Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Λιάκουρας Κωνσταντίνος, Καθηγητής Τμήματος Θεολογίας, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Ἡ παρούσα διπλωματική ἐργασία ἀσχολεῖται μέ τήν περί Υἱοῦ καί Λόγου Διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας στούς ἑπτά λόγους του Περί τῆς Ἁγίας καί Ὁμοουσίου Τριάδος.
Ἡ ἐργασία διαιρεῖται σέ Πρόλογο, Εἰσαγωγή, σέ πέντε Κεφάλαια, σέ Ἐπίλογο – Συμπεράσματα καί Βιβλιογραφία.
Συγκεκριμένα, στήν Εἰσαγωγή γίνεται περιληπτική ἀναφορά στήν δομή τῆς ἐργασίας.
Στό πρῶτο Κεφάλαιο, ἐκτίθεται ἡ διδασκαλία τοῦ ἱεροῦ πατρός ὅτι ὁ Υἱός εἶναι ὁμοούσιος μέ τόν Πατέρα, ἀφοῦ προέρχεται «κατά φύσιν ἐκ τοῦ Θεοῦ Πατρός». Κατά τόν Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας, ὁ Υἱός ὡς ὁμοφυής μέ τόν γεννήσαντα αὐτόν Πατέρα εἶναι ἀνόμοιος, ἐτεροφυής καί ὑπερκείμενος ὀντολογικά τῶν κτισμάτων.
Τό δεύτερο Κεφάλαιο, χωρίζεται σέ δύο ὑποενότητες. Στήν πρώτη ὑποενότητα ἐκτίθεται ἡ διδασκαλία τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας ὅτι ὁ Υἱός δέν εἶναι κτίσμα οὔτε ποίημα τοῦ Πατρός. Στήν δεύτερη ὑποενότητα παρατίθεται ἡ διδασκαλία τοῦ Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας γιά τήν συναϊδιότητα τοῦ Υἱοῦ μέ τόν Πατέρα. Ὁ Υἱός, ὅπως καί ὁ Πατήρ, εἶναι Θεός. Ἄρα ὑπάρχει ἀϊδίως καί ἀχρόνως, δεδομένου ὅτι ἐκεῖνος εἶναι ὁ δημιουργός τοῦ χρόνου. Ἑπομένως, εἶναι συναΐδιος τοῦ Πατρός.
Στό τρίτο Κεφάλαιο, γίνεται λόγος γιά τήν διδασκαλία τοῦ ἱεροῦ πατρός γιά τα κοινά φυσικά ἰδιώματα τῆς Τριαδικῆς θεότητας, τά ὁποῖα ὑπάρχουν καί στά τρία πρόσωπά της. Μέσα ἀπό τίς μαρτυρίες τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἀποδεικνύεται κατά τόν Κύριλλο ἡ κοινή θέληση τοῦ Υἱοῦ μέ τόν Πατέρα λόγῳ τῆς ὁμοουσιότητας τῶν θείων προσώπων.
Τό τέταρτο Κεφάλαιο καταλήγει στό συμπέρασμα ὅτι ὁ Υἱός εἶναι ἴσος πρός τόν Πατέρα, γιατί προέρχεται ἀϊδίως κατά φύση ἀπό αὐτόν, ἴσος καί ἀπαραλλάκτως ὅμοιος μέ αὐτόν.
Στό πέμπτο Κεφάλαιο, τέλος, ἐκτίθεται ἡ διδασκαλία τοῦ ἱεροῦ πατρός γιά τά διάφορα ὀνόματα πού ἀποδίδονται στά πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος καί διευκρινίζεται ὅτι αὐτά τά ὀνόματα, ὅπως Πατήρ καί Υἱός, εἶναι ἰδιαίτερα στό κάθε πρόσωπο. Σημαίνουν τήν σχέση πού ἔχει τό ἕνα πρόσωπο πρός τό ἄλλο καί δέν ἀφοροῦν ἐπ’ οὐδενί στήν οὐσία τῆς Τριαδικῆς θεότητας ἤ στά κοινά φυσικά ἰδιώματα.
Στόν Ἐπίλογο γίνεται μία συνοπτική παρουσίαση τῶν συμπερασμάτων καί τῶν κύριων σημείων τῆς παρούσης Διπλωματικῆς Ἐργασίας.
Τέλος σημειώνεται ἡ Βιβλιογραφία. Πρῶτα παρατίθενται οἱ Πηγές καί στήν συνέχεια, τά ἑλληνόγλωσσα καί ξενόγλωσσα Βιβλιογραφικά Βοηθήματα.
Λέξεις-κλειδιά:
Κύριλλος Ἀλεξανδρείας, Πατέρες της Εκκλησίας, Αγία Γραφή, Τριαδολογία, Δογματική
