Μονάδα:
Κατεύθυνση Μοριακή και Εφαρμοσμένη ΦυσιολογίαΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2018-10-16
Συγγραφέας:
Παπαδοπετράκη Αργυρώ
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Φιλίππου Αναστάσιος, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Κουτσιλιέρης Μιχαήλ, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Μαριδάκη Μαρία, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
H επίδραση του εκκρινώματος καρδιομυοβλαστών μετά από μηχανική φόρτιση σε καρδιομυοβλάστες που υπόκεινται σε υποξία/επανοξυγόνωση τραυματισμό
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
H επίδραση του εκκρινώματος καρδιομυοβλαστών μετά από μηχανική φόρτιση σε καρδιομυοβλάστες που υπόκεινται σε υποξία/επανοξυγόνωση τραυματισμό
Περίληψη:
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: H επαναιμάτωση μετά από έμφραγμα του μυοκαρδίου (ΕΜ) μπορεί να επιδεινώσει τη βλάβη του καρδιακού ιστού και, έτσι, in vitro μοντέλα υποξίας/επαναοξυγόνωσης (Υ/Ε) έχουν αναπτυχθεί για την προσομοίωση της in vivo ιστικής βλάβης που προκαλείται από την ισχαιμία/επαναιμάτωση. Τα καρδιακά βλαστοκύτταρα έχουν χρησιμοποιηθεί για την αναγέννηση του μυοκαρδίου μετά από έμφραγμα, λόγω της πολυδυναμικότητάς και της παρακρινούς τους δράσης, ενώ είναι ενδιαφέρον ότι η μηχανική τους φόρτιση μπορεί να ρυθμίσει το εκκρίνωμά τους.
ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να εξετάσει τις παρακρινείς δράσεις των καρδιομυοβλαστών σε βλάβη τους από Υ/Ε, μέσω χορήγησης σε καρδιομυοβλάστες που έχουν υποστεί βλάβη, του μέσου καλλιέργειας (εκκρινώματος) μηχανικά φορτισμένων ή μη φορτισμένων καρδιομυοβλαστών, in vitro.
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: Καρδιομυοβλάστες H9C2 καλλιεργήθηκαν σε ελαστικές μεμβράνες και υποβλήθηκαν σε δύο διαφορετικά πρωτόκολλα μηχανικής φόρτισης, ενώ ακολούθως συλλέχθηκε το μέσο καλλιέργειας (εκκρίνωμα) (stretch media-SM). Επίσης, συλλέχθηκε το μέσο καλλιέργειας μη φορτισμένων καρδιομυοβλαστών (non-stretch media-NSM). Κατόπιν, καρδιομυοβλάστες υποβλήθηκαν σε βλάβη μέσω υποξίας/επαναοξυγόνωσής τους και κατά τη διάρκεια της επανοξυγόνωσης τους χορηγήθηκε είτε SM είτε NSΜ. Ειδικότερα, χρησιμοποιήθηκαν δύο συνθήκες υποξίας/επαναοξυγόνωσης• στην πειραματική συνθήκη Α οι καρδιομυοβλάστες υποβλήθηκαν σε 6 και 8 ώρες υποξίας και επανοξυγόνωσης, αντίστοιχα, ενώ στην πειραματική συνθήκη Β υποβλήθηκαν σε 6 και 4 ώρες, αντίστοιχα. Αξιολογήθηκε η κυτταρική απόπτωση με κυτταρομετρία ροής (χρώση ΑnnexinV/PI) και με τη χημική διαδικασία ελέγχου της μεταβολικής κυτταρικής δραστηριότητας ΜΤΤ. Η στατιστική ανάλυση περιελάμβανε μη παραμετρικό Τ-test και One-way ANOVA.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Μετά την περίοδο υποξίας, το ποσοστό βιωσιμότητας των κυττάρων ήταν 98%, χωρίς να διαφέρει από την ομάδα ελέγχου-νορμοξίας (p>0.05), ενώ μετά την επαναοξυγόνωση (8h) το ποσοστό βιωσιμότητας μειώθηκε σημαντικά σε 50.6% (p<0.01). Μετά την επίδραση με SM ή NSM, στην πειραματική συνθήκη Α δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές αλλαγές ως προς την επιβίωση των καρδιομυοβλαστών. Αντίθετα, στη δεύτερη συνθήκη (Β), το ποσοστό βιωσιμότητας των κυττάρων αυξήθηκε, τόσο μετά την επίδραση με SM (92%) όσο και με NSM (80%), μη διαφέροντας σημαντικά από την ομάδα νορμοξίας (p>0.05). Επιπρόσθετα, στη συνθήκη Β, μόνο τα κύτταρα στα οποία έγινε επίδραση με SM εμφάνισαν σημαντικά υψηλότερο ποσοστό βιωσιμότητας (p<0.05) σε σχέση με τα κύτταρα της συνθήκης Υ/Ε που δεν έλαβαν καμία επίδραση και σημείωσαν ποσοστό βιωσιμότητας ίσο με 74%.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Τα ευρήματα της μελέτης υποδηλώνουν ότι οι καρδιομυοβλάστες είναι ευαίσθητοι στη βλάβη από Υ/Ε εμφανίζοντας υψηλά ποσοστά απόπτωσης, ωστόσο το εκκρίνωμά τους δύναται να αναστείλει τον κυτταρικό θάνατο. Επιπλέον, η μηχανική φόρτιση των καρδιομυοβλαστών τροποποιεί το εκκρίνωμά τους, καθιστώντας το περισσότερο αποτελεσματικό ως προς την επιβίωση αυτών των κυττάρων.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Καρδιακά βλαστικά κύτταρα, Καρδιομυοβλάστες, Υποξία, Επανοξυγόνωση, Εκκρίνωμα, Μηχανική φόρτιση, Μηχανική διάταση
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
53
