Μονάδα:
Κατεύθυνση Παθοβιολογία Στόματος με κατεύθυνση Στοματική ΧειρουργικήΒιβλιοθήκη Οδοντιατρικής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2016-12-19
Συγγραφέας:
Καπαρού Αμαλία
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Δήμος Καλύβας, Αναπληρωτής Καθηγητής Χειρουργικής Στόματος, Τμήμα Οδοντιατρικής, ΕΚΠΑ
Ευθυμία Κιτράκη, Καθηγήτρια Βιολογίας,Τμήμα Οδοντιατρικής, ΕΚΠΑ
Κωνσταντίνος Τόσιος, Επίκουρος Καθηγητής Στοματολογίας,Τμήμα Οδοντιατρικής, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Μελέτη της επίδρασης οδοντικών βλαστικών κυττάρων μονίμων δοντιών στα πρώτα στάδια επούλωσης κρανιακών ελλειμμάτων κρίσιμου μεγέθους σε επίμυες
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Περίληψη:
Tα οδοντικά πολφικά βλαστικά κύτταρα (dentalpulpstemcells, DPSCs) δύνανται να διαφοροποιηθούν σε κύτταρα που μοιάζουν με οστεοβλάστες και παράγουν εξωκυττάρια θεμέλια ουσία και πρωτογενή οστίτη ιστό invitro. Επιπλέον, τα DPSCs δύνανται να παράγουν ώριμο επαρκώς αγγειούμενο οστό, όταν εμφυτεύονται invivo σε ανοσοκατεσταλμένους επίμυες. Συνεπώς, ο οδοντικός πολφός αποτελεί μια ενδιαφέρουσα και πολλά υποσχόμενη πηγή αυτόλογων βλαστικών κυττάρων για θεραπευτική χρήση στην αποκατάσταση/ αναγέννηση των οστικών δομών.
Σκοπός αυτής της έρευνας ήταν η αξιολόγηση της επίδρασης των ανθρώπινων οδοντικών πολφικών κυττάρων (dentalpulpcells, DPCs) στα πρώτα στάδια επούλωσης κρανιακών οστικών ελλειμμάτων κρίσιμου μεγέθους επιμύων.
Υλικά και Μέθοδοι. Τα DPCs απομονώθηκαν από έγκλειστους τρίτους γομφίους ανθρώπων, αναπτύχθηκαν exvivo και στη συνέχεια καλλιεργήθηκαν σε οστεοεπαγωγικό θρεπτικό μέσο για 14 ημέρες, ώστε να λάβουν τη μορφή κυτταρικών «φύλλων». Η ζωτικότητα και η επαγωγή της οστεοβλαστικής διαφοροποίησης των κυττάρων εντός των «φύλλων» αξιολογήθηκε με ανοσοϊστοχημική χρώση έναντι των αντιγόνων Ki67, BMP-2 και Runx2. Τα κρανιακά οστικά ελλείμματα θεραπεύθηκαν με τα κυτταρικά «φύλλα» ή δεν έλαβαν καμία θεραπεία. Οι επίμυες θανατώθηκαν σε διάστημα μίας εβδομάδας μετά τη χειρουργική επέμβαση, οπότε και πραγματοποιήθηκε η ιστολογική αξιολόγηση.
Αποτελέσματα. Υπό την επίδραση των οστεοεπαγωγικών παραγόντων, τα DPCs διαφοροποιήθηκαν σε κύτταρα ομοιάζοντα με οστεοβλάστες και παρήγαγαν διάσπαρτες εναποθέσεις ασβεστίου επί των κυτταρικών καλλιεργειών. Τα DPCs εντός των «φύλλων» διατήρησαν τη ζωτικότητά τους και διαφοροποιήθηκαν σε οστεοβλάστες. Η ιστολογική αξιολόγηση μια εβδομάδα μετά την τοποθέτησή τους στα κρανιακά ελλείμματα έδειξε μειωμένη παραγωγή οστεοειδούς στο κέντρο του ελλείμματος συγκριτικά με αυτήν της ομάδας που θεραπεύθηκε χωρίς τα κυτταρικά «φύλλα».
Συμπεράσματα. Η παρούσα μελέτη έδειξε ότι τα DPCs δύνανται να καλλιεργηθούν σε κυτταρικά «φύλλα», με ταυτόχρονη επαγωγή της διαφοροποίησής τους προς οστεοβλαστική κατεύθυνση. Τα κυτταρικά «φύλλα» επιτρέπουν την απευθείας εμφύτευση των DPCs στην περιοχή του οστικού ελλείμματος χωρίς ικρίωμα, παρέχοντας ένα νέο τρόπο μελέτης της επίδρασης των DPCs στην επούλωση οστικών ελλειμμάτων. Ωστόσο, η τοποθέτηση κυτταρικών «φύλλων» DPCs σε κρανιακά οστικά ελλείμματα επιμύων δε φάνηκε να προάγει την πρώιμη φάση της οστικής επούλωσης.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
οδοντικά πολφικά βλαστικά κύτταρα, κρανιακά οστικά ελλείμματα, οστική αναγέννηση
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.
Νέα Διπλωματική_ Καπαρού Αμαλία final.pdf
4 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.
