Το Capriccio ως καλλιτεχνικό φαινόμενο στις εικαστικές τέχνες: 16ος-18ος αιώνας

Διδακτορική Διατριβή uoadl:2884687 352 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας
Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-11-05
Έτος εκπόνησης:
2019
Συγγραφέας:
Αντωνόπουλος Αλέξανδρος
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Επταμελής Εξεταστική Επιτροπή

Τριμελής συμβουλευτική επιτροπή

Επιβλέπων: Στέλιος Λυδάκης, τ. αναπλ. καθηγητής Τμήματος Ιστορίας και
Αρχαιολογίας, ΕΚΠΑ.

Μέλος: Δημήτρης Παυλόπουλος, αναπλ. καθηγητής Τμήματος Ιστορίας και
Αρχαιολογίας, ΕΚΠΑ.

Μέλος: Αναστασία Δρανδάκη, επίκ. καθηγήτρια Τμήματος Ιστορίας και
Αρχαιολογίας, ΕΚΠΑ.

Μέλη Εξεταστικής Επιτροπής

Ευθυμία Μαυρομιχάλη, επίκ. καθηγήτρια Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας,
ΕΚΠΑ.

Εμμανουήλ Στεφανίδης, αναπλ. καθηγητής Τμήματος Θεατρικών Σπουδών,
ΕΚΠΑ.

Παναγιώτης Ιωάννου, αναπλ. καθηγητής Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας,
Παν/μιο Κρήτης.

Τιτίνα Κορνέζου, επίκ. καθηγήτρια Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας ,
Παν/μιο Κρήτης.
Πρωτότυπος Τίτλος:
Το Capriccio ως καλλιτεχνικό φαινόμενο στις εικαστικές τέχνες: 16ος-18ος αιώνας
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Το Capriccio ως καλλιτεχνικό φαινόμενο στις εικαστικές τέχνες: 16ος-18ος αιώνας
Περίληψη:
Με καταγωγή στη λατινική, ο όρος capriccio εμφανίζεται από τα τέλη του 13ου αιώνα στη λογοτεχνία της Τοσκάνης, όπου δηλώνει την ερωτική επιθυμία, τον σαρκικό πόθο, κυρίως όμως τον τρόμο, τη φρίκη, τον αποτροπιασμό, σημασίες που θα εξακολουθήσουν να υφίστανται έως τα μέσα του 16ου αιώνα, ενώ ήδη χρησιμοποιείται από την Comedia dell’ arte ως συνώνυμο του αυτοσχεδιασμού και της καυστικής αλληγορίας. Τότε εισάγεται από τον Giorgio Vasari στις "Vite", ως χαρακτηρισμός του υποκειμενικού στοιχείου, της μοναδικής καλλιτεχνικής ιδιοσυγκρασίας, που κυμαίνεται από την επινόηση που αναζωογονεί τις τέχνες ως την -απορριπτέα- εκκεντρικότητα που περιφρονεί την τέχνη του Disegno και φανερώνεται στις εξαιρετικές ιδιότητες ορισμένων έργων τέχνης.

Στη διατριβή εξετάζονται οι σημασίες του capriccio από τον 16ο ως τον 18ο αιώνα, η πορεία του από συνώνυμο της φαντασίας και της ιδιαίτερης καλλιτεχνικής ιδέας έως την τοποθέτησή του στο περιθώριο της διακόσμησης, μέσα από τη μελέτη των κυριότερων θεωρητικών κειμένων και των πλέον υποδειγματικών περιπτώσεων από το πεδίο των εικαστικών τεχνών στην Ευρώπη, με επίκεντρο την ιταλική τέχνη της παραπάνω περιόδου.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Καλές Τέχνες - Ψυχαγωγία
Λέξεις-κλειδιά:
καπρίτσιο, θεωρία της τέχνης, όρος, εικαστικές τέχνες, φαντασία
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Όχι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
393
Αριθμός σελίδων:
538
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

Phd Capriccio Antonopoulos Alexandros Emmanouil.pdf
135 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.