριώδες φώς Α και Β (λάμπα Ξένον), είτε με εφάπαξ , είτε
με μέση χρόνια (5 ημέρες) είτε με σχετικά μακρά χρόνια (14 ημέρες) δόση. Πριν,
κατά τη διάρκεια και μετά την ακτινοβόληση, εφαρμόστηκαν τοπικά υδαταλκοολικά
εκχυλίσματα φλοιού Pinus halepensis (15%), φύλλων και βλαστών Rubus
longanobaccus (5%) και γύρης (25%), πλούσια σε φαινολικά αντιοξειδωτικά.
Αξιολογήθηκε η κατάσταση του δέρματος σε διαφορετικές χρονικές περιόδους
κλινικά, με μέτρηση της άδηλης απώλειας νερού, της ελαστικότητας και της
ερυθρήτητας. Παράλληλα εκτιμήθηκαν η κινητικότητα, το βάρος και τα επίπεδα
γλυκόζης του αίματος των μυών.
Τα επίπεδα γλυκόζης μετά την τοπική εφαρμογή και την ακτινοβόληση μειώνονται
σημαντικά, σε ορισμένες περιπτώσεις σε ποσοστά μεγαλύτερα του 50%. Το βάρος
των ζώων παρουσίασε μικρές διακυμάνσεις και παρατηρήθηκε βελτίωση της
ελαστικότητας του δέρματός τους. Παρατηρήθηκε σημαντική μείωση της άδηλης
απώλειας νερού όσο αυξάνεται ο χρόνος ακτινοβόλησης των μυών, ακριβώς το
αντίθετο από αυτό που θα αναμενόταν καθώς και οι δύο παράμετροι που εξετάζονται
(διαβήτης, υπεριώδης ακτινοβολία) με την πάροδο του χρόνου επιτείνουν την άδηλη
απώλεια νερού. Παρόμοια αποτελέσματα ελήφθησαν και κατά την εκτίμηση της
ερυθρήτητας. Επιπλέον η κλινική εικόνα έδειξε σημαντική προστασία από την
υπεριώδη ακτινοβολία στην περιοχή εφαρμογής όλων των αντιοξειδωτικών.
Συμπερασματικά, ενώ το υπεριώδες φως δρα συνεργικά με τον διαβήτη
επιδεινώνοντας την κατάσταση του δέρματος, τα ανωτέρω εκχυλίσματα πλούσια σε
φαινολικά αντιοξειδωτικά προλαμβάνουν τις οξειδωτικές βλάβες του δέρματος.
Λέξεις-κλειδιά:
διαβήτης, δέρμα, αντιοξειδωτικά, υπεριώδης ακτινοβολία, μύες SKH-1
