Επίδραση του σαλικυλικού, γαλακτικού, ρετινοϊκού οξέος και του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα στην αντιμετώπιση της φωτογήρανσης

Διπλωματική Εργασία uoadl:1708728 756 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Κοσμητολογία - Δερματοφαρμακολογία
Βιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2017-07-07
Έτος εκπόνησης:
2017
Συγγραφέας:
Καρασμάνη Μαρίνα
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Δάλλας Παρασκευάς, Επίκουρος Καθηγητής Τομέα Φαρμακευτικής Τεχνολογίας, Τμήμα Φαρμακευτικής, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Ράλλης Μιχαήλ, Επίκουρος Καθηγητής Τομέα Φαρμακευτικής Τεχνολογίας, Τμήμα
Φαρμακευτικής, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Σκαλτσά Ελένη, Καθηγήτρια Τομέα Φαρμακογνωσίας και Χημείας Φυσικών
Προϊόντων, Τμήμα Φαρμακευτικής, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο
Αθηνών
Πρωτότυπος Τίτλος:
Επίδραση του σαλικυλικού, γαλακτικού, ρετινοϊκού οξέος και του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα στην αντιμετώπιση της φωτογήρανσης
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Επίδραση του σαλικυλικού, γαλακτικού, ρετινοϊκού οξέος και του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα στην αντιμετώπιση της φωτογήρανσης
Περίληψη:
Η φωτογήρανση του δέρματος είναι ένα φαινόμενο που προκαλείται μέσω της αθροιστικής επίδρασης της UV ακτινοβολίας. Οι επαγώμενες από τη UV ακτινοβολία ελεύθερες ρίζες προκαλούν σταδιακή αποδόμηση συστατικών του συνδετικού ιστού όπως το κολλαγόνο και η ελαστίνη, οδηγώντας στην κλινική εικόνα ενός φωτογηρασμένου δέρματος.
Οι πλέον χρησιμοποιούμενες ουσίες έναντι της φωτογήρανσης ανήκουν στις κατηγορίες των: αντιοξειδωτικών, ρετινοϊδών, υδροξυοξέων και αυξητικών παραγόντων. H επίδραση των αντιοξειδωτικών, των ρετονοϊδών και των υδροξυοξέων στο φωτογηρασμένο δέρμα έχει μελετηθεί αρκετά. Αντιθέτως, η επίδραση των αυξητικών παραγόντων παραμένει σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητη.
Στην παρούσα πτυχιακή εργασία διενεργήθηκαν δυο πειράματα. Στο πρώτο μελετήθηκε η δράση του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα τόσο στην πρόληψη όσο και στην αντιμετώπιση της φωτογήρανσης. Ενώ στο δεύτερο, έγινε σύγκριση της δράσης του με αυτή του ρετινοϊκού , του γαλακτικού και του σαλικυλικού οξέος. Τέλος μελετήθηκε η αντιοξειδωτικη ικανότητα του δέρματος σε συνδαυσμό με την εφαρμογή των παραπάνω σκευασμάτων.
Σε άτριχους θυληκούς μύες τύπου SKH-2 εφαρμόστηκε αυξανόμενης έντασης υπεριώδης ακτινοβολία για 4 εβδομάδες (0.33-1 MED) και αξιολογήθηκε το δέρμα των μυών μετά από τοπική εφαρμογή του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα (egf). Στο 2ο πείραμα ακολουθήθηκε πάλι πρωτόκολλο αυξανόμενης έντασης ακτινοβολίας (0.5-2 MED) και αξιολογήθηκαν το δέρμα αλλά και τα αντιοξειδωτικά του δέρματος των μυών μετά από χρορήγηση σκευασμάτων με ρετινοϊκό, σαλικυλικό, γαλακτικό οξύ και επιδερμικό αυξητικό παράγοντα.
Από τα αποτελέσματα φάνηκε πως η τοπική εφαρμογή της τρετινοΐνης και του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα σε φωτογηρασμένο δέρμα ενισχύει την ελαστικότητα του δέρματος. Ενώ, αναφορικά με την αντιοξειδωτική άμυνα των μυών, η ομάδα του σαλικυλικού οξέος εμφάνισε τη χαμηλότερη.
Χρειάζονται επιπλέον μελέτες για να διερευνηθεί τόσο η αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της φωτογήρανσης όσο και ο συνδυασμός αυτής με την αντιοξειδωτική προστασία του οργανισμού.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Θετικές Επιστήμες
Λοιπές θεματικές κατηγορίες:
Φαρμακευτική
Λέξεις-κλειδιά:
Δέρμα – Φωτογήρανση – Επιδερμικός Αυξητικός Παράγοντας
Ευρετήριο:
Ναι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
5
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
86
Αριθμός σελίδων:
149
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

final2017.pdf
3 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.