Μονάδα:
Κατεύθυνση Κοσμητολογία - ΔερματοφαρμακολογίαΒιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2018-07-03
Συγγραφέας:
Κεσεντέ Μαρία-Χριστίνα
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Δρακούλης Νικόλαος, Επίκουρος καθηγητής Τομέα Φαρμακευτικής Τεχνολογίας, Τμήμα Φαρμακευτικής, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πρωτότυπος Τίτλος:
Συγκριτική In vivo μελέτη αποτελεσματικότητας τεσσάρων τοπικών σκευασμάτων σε μοντέλο ατοπικής δερματίτιδας άτριχων μυών
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Συγκριτική In vivo μελέτη αποτελεσματικότητας τεσσάρων τοπικών σκευασμάτων σε μοντέλο ατοπικής δερματίτιδας άτριχων μυών
Περίληψη:
Η πρώτη ιστορική αναφορά στην ατοπική δερματίτιδα φαίνεται να έγινε από τον Ρωμαίο Ιστορικό Γαίο Σουητώνιος (69-140 μΧ) στο βιβλίο του “Οι Δώδεκα Καίσαροι”. Εκεί περιγράφει με λεπτομέρεια την δερματική πάθηση του Αυτοκράτορα Αύγουστου ως ένα πλήθος από σκληρά και ξηρά σημεία στην έκταση του δέρματος που συνοδευόντουσαν από κνησμό και εποχιακές ενοχλήσεις.1 Παρόλα αυτά ο όρος “Ατοπική δερματίτιδα” εισήχθη από τους Wise και Sulzberger το 19352, από την αρχαία ελληνική λέξη “άτοπος”, που σημαίνει αυτό που δεν βρίσκεται στη σωστή θέση ή το παράλογο. Παρά την μεγάλη ιστορία η ατοπική δερματίτιδα αποτελεί ακόμα μια πάθηση που δεν έχει γίνει πλήρως κατανοητή από την ιατρική κοινότητα.
Στην παρούσα εργασία με στόχο την in vivo μελέτη δραστικότητας τεσσάρων τοπικών σκευασμάτων στο ατοπικό δέρμα, χρησιμοποιήθηκε το μοντέλο προσομοίωσης ατοπικής δερματίτιδας σε μύες με επαλείψεις απτενίων. Το απτένιο που χρησιμοποιήθηκε εν προκειμένω ήταν το 2,4-δινιτροχλωροβενζόλιο (DNCB).
Για την επιβεβαίωση της επιτυχίας προσομοίωσης της νόσου, καθώς και για την επιλογή του καταλληλότερου τύπου άτριχων μυών (SKH-1 ή SKH-2) πραγματοποιήθηκαν δυο πειραματικές δοκιμές, η 1η 43 ημερών με δυο περιόδους επαλείψεων και η 2η 8 ημερών με μια περίοδο επαλείψεων. Από τα πειράματα αυτά προέκυψε ότι όντως επετεύχθη η προσομοίωση της ατοπικής δερματίτιδας, με δερματικές εκδηλώσεις που χαρακτηριζόντουσαν από ξηρότητα, απολέπιση, πάχυνση και έντονη φλεγμονή, και στους δύο τύπους μυών υπό εξέταση. Παρόλα αυτά τα SKH-1 είχαν μεγαλύτερη ένταση βλαβών βάσει της ιστοπαθολογικής αξιολόγησης, κλινικής εικόνας, και της στατιστικής ανάλυσης των μετρήσεων, με αποτέλεσμα να είναι οι μύες επιλογής.
Στην συνέχεια πραγματοποιήθηκε συγκριτική μελέτη αποτελεσματικότητας τεσσάρων τοπικών σκευασμάτων:
1. ένα γαλάκτωμα με ένα μίγμα εκχυλισμάτων, καλέντουλας (Calendula officinalis Extract), σημύδας (Betula alba Bark/Leaf Extract), ερυθρελάτης (Picea abies Extract), αλκάννας (Alkanna tinctoria Root Extract) και λεβάντας (Lavandula angustifolia Oil).
2. μια κρέμα με χλωροκρεσόλη, μια χλωριωμένη φαινόλη (C7H7ClO)
3. μια αλοιφή με ελαΐκό εκχύλισμα ισοπόδου Ceratothoa oestroides
4. μια γέλη με ελαιοκανθάλη και ολεασίνη
Το σχήμα θεραπείας ήταν για 18 ημέρες, μια φορά την ημέρα σε όλη την ραχιαία περιοχή με δόση 5mg/cm2. Από την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων, τα τοπικά σκευάσματα 2 [χλωροκρεσόλη], 3 [ισόποδο] και 4 [ελαιοκανθάλη & ολεασίνη] έδειξαν βελτίωση των βλαβών που προσομοιάζουν ΑΔ στους μύες. Το τοπικό σκεύασμα 3 [ισόποδο] κρίθηκε ότι έδωσε τα καλύτερα αποτελέσματα καθώς παρουσίασε ιστοπαθολογικά πλήρως εξυγιασμένες περιοχές.
Καθότι η ατοπική δερματίτιδα αποτελεί μια νόσο με έντονη ανοσολογική συμμετοχή έγινε και ποσοτικοποίηση της IL-6 στον ορό αίματος των μυών με την μέθοδο ELISA. Παρόλα αυτά για την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων από μια ανοσολογική σκοπιά ενδεχομένως θα χρειαζόταν η μελέτη ανίχνευσης και άλλων ιντερλευκινών για να βγει κάποιο ασφαλές συμπέρασμα.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
ατοπική δερματίτιδα, DNCB, άτριχοι μύες, SKH-1, SKH-2, χλωροκρεσόλη, ελαιοκανθάλη, ολεασίνη, ισόποδο Ceratothoa oestroides
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
3
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
153
