Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Ε. Κιτράκη, Καθηγήτρια, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Χ. Ραχιώτης, Επίκουρος Καθηγητής,Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Ν. Κερεζούδης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Α. Κακάμπουρα, Καθηγήτρια, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Γ. Ηλιάδης, Καθηγητής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Π. Πανόπουλος, Καθηγητής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Ι. Τζούτζας, Καθηγητής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Σκοπός:
Ο σκοπός της παρούσας ex vivo μελέτης ήταν η εξέταση των πρώιμων κυτταρικών αποκρίσεων του πολφού στην άμεση κάλυψή του με τρία συγκολλητικά συστήματα συνθέτων ρητινών (Prime&Bond NT, Clearfil SE Bond και Clearfil S3 Bond) και το Dycal. Οι παράμετροι που εξετάστηκαν περιλάμβαναν την ζωτικότητα και την ιστική ακεραιότητα του πολφού, την απόπτωση των κυττάρων του καθώς και την έκφραση της Βιμεντίνης, του ERdj5 και του TGFβ2.
Υλικά και Μέθοδος:
Τα συγκολλητικά συστήματα, το Dycal και το ρυθμιστικό διάλυμα (DPBS) εφαρμόστηκαν άμεσα σε τομές πολφού ανθρώπινων δοντιών διατηρημένων σε θρεπτικό μέσο κυτταροκαλλιέργειας για 4 μέρες. Η εκτίμηση της ζωτικότητας του ιστού κατά τη διάρκεια της παραμονής του σε καλλιέργεια έγινε με την εφαρμογή της χρώσης ΜΤΤ. Μετά το πέρας των τεσσάρων ημερών, η ακεραιότητα του ιστού εκτιμήθηκε με τη χρώση αιματοξυλίνης-ηωσίνης, την ανοσοϊστοχημική χρώση και την ανοσοστύπωση κατά Western για τη Βιμεντίνη, καθώς και με τη μέθοδο TUNEL για τον εντοπισμό των αποπτωτικών κυττάρων. Η εκτίμηση του στρες του Ενδοπλασματικού Δικτύου και της ιστικής ανάπλασης πραγματοποιήθηκε με την ανοσοϊστοχημική χρώση και την ανοσοστύπωση κατά Western για την πρωτεΐνη-δείκτη στρες του ενδοπλασματικού δικτύου ERdj5 και τον αυξητικό παράγοντα TGFβ2, αντίστοιχα.
Αποτελέσματα:
Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι οι πρώιμες αποκρίσεις του πολφού στην άμεση κάλυψή του με τους εξεταζόμενους συγκολλητικούς παράγοντες και το Dycal διαφέρουν σημαντικά. Σημαντική μείωση της ζωτικότητας των κυττάρων και διατάραξη της ακεραιότητας του ιστού παρατηρήθηκε στις ομάδες όπου εφαρμόστηκαν τα συγκολλητικά συστήματα. Λιγότερο σημαντική επίδραση είχε η εφαρμογή του Dycal. Εκτεταμένη απόπτωση προκάλεσαν το Clearfil SE και το Prime&Bond. Το Dycal προκάλεσε περιορισμένη απόπτωση στην περιοχή της εφαρμογής του. Όλα τα συγκολλητικά συστήματα μείωσαν τα επίπεδα της Βιμεντίνης και του TGFβ2 στην περιοχή της εφαρμογής. Τα συνολικά επίπεδα της Βιμεντίνης στον πολφό μειώθηκαν επίσης. Μειωμένα επίπεδα της ERdj5 παρατηρήθηκαν στην περιοχή εφαρμογής του Prime&Bond ενώ αυξημένα επίπεδα της ERdj5 παρατηρήθηκαν στις παρακείμενες περιοχές προς την περιοχή της εφαρμογής του Prime&Bond και του Dycal.
Συμπεράσματα:
Τα παραπάνω αποτελέσματα υποδεικνύουν την ανάγκη περαιτέρω διευκρίνησης των τυχόν αρνητικών επιπτώσεων των συγκολλητικών συστημάτων στον οδοντικό πολφό, με τη διενέργεια συγκριτικών μελετών των κυτταρικών αποκρίσεων του πολφού στα χρησιμοποιούμενα συστήματα. Εx vivo μοντέλα μελέτης, όπως αυτό που χρησιμοποιήθηκε στην παρούσα διατριβή, θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν αυτόν το στόχο.
Λέξεις-κλειδιά:
Πολφός, Άμεση κάλυψη, Συγκολλητικοί παράγοντες, Dycal, Απόπτωση, Βιμεντίνη
