Μονάδα:
Κατεύθυνση Αλγολογία: Αντιμετώπιση του πόνου, διάγνωση και θεραπεία. Φαρμακευτικές, παρεμβατικές και άλλες τεχνικέςΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-01-26
Συγγραφέας:
Κυριακίδης Βασίλειος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Αικατερίνη Αμανίτη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα Ιατρικής, ΑΠΘ, Επιβλέπουσα
Εριφύλη Αργύρα, Καθηγήτρια, Τμήμα Ιατρικής, ΕΚΠΑ
Κασσιανή Θεοδωράκη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα Ιατρικής, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
O ρόλος των συνοδών φαρμάκων (δεξαμεθαζόνη, δεξμεδετομιδίνη) στους περιφερικούς νευρικούς αποκλεισμούς για μετεγχειρητική αναλγησία. Κλινική μελέτη.
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Ο ρόλος των συνοδών φαρμάκων (δεξαμεθαζόνη, δεξμεδετομιδίνη) στους περιφερικούς νευρικούς αποκλεισμούς για μετεγχειρητική αναλγησία. Κλινική μελέτη.
Περίληψη:
Η μετεγχειρητική αναλγησία αποτελεί κύριο στόχο του αναισθησιολόγου, στο πλαίσιο της ευρύτερης περιεγχειρητικής διαχείρισης του ασθενη. Η περιοχική αναισθησία, ως κύρια συνιστώσα της μετεγχειρητικής αναλγησίας, παρέχει ασφαλή, διαρκή και ποιοτική αναλγησία, όπως έχει καταδείξει η τεκμηριωμένη και εμπειρική γνώση των δεκαετιών εφαρμογής κεντρικών νευρικών αποκλεισμών, αλλά και των νεότερων περιφερικών αποκλεισμών.
Στην κατεύθυνση αυτήν, χορηγούνται, μαζί με τα τοπικά αναισθητικά, ουσίες που τροποποιούν ή συμπληρώνουν τη δράση των τελευταίων. Μεγάλο ενδιαφέρον περιβάλλει τη δεξαμεθαζόνη αλλά και τη δεξμεδετομιδίνη, οι οποίες φαίνεται να παρατείνουν αποτελεσματικά την αναλγησία, παρά το κόστος των ανεπιθύμητων ενεργειών τους, και να καθιστούν συνολικά την περιοχική αναισθησία ασφαλέστερη, διαρκέστερη και ποιοτικότερη.
Στην παρούσα κλινική μελέτη (της οποίας το δείγμα είναι μικρότερο από το προβλεφθέν), μελετήθηκε η συγχορήγηση δεξαμεθαζόνης ενδοφλεβίως μαζί με ροπιβακαΐνη, η συγχορήγηση δεξμεδετομιδίνης περινευρικά μαζί με ροπιβακαΐνη και η συγχορήγηση δεξαμεθαζόνης ενδοφλεβίως μαζί με δεξμεδετομιδίνη περινευρικα και ροπιβακαΐνη. Συνολικά, η χρήση τους φαίνεται ασφαλής, ενώ
Κατά τη συγχορήγησή τους παρατηρείται παράταση της αναλγησίας κατά περίπου 200’, χωρίς όμως το αποτέλεσμα να είναι στατιστικά σημαντικό. Κύριος περιορισμός της μελέτης είναι το μικρό μέγεθος δείγματος, το οποίο πιθανότατα ευθύνεται για την αποτυχία επίτευξης στατιστικά σημαντικού αποτελέσματος.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Συνοδά φάρμακα, Δεξαμεθαζόνη, Δεξμεδετομιδίνη, Περιφερικοί νευρικοί αποκλεισμοί
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
57
