Μονάδα:
Κατεύθυνση Αθλητική ΦυσικοθεραπείαΒιβλιοθήκη Σχολής Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού
Ημερομηνία κατάθεσης:
2018-12-12
Συγγραφέας:
Χατζηηλίας Βασίλειος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Μανδαλίδης Δημήτριος, Επίκουρος Καθηγητής Αθλητικής Φυσικοθεραπείας, Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού, Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η επίδραση της μακροχρόνιας εκτέλεσης μη βαρομεταφερουσών δραστηριοτήτων στον έλεγχο της στάσης του σώματος
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η επίδραση της μακροχρόνιας εκτέλεσης μη βαρομεταφερουσών δραστηριοτήτων στον έλεγχο της στάσης του σώματος
Περίληψη:
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ο έλεγχος της στάσης του σώματος αποτελεί μια πολύπλοκη λειτουργία η οποία εξαρτάται από την αλληλεπίδραση του νευρικού/ μυοσκελετικού συστήματος του ανθρώπου με το εξωτερικό περιβάλλον. Η επίτευξη ισορροπίας κατά την εκτέλεση στατικών και σύνθετων δυναμικών δεξιοτήτων επέρχεται μέσω του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος κατόπιν επεξεργασίας όλων των πληροφοριών που καταλήγουν σε αυτό από τα αισθητικά συστήματα πληροφόρησης (ιδιοδεκτικό, αιθουσαίο και οπτικό σύστημα). Υπάρχουν ενδείξεις ότι η μειωμένη ή μηδενική βαρύτητα που επικρατεί σε περιβάλλοντα όπως το υδάτινο ή το εξώτερο διάστημα αντίστοιχα, επηρεάζει τον έλεγχο της στάσης του σώματος. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι αθλητές του υγρού στίβου είχαν παρόμοια ισορροπητική ικανότητα με άτομα που δεν ασκούνται συστηματικά και μειωμένη ισορροπία συγκριτικά με αθλητές χερσαίων δραστηριοτήτων. Ο ρόλος επιμέρους παραγόντων που δύνανται να επηρεάσουν την ισορροπητική ικανότητα, όπως το εύρος κίνησης των αρθρώσεων και η δύναμη των μυών των κάτω άκρων και ιδιαίτερα του ποδιού παραμένει ασαφής και ακαθόριστος. Σκοπός της μελέτης ήταν να εξεταστεί κατά πόσο η μακροχρόνια και συστηματική ενασχόληση με μη βαρομεταφέροντα αθλήματα, όπως αυτά του υγρού στίβου (π.χ. η κολύμβηση και η υδατοσφαίριση), επηρεάζει τον έλεγχο της στάσης του σώματος.
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ
Στη μελέτη αυτή συμμετείχαν εθελοντικά 28 αθλήτριες με μακροχρόνια, μεμονωμένη (>8-10 έτη) και συστηματική (>3 φορές/ εβδομάδα) ενασχόληση με αθλήματα του υγρού στίβου (ΑΥΣ, n=14) και με ομαδικά αθλήματα σάλας (ΟΑΣ, n=14). Οι ΑΥΣ (ηλικίας 20.1 ± 1.4 έτη) συμμετείχαν στο άθλημα της κολύμβησης και της υδατοσφαίρισης και οι αθλήτριες των ΟΑΣ (ηλικίας 21.5 ± 2.3 έτη) συμμετείχαν στο άθλημα της καλαθοσφαίρισης και της χειροσφαίρισης. Δεκαπέντε υγιείς θήλεις (ηλικίας 22.0 ± 2.2 έτη) οι οποίες δεν ασχολούνταν συστηματικά με κάποια αθλητική δραστηριότητα, συμπεριλήφθηκαν στην ομάδα ελέγχου (ΟΕ). Ο έλεγχος της στάσης του σώματος αξιολογήθηκε με βάση τη στατική ισορροπία κατά την όρθια μονοποδική στήριξη και τη δυναμική ισορροπία με την δοκιμασία-Υ. Επίσης, αξιολογήθηκε (i) το εύρος κίνησης της ποδοκνημικής και της υπαστραγαλικής άρθρωσης καθώς και των ταρσομετατάρσιων αρθρώσεων του ποδιού και (ii) η ισομετρική μυϊκή δύναμη των ραχιαίων και πελματιαίων καμπτήρων καθώς και των πρηνιστών και υπτιαστών μυών του ποδιού.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Τα ευρήματα της μελέτης έδειξαν ότι η στατική και η δυναμική ισορροπία του σώματος, καθώς και το εύρος κίνησης των αρθρώσεων του ποδιού δεν επηρεάστηκαν από τη μακροχρόνια ενασχόληση σε δραστηριότητες του υγρού στίβου. Σημαντικές διαφορές βρέθηκαν στην ισομετρική δύναμη των ραχιαίων καμπήρων της ποδοκνημικής καθώς και των πρηνιστών και υπτιαστών μυών της υπαστραγαλικής άρθρωσης, όπου οι αθλήτριες του υγρού στίβου υπερτερούσαν έναντι των υπολοίπων ομάδων (p<0.05). Σημαντική ήταν η συσχέτιση μεταξύ ορισμένων εκ των συνθηκών της στατικής και δυναμικής ισορροπίας με τη δύναμη των μυών και το εύρος κίνησης των αρθρώσεων του ποδιού κυρίως στην ομάδα ΑΥΣ και στην ομάδα ΟΕ (p<0.05 ή p<0.01).
ΣΥΖΗΤΗΣΗ – ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η έλλειψη διαφορών μεταξύ των ομάδων οφείλονταν πιθανώς στην αδυναμία των δοκιμασιών να εντοπίσουν διαφορές στην ισορροπία, στον τύπο της ομάδας των αθλητών των χερσαίων δραστηριοτήτων που επιλέχθηκε και στη μη εξέταση άλλων μηχανισμών που συνδράμουν στη διατήρηση της ισορροπίας. Η σημαντική συσχέτιση μεταξύ της ισομετρικής δύναμης επιμέρους μυϊκών ομάδων της ποδοκνημικής και της υπαστραγαλικής άρθρωσης και ορισμένων εκ των συνθηκών ισορροπίας ενδέχεται να οφείλεται στην αναγκαιότητα των αθλητριών του υγρού στίβου να αντισταθμίσουν την υπολειτουργία των συστημάτων που πιθανόν έχουν επηρεαστεί από την μακροχρόνια άσκηση στο νερό. Για τη διερεύνηση του ελέγχου της στάσης του σώματος σκόπιμο θα ήταν να εξεταστούν και άλλες αρθρώσεις του κάτω άκρου, όπως και ο κορμός.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Εκπαίδευση – Αθλητισμός
Λέξεις-κλειδιά:
αθλητές υγρού στίβου, έλεγχος της στάσης του σώματος, στατική ισορροπία, δυναμική ισορροπία
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
108
